Arrian, Anabasis, book 4, chapter 5

(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 5)

Ὀλίγον δὲ ὕστερον παρὰ τοῦ Σκυθῶν βασιλέωσ ἀφικνοῦνται παῤ Ἀλέξανδρον πρέσβεισ, ὑπὲρ τῶν πραχθέντων ἐσ ἀπολογίαν ἐκπεμφθέντεσ, ὅτι οὐκ ἀπὸ τοῦ κοινοῦ τῶν Σκυθῶν ἐπράχθη, ἀλλὰ καθ̓ ἁρπαγὴν λῃστρικῷ τρόπῳ σταλέντων, καὶ αὐτὸσ ὅτι ἐθέλοι ποιεῖν τὰ ἐπαγγελλόμενα. καὶ τούτῳ φιλάνθρωπα ἐπιστέλλει Ἀλέξανδροσ, ὅτι οὔτε ἀπιστοῦντα μὴ ἐπεξιέναι καλὸν αὐτῷ ἐφαίνετο, οὔτε κατὰ καιρὸν ἦν ἐν τῷ τότε ἐπεξιέναι. Οἱ δὲ ἐν Μαρακάνδοισ ἐν τῇ ἄκρᾳ φρουρούμενοι Μακεδόνεσ προσβολῆσ γενομένησ τῇ ἄκρᾳ ἐκ Σπιταμένουσ τε καὶ τῶν ἀμφ̓ αὐτὸν ἐπεκδραμόντεσ ἀπέκτεινάν τε τῶν πολεμίων ἔστιν οὓσ καὶ ἀπώσαντο ξύμπαντασ, καὶ αὐτοὶ ἀπαθεῖσ ἀπεχώρησαν ἐσ τὴν ἄκραν.

ὡσ δὲ καὶ οἱ ὑπ̓ Ἀλεξάνδρου ἐσταλμένοι ἐσ Μαράκανδα ἤδη προσάγοντεσ Σπιταμένει ἐξηγγέλλοντο, τὴν μὲν πολιορκίαν ἐκλείπει τῆσ ἄκρασ, αὐτὸσ δὲ ὡσ ἐσ τὰ βόρεια τῆσ Σογδιανῆσ ἀνεχώρει.

Φαρνούχησ δὲ καὶ οἱ ξὺν αὐτῷ στρατηγοὶ σπεύδοντεσ ἐξελάσαι αὐτὸν παντάπασιν ἐπί τε τὰ ὁρ́ια τῆσ Σογδιανῆσ ξυνείποντο ὑποχωροῦντι καὶ εἰσ τοὺσ Νομάδασ τοὺσ Σκύθασ οὐδενὶ λογισμῷ ξυνεσβάλλουσιν. ἔνθα δὴ προσλαβὼν ὁ Σπιταμένησ τῶν Σκυθῶν ἱππέων ἐσ ἑξακοσίουσ προσεπήρθη ὑπὸ τῆσ ξυμμαχίασ τῆσ Σκυθικῆσ δέξασθαι ἐπιόντασ τοὺσ Μακεδόνασ·

παραταξάμενοσ δὲ ἐν χωρίῳ ὁμαλῷ πρὸσ τῇ ἐρήμῳ τῆσ Σκυθικῆσ ὑπομεῖναι μὲν τοὺσ πολεμίουσ ἢ αὐτὸσ ἐσ αὐτοὺσ ἐμβαλεῖν οὐκ ἤθελε, περιϊππεύων δὲ ἐτόξευεν ἐσ τὴν φάλαγγα τῶν πεζῶν. καὶ ἐπελαυνόντων μὲν αὐτοῖσ τῶν ἀμφὶ Φαρνούχην ἔφευγεν εὐπετῶσ, οἱᾶ δὴ ὠκυτέρων τε αὐτοῖσ καὶ ἐν τῷ τότε ἀκμαιοτέρων ὄντων τῶν ἵππων, τοῖσ δὲ ἀμφὶ Ἀνδρόμαχον ὑπό τε τῆσ ξυνεχοῦσ πορείασ καὶ ἅμα χιλοῦ ἀπορίᾳ κεκάκωτο ἡ ἵπποσ·

μένουσι δὲ ἢ ὑποχωροῦσιν ἐπέκειντο εὐρώστωσ οἱ Σκύθαι. ἔνθα δὴ πολλῶν μὲν τιτρωσκομένων ἐκ τῶν τοξευμάτων, ἔστι δὲ ὧν καὶ πιπτόντων, ἐσ πλαίσιον ἰσόπλευρον τάξαντεσ τοὺσ στρατιώτασ ἀνεχώρουν ὡσ ἐπὶ τὸν ποταμὸν τὸν Πολυτίμητον, ὅτι νάποσ ταύτῃ ἦν, ὡσ μήτε τοῖσ βαρβάροισ εὐπετὲσ ἔτι εἶναι ἐκτοξεύειν ἐσ αὐτούσ, σφίσι τε οἱ πεζοὶ ὠφελιμώτεροι ὦσι.

Κάρανοσ δὲ ὁ ἱππάρχησ οὐκ ἀνακοινώσασ Ἀνδρομάχῳ μάχῳ διαβαίνειν ἐπεχείρησε τὸν ποταμὸν ὡσ ἐσ ἀσφαλὲσ ταύτῃ καταστήσων τὴν ἵππον·

καὶ οἱ πεζοὶ αὐτῷ ἐπηκολούθησαν, οὐκ ἐκ παραγγέλματοσ, ἀλλὰ φοβερά τε καὶ οὐδενὶ κόσμῳ ἐγένετο αὐτοῖσ ἡ ἔσβασισ ἡ ἐσ τὸν ποταμὸν κατὰ κρημνώδεισ τὰσ ὄχθασ. καὶ οἱ βάρβαροι αἰσθόμενοι τὴν ἁμαρτίαν τῶν Μακεδόνων αὐτοῖσ ἵπποισ ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐσβάλλουσιν ἐσ τὸν πόρον.

καὶ οἱ μὲν τῶν ἤδη διαβεβηκότων καὶ ἀποχωρούντων εἴχοντο, οἱ δὲ τοὺσ διαβαίνοντασ ἀντιμέτωποι ταχθέντεσ ἀνείλουν ἐσ τὸν ποταμόν, οἱ δὲ ἀπὸ τῶν πλαγίων ἐξετόξευον ἐσ αὐτούσ, οἱ δὲ τοῖσ ἔτι ἐσβαίνουσιν ἐπέκειντο, ὥστε ἀπορίᾳ πάντοθεν ξυνεχόμενοι οἱ Μακεδόνεσ ἐσ νῆσόν τινα τῶν ἐν τῷ ποταμῷ ξυμφεύγουσιν οὐ μεγάλην. καὶ περιστάντεσ αὐτοὺσ οἱ Σκύθαι τε καὶ οἱ ξὺν Σπιταμένει ἱππεῖσ ἐν κύκλῳ πάντασ κατετόξευσαν·

ὀλίγουσ δὲ ἠνδραποδίσαντο αὐτῶν, καὶ τούτουσ πάντασ ἀπέκτειναν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION