Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 31:

ὡσ ἤδη τινὲσ ἠριστευκότεσ ἐν μάχαισ, ἢ καὶ ὁτιοῦν ἄλλο χρηστὸν εἰργασμένοι, ἐπειδήπερ οὐχ ὧν ἔδει μετέσχον, οὐδὲ τῆσ εἰσέπειτ’ ἀπέλαυσαν προθυμίασ, οὐδ’ ὅτι τοιοῦτοί τινεσ ἦσαν γεγόνασι δῆλοι, ἀλλ’ ἠπιστήθησαν τοῖσ πολλοῖσ, κατ’ αὐτὸν τὸν τῆσ ἐπιδείξεωσ χρόνον μόνοισ τοῖσ θεαταῖσ βοηθέντεσ. καὶ τοίνυν εἰ μὲν τοῦ παρὰ τῆσ πόλεωσ τετιμῆσθαι λόγοσ οὐδ’ εἱστισοῦν αὐτοῖσ ἦν, οὐδ’ ἂν ὅλωσ ἠξίωσαν περὶ αὐτὴν χρηστοὶ γεγονέναι, οὐδὲ τῆσ πρὸσ ἡμᾶσ φιλοτιμίασ ἀπῆρχθαι· εἰ δ’ ὅπωσ αὐτοῦ τύχοιεν πάντ’ ἐποίουν ἐκεῖνα, καὶ τῆσ χρηστότητοσ τὰσ ἀφορμὰσ ἡ παρ’ ἡμῶν ἐλπὶσ ἐχορήγει, ποῦ δίκαιον τὸ μάλιστ’ αὐτοῖσ σπουδασθὲν περικόψαι, καὶ περὶ τὰ καίρια διορύξαι τὸ πρᾶγμα;