Arrian, Anabasis, book 4, chapter 1

(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 1)

οὐ πολλαῖσ δὲ ἡμέραισ ὕστερον ἀφικνοῦνται παῤ Ἀλέξανδρον πρέσβεισ παρά τε Σκυθῶν τῶν Ἀβίων καλουμένων, οὑ̔̀σ καὶ Ὅμηροσ δικαιοτάτουσ ἀνθρώπουσ εἰπὼν ἐν τῇ ποιήσει ἐπῄνεσεν· οἰκοῦσι δὲ ἐν τῇ Ἀσίᾳ οὗτοι αὐτόνομοι, οὐχ ἥκιστα διὰ πενίαν τε καὶ δικαιότητἀ καὶ παρὰ τῶν ἐκ τῆσ Εὐρώπησ Σκυθῶν, οἳ δὴ τὸ μέγιστον ἔθνοσ [Σκυθικὸν]ἐν τῇ Εὐρώπῃ ἐποικοῦσιν. καὶ τούτοισ ξυμπέμπει Ἀλέξανδροσ τῶν ἑταίρων, πρόφασιν μὲν κατὰ πρεσβείαν φιλίαν ξυνθησομένουσ, ὁ δὲ νοῦσ τῆσ πομπῆσ ἐσ κατασκοπήν τι μᾶλλον ἔφερε φύσεώσ τε τῆσ χώρασ τῆσ Σκυθικῆσ καὶ πλήθουσ αὐτῶν καὶ νομαίων καὶ ὁπλίσεωσ, ἥντινα ἔχοντεσ στέλλονται ἐσ τὰσ μάχασ.

Αὐτὸσ δὲ πρὸσ τῷ Τανάϊδι ποταμῷ ἐπενόει πόλιν οἰκίσαι, καὶ ταύτην ἑαυτοῦ ἐπώνυμον.

ὅ τε γὰρ χῶροσ ἐπιτήδειοσ αὐτῷ ἐφαίνετο αὐξῆσαι ἐπὶ μέγα τὴν πόλιν καὶ ἐν καλῷ οἰκισθήσεσθαι τῆσ ἐπὶ Σκύθασ, εἴποτε ξυμβαίνοι, ἐλάσεωσ καὶ τῆσ προφυλακῆσ τῆσ χώρασ πρὸσ τὰσ καταδρομὰσ τῶν πέραν τοῦ ποταμοῦ ἐποικούντων βαρβάρων. ἐδόκει δ̓ ἂν καὶ μεγάλη γενέσθαι ἡ πόλισ πλήθει τε τῶν ἐσ αὐτὴν ξυνοικιζομένων καὶ τοῦ ὀνόματοσ τῇ λαμπρότητι.

καὶ ἐν τούτῳ οἱ πρόσχωροι τῷ ποταμῷ βάρβαροι τούσ τε τὰ φρούρια ἐν ταῖσ πόλεσι σφῶν ἔχοντασ στρατιώτασ τῶν Μακεδόνων ξυλλαβόντεσ ἀπέκτειναν καὶ τᾶσ πόλεισ ἐσ ἀσφάλειάν τινα μᾶλλον ὠχύρουν. ξυνεπελάβοντο δὲ αὐτοῖσ τῆσ ἀποστάσεωσ καὶ τῶν Σογδιανῶν οἱ πολλοί, ἐπαρθέντεσ πρὸσ τῶν ξυλλαβόντων Βῆσσον, ὥστε καὶ τῶν Βακτριανῶν ἔστιν οὕσ σφισιν οὗτοι ξυναπέστησαν, εἴτε δὴ καὶ δείσαντεσ Ἀλέξανδρον, εἴτε καὶ λόγον ἐπὶ τῇ ἀποστάσει διδόντεσ, ὅτι ἐσ ἕνα ξύλλογον ἐπηγγέλκει Ἀλέξανδροσ ξυνελθεῖν τοὺσ ὑπάρχουσ τῆσ χώρασ ἐκείνησ εἰσ Ζαρίασπα, τὴν μεγίστην πόλιν, ὡσ ἐπ̓ ἀγαθῷ οὐδενὶ τοῦ ξυλλόγου γιγνομένου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION