Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 90:

οὐδὲ πόλισ ἂν εὖ πράξαι ποτὲ μὴ τοὺσ εὖ πεποιηκότασ τιμῶσα. οὐκοῦν καὶ ὑμεῖσ, εἰ μὲν εὖ πάσχειν αἱρεῖσθε, εὖ ποιεῖν καὶ αὐτοὶ τοὺσ ἄλλουσ αἱρεῖσθε, εἰ δὲ δι’ ὧν τὰσ δωρεὰσ ἀφαιρεῖσθε τοῦτ’ ἀνέλοιτε, μηδ’ ὑμεῖσ εὖ πάσχειν αἱρεῖσθε, μηδ’ ὅπερ ἐν τοῖσ πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ τοῦ μηδενὸσ ἀξιοῦτε, τοῦτ’ ἐν τοῖσ πρὸσ ὑμᾶσ αὐτοὺσ τοῦ παντὸσ ἀξιοῦτε. εἰ γὰρ καὶ μάλιστα πάντων εὖ πάσχειν ἡμεῖσ δίκαιοι, οὐ μόνον ὅτι μάλιστα πάντων ἐθάδεσ ἐσμὲν τούτου τοῦ μέρουσ τὸν ἅπαντα χρόνον, ἀλλ’ ὅτι καὶ πρῶτοι πάντων φιλανθρωπίασ καὶ μεγαλοψυχίασ τὰ κράτιστα παρὰ τῶν θεῶν ἀπολελαυκότεσ ἡμεῖσ, τῇ τε τῶν καρπῶν δόσει τῷ τ’ ἔρισ καὶ κλῆροσ τοῖσ πρώτοισ τῶν θεῶν γεγενῆσθαι·