Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 37:

οὕτω καὶ τὴν ἀτέλειαν, εἴπερ ἐπιβλαβῆ τῇ πόλει συνῄδεσαν, εὐθὺσ ἂν τὸν αὐτὸν τρόπον ἦραν ἐκ μέσου. καὶ πάντεσ μὲν ὡσ εἰπεῖν οἱ θεοὶ, ἐπεὶ πᾶσιν ἡμῶν μέλει καὶ πάντων ἡμῖν, πολλῷ δὲ πλέον ἡ τὴν πόλιν ἐξ ἀρχῆσ λαχοῦσα Παλλὰσ καὶ ὁ προσοικῶν Ιἄκχοσ, ὃσ τῆσ εἰσ ἡμᾶσ εὐνοίασ καὶ φιλανθρωπίασ πλεῖστα μὲν καὶ κάλλιστα δείγματα ἐξήνεγκεν ἐν παντὶ τῷ παρασχόντι, μέγιστον δὲ καὶ ὃ πάντεσ ᾄδουσιν οἷσ ἐν τῷ Μηδικῷ πολέμῳ τὰ κράτιστα συνήραθ’ ἡμῖν, καὶ αὐτὸσ δι’ ἑαυτοῦ καὶ νέφοσ ταῖσ τῶν βαρβάρων ναυσὶν ἐγκατασκῆψαι παρασκευάσασ ἅμα τῷ μέλει τῷ μυστικῷ. ἀλλ’, ὅπερ ἔφην, εἰ μὲν τὰ τῆσ ἀτελείασ ἡμῖν εἰσ βλάβοσ ἀπήντα, λόγον ἂν εἶχεν ὑπὸ τῶν τὰ ἡμέτερα πάντα τρόπον εὖ ποιεῖν βουλομένων θεῶν καὶ ταύτην αὐτίκα πεπαῦσθαι·