Arrian, Anabasis, book 4, chapter 4

(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 4)

ἀλλ̓ ἐκτοξεύοντεσ ἐσ τὸν ποταμὸν ἑωρῶντο οὐ πλατὺν ταύτῃ ὄντα, καί τινα καὶ πρὸσ ὕβριν τοῦ Ἀλεξάνδρου βαρβαρικῶσ ἐθρασύναντο, ὡσ οὐκ ἄν τολμήσαντα Αλέξανδρον ἅψασθαι Σκυθῶν ἤ μαθόντα ἄν ὅτι περ τὸ διάφορον Σκύθαισ τε καὶ τοῖσ Ἀσιανοῖσ βαρβάροισ, ‐ ὑπὸ τούτων παροξυνόμενοσ ἐπενόει διαβαίνειν ἐπ̓ αὐτοὺσ καὶ τὰσ διφθέρασ παρεσκεύαζεν ἐπὶ τῷ πόρῳ. θυομένῳ δὲ ἐπὶ τῇ διαβάσει τὰ ἱερὰ οὐκ ἐγίγνετο·

ὁ δὲ βαρέωσ μὲν ἔφερεν οὐ γιγνομένων, ὅμωσ δὲ ἐκαρτέρει καὶ ἔμενεν. ὡσ δὲ οὐκ ἀνίεσαν οἱ Σκύθαι, αὖθισ ἐπὶ τῇ διαβάσει ἐθύετο, καὶ αὖ ἐσ κίνδυνον αὐτῷ σημαίνεσθαι Ἀρίστανδροσ ὁ μάντισ ἔφραζεν· ὁ δὲ κρεῖσσον ἔφη ἐσ ἔσχατον κινδύνου ἐλθεῖν ἤ κατεστραμμένον ξύμπασαν ὀλίγου δεῖν τὴν Ἀσίαν γέλωτα εἶναι Σκύθαισ, καθάπερ Δαρεῖοσ ὁ Ξέρξου πατὴρ πάλαι ἐγένετο. Ἀρίστανδροσ δὲ οὐκ ἔφη παρὰ τὰ ἐκ τοῦ θείου σημαινόμενα ἄλλα ἀποδείξεσθαι, ὅτι ἄλλα ἐθέλει ἀκοῦσαι Ἀλέξανδροσ. Ὁ δέ, ὡσ αἵ τε διφθέραι αὐτῷ παρεσκευασμέναι ἦσαν ἐπὶ τῷ πόρῳ καὶ ὁ στρατὸσ ἐξωπλισμένοσ ἐφειστήκει τῷ ποταμῷ, αἵ τε μηχαναὶ ἀπὸ ξυνθήματοσ ἐξηκόντιζον ἐσ τοὺσ Σκύθασ παριππεύοντασ ἐπὶ τῇ ὄχθῃ καὶ ἔστιν οἳ αὐτῶν ἐτιτρώσκοντο ἐκ τῶν βελῶν, εἷσ δὲ δὴ διὰ τοῦ γέρρου τε καὶ τοῦ θώρακοσ διαμπὰξ πληγεὶσ πίπτει ἀπὸ τοῦ ἵππου, οἱ μὲν ἐξεπλάγησαν πρόσ τε τῶν βελῶν τὴν διὰ μακροῦ ἄφεσιν καὶ ὅτι ἀνὴρ ἀγαθὸσ αὐτοῖσ τετελευτήκει, καὶ ὀλίγον ἀνεχώρησαν ἀπὸ τῆσ ὄχθησ·

Ἀλέξανδροσ δὲ τεταραγμένουσ πρὸσ τὰ βέλη ἰδὼν ὑπὸ σαλπίγγων ἐπέρα τὸν ποταμὸν αὐτὸσ ἡγούμενοσ·

εἵπετο δὲ αὐτῷ καὶ ἡ ἄλλη στρατιά. πρῶτον μὲν δὴ τοὺσ τοξότασ καὶ σφενδονήτασ ἀποβιβάσασ σφενδονᾶν τε καὶ ἐκτοξεύειν ἐκέλευσεν ἐσ τοὺσ Σκύθασ, ὡσ μὴ πελάζειν αὐτοὺσ τῇ φάλαγγι τῶν πεζῶν ἐκβαινούσῃ, πρὶν τὴν ἵππον αὐτῷ διαβῆναι πᾶσαν. ὡσ δὲ ἀθρόοι ἐπὶ τῇ ὄχθῃ ἐγένοντο, ἐφῆκεν ἐπὶ τοὺσ Σκύθασ τὸ μὲν πρῶτον μίαν ἱππαρχίαν τῶν ξένων καὶ τῶν σαρισσοφόρων ἴλασ τέσσαρασ·

καὶ τούτουσ δεξάμενοι οἱ Σκύθαι καὶ ἐσ κύκλουσ περιϊππεύοντεσ ἔβαλλόν τε πολλοὶ ὀλίγουσ καὶ αὐτοὶ οὐ χαλεπῶσ διεφύγγανον. Ἀλέξανδροσ δὲ τούσ τε τοξότασ καὶ τοὺσ Ἀγριᾶνασ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ψιλούσ, ὧν Βάλακροσ ἦρχεν, ἀναμίξασ τοῖσ ἱππεῦσιν ἐπῆγεν ἐπὶ τοὺσ Σκύθασ. ὡσ δὲ ὁμοῦ ἤδη ἐγίγνοντο, ἐλάσαι ἐκέλευσεν ἐσ αὐτοὺσ τῶν τε ἑταίρων τρεῖσ ἱππαρχίασ καὶ τοὺσ ἱππακοντιστὰσ ξύμπαντασ·

καὶ αὐτὸσ δὲ τὴν λοιπὴν ἵππον ἄγων σπουδῇ ἐνέβαλεν ὀρθίαισ ταῖσ ἴλαισ. οὔκουν ἔτι οἱοῖ́ τε ἦσαν ἐξελίσσειν τὴν ἱππασίαν ἐσ κύκλουσ, ὡσ πρόσθεν ἔτι· ὁμοῦ μὲν γὰρ ἡ ἵπποσ προσέκειτο αὐτοῖσ, ὁμοῦ δὲ οἱ ψιλοὶ ἀναμεμιγμένοι τοῖσ ἱππεῦσιν οὐκ εἰών τὰσ ἐπιστροφὰσ ἀσφαλεῖσ ποιεῖσθαι. ἔνθα λαμπρὰ ἤδη φυγὴ τῶν Σκυθῶν ἦν· καὶ πίπτουσι μὲν αὐτῶν ἐσ χιλίουσ καὶ εἷσ τῶν ἡγεμόνων, Σατράκησ, ἑάλωσαν δὲ ἐσ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα.

ὡσ δὲ ἡ δίωξισ ὀξεῖά τε καὶ διὰ καύματοσ πολλοῦ ταλαιπώρωσ ἐγίνετο, δίψει τε ἡ στρατιὰ πᾶσα εἴχετο καὶ αὐτὸσ Ἀλέξανδροσ ἐλαύνων πίνει ὁποῖον ἦν ὕδωρ ἐν τῇ γῇ ἐκείνῃ. καὶ ἦν γὰρ πονηρὸν τὸ ὕδωρ, ῥεῦμα ἀθρόον κατασκήπτει αὐτῷ ἐσ τὴν γαστέρα·

καὶ ἐπὶ τῷδε ἡ δίωξισ οὐκ ἐπὶ πάντων Σκυθῶν ἐγένετο· εἰ δὲ μή, δοκοῦσιν ἄν μοι καὶ πάντεσ διαφθαρῆναι ἐν τῇ φυγῇ, εἰ μὴ Ἀλεξάνδρῳ τὸ σῶμα ἔκαμεν. καὶ αὐτὸσ ἐσ ἔσχατον κινδύνου ἐλθὼν ἐκομίσθη ὀπίσω ἐσ τὸ στρατόπεδον. καὶ οὕτω ξυνέβη ἡ μαντεία Ἀριστάνδρῳ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION