Arrian, Anabasis, book 4, chapter 9

(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 9)

Καὶ ἐγὼ Κλεῖτον μὲν τῆσ ὕβρεωσ τῆσ ἐσ τὸν βασιλέα τὸν αὑτοῦ μεγαλωστὶ μέμφομαι· Ἀλέξανδρον δὲ τῆσ συμφορᾶσ οἰκτείρω, ὅτι δυοῖν κακοῖν ἐν τῷ τότε ἡττημένον ἐπέδειξεν αὑτόν, ὑφ̓ ὅτων δὴ καὶ τοῦ ἑτέρου οὐκ ἐπέοικεν ἄνδρα σωφρονοῦντα ἐξηττᾶσθαι, ὀργῆσ τε καὶ παροινίασ. ἀλλὰ τὰ ἐπὶ τοῖσδε αὖ ἐπαινῶ Ἀλεξάνδρου, ὅτι παραυτίκα ἔγνω σχέτλιον ἔργον ἐργασάμενοσ.

καὶ λέγουσιν εἰσὶν οἳ [τὰ Ἀλεξάνδρου] ὅτι ἐρείσασ τὴν σάρισσαν πρὸσ τὸν τοῖχον ἐπιπίπτειν ἐγνώκει αὐτῇ, ὡσ οὐ καλὸν αὐτῷ ζῆν ἀποκτείναντι φίλον αὑτοῦ ἐν οἴνῳ. οἱ πολλοὶ δὲ ξυγγραφεῖσ τοῦτο μὲν οὐ λέγουσιν, ἀπελθόντα δὲ ἐσ τὴν εὐνὴν κεῖσθαι ὀδυρόμενον, αὐτόν τε τὸν Κλεῖτον ὀνομαστὶ ἀνακαλοῦντα καὶ τὴν Κλείτου μὲν ἀδελφήν, αὐτὸν δὲ ἀναθρεψαμένην, Λανίκην τὴν Δρωπίδου παῖδα, ὡσ καλὰ ἄρα αὐτῇ τροφεῖα ἀποτετικὼσ εἰή ἀνδρωθείσ, ἥ γε τοὺσ μὲν παῖδασ τοὺσ ἑαυτῆσ ὑπὲρ αὐτοῦ μαχομένουσ ἐπεῖδεν ἀποθανόντασ, τὸν ἀδελφὸν δὲ αὐτῆσ αὐτὸσ αὐτοχειρίᾳ ἔκτεινε·

φονέα τε τῶν φίλων οὐ διαλείπειν αὑτὸν ἀνακαλοῦντα, ἄσιτόν τε καὶ ἄποτον καρτερεῖν ἔστε ἐπὶ τρεῖσ ἡμέρασ, οὐδέ τινα ἄλλην θεραπείαν θεραπεῦσαι τὸ σῶμα.

Καὶ ἐπὶ τούτοισ τῶν μάντεών τινεσ μῆνιν ἐκ Διονύσου ᾖδον, ὅτι ἡ θυσία ἐξελείφθη Ἀλεξάνδρῳ ἡ τοῦ Διονύσου.

καὶ Ἀλέξανδροσ μόγισ πρὸσ τῶν ἑταίρων πεισθεὶσ σίτου τε ἥψατο καὶ τὸ σῶμα κακῶσ ἐθεράπευσε· καὶ τῷ Διονύσῳ τὴν θυσίαν ἀπέδωκεν, ἐπεὶ οὐδὲ αὐτῷ ἄκοντι ἦν ἐσ μῆνιν τοῦ θείου μᾶλλόν τι ἢ τὴν αὑτοῦ κακότητα ἀναφέρεσθαι τὴν ξυμφοράν. ταῦτα μεγαλωστὶ ἐπαινῶ Ἀλεξάνδρου, τὸ μήτε ἀπαυθαδιάσασθαι ἐπὶ κακῷ, μήτε προστάτην τε καὶ ξυνήγορον κακίονα ἔτι γενέσθαι τοῦ ἁμαρτηθέντοσ, ἀλλὰ ξυμφῆσαι γὰρ ἐπταικέναι ἄνθρωπόν γε ὄντα.

Εἰσὶ δὲ οἳ λέγουσιν Ἀνάξαρχον τὸν σοφιστὴν ἐλθεῖν μὲν παῤ Ἀλέξανδρον κληθέντα, ὡσ παραμυθησόμενον·

εὑρόντα δὲ κείμενον καὶ ἐπιστένοντα, ἀγνοεῖν, φάναι ἐπιγελάσαντα, διότι ἐπὶ τῷδε οἱ πάλαι σοφοὶ ἄνδρεσ τὴν Δίκην πάρεδρον τῷ Διῒ ἐποίησαν ὡσ ὅ τι ἂν πρὸσ τοῦ Διὸσ κυρωθῇ, τοῦτο ξὺν δίκῃ πεπραγμένον. καὶ οὖν καὶ τὰ ἐκ βασιλέωσ μεγάλου γιγνόμενα δίκαια χρῆναι νομίζεσθαι, πρῶτα μὲν πρὸσ αὐτοῦ βασιλέωσ, ἔπειτα πρὸσ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων. ταῦτα εἰπόντα παραμυθήσασθαι μὲν Ἀλέξανδρον ἐν τῷ τότε, κακὸν δὲ μέγα, ὡσ ἐγώ φημι, ἐξεργάσασθαι Ἀλεξάνδρῳ καὶ μεῖζον ἔτι ἢ ὅτῳ τότε ξυνείχετο, εἴπερ οὖν σοφοῦ ἀνδρὸσ τήνδε ἔγνω τὴν δόξαν, ὡσ οὐ τὰ δίκαια ἄρα χρὴ σπουδῇ ἐπιλεγόμενον πράττειν τὸν βασιλέα, ἀλλὰ ὅ τι ἂν καὶ ὅπωσ οὖν ἐκ βασιλέωσ πραχθῇ, τοῦτο δίκαιον νομίζειν.

ἐπεὶ καὶ προσκυνεῖσθαι ἐθέλειν Ἀλέξανδρον λόγοσ κατέχει, ὑπούσησ μὲν αὐτῷ καὶ τῆσ ἀμφὶ τοῦ Ἄμμωνοσ πατρὸσ μᾶλλόν τι ἢ Φιλίππου δόξησ, θαυμάζοντα δὲ ἤδη τὰ Περσῶν καὶ Μήδων τῆσ τε ἐσθῆτοσ τῇ ἀμείψει καὶ τῆσ ἄλλησ θεραπείασ τῇ μετακοσμήσει.

οὐκ ἐνδεῆσαι δὲ οὐδὲ πρὸσ τοῦτο αὐτῷ τοὺσ κολακείᾳ ἐσ αὐτὸ ἐνδιδόντασ, ἄλλουσ τέ τινασ καὶ δὴ καὶ τῶν σοφιστῶν τῶν ἀμφ̓ αὐτὸν Ἀνάξαρχόν τε καὶ Ἆγιν Ἀργεῖον, ἐποποιόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION