Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 66:

ὅτε δ’ ὑπ’ αὐτῶν πρόσθεν ἡμεῖσ εὖ πεπονθότεσ ἔπειτα ταύτησ αὐτοὺσ ἠξιώκαμεν, ἐθελήσομεν πάλιν αὖ ταύτην αὐτοὺσ ἀφελέσθαι, ὥσπερ ἐπὶ ῥητοῖσ δεδωκότεσ, ἢ ἡμῶν αὐτῶν ὅτι παρέσχομεν καταγνόντεσ; καὶ τίνα περὶ ἡμῶν αὐτῶν τοῖσ Ἕλλησι δώσομεν δόξαν, οἱ μεγαλοψυχίασ ἑκασταχοῦ γῆσ ἴσχοντεσ ὄνομα, καὶ οὕτω φανερώτατα πάντων ἀνθρώπων δι’ ἀρετὴν ὑπὸ θεῶν σπουδασθέντεσ ὡσ καὶ λιμοῦ ποτε κατειληφότοσ τὴν οἰκουμένην πᾶσαν σχεδὸν καὶ Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ τὸν Πύθιον ἀνελεῖν οὐκ ἂν τὸν λιμὸν ἄλλωσ πεπαῦσθαι εἰ μὴ Ἀθηναίων ὑπὲρ πάντων εἰσ οὐρανὸν χεῖρασ ᾐρκότων;