Aristides, Aelius, Orationes, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 7:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 7:)

οὕτωσ μέντἂν ἀμφοτέρων δόξαισ τὴν παῖδα τιμιωτέραν ἡγεῖσθαι, καὶ σαυτοῦ καὶ τῶν Ἀχαιῶν. πῶσ γὰρ οὐ καὶ σαυτοῦ, εἰ τοῦ μὲν σώζεσθαι κρεῖττον τὸ εὐδοξεῖν, τοῦ δὲ εὐδοξεῖν ἡ κόρη; δόξαισ δ’ ἂν οὕτωσ καὶ τὴν μητέρα ἐψεῦσθαι, καὶ σαυτὸν ἐξελέγχειν οὐκ ἐπιστάμενον λογίζεσθαι. τὸ μὲν γὰρ ἀπ’ ἀρχῆσ εὐθὺσ ἑλέσθαι πλεῖν οἴκαδε καὶ ζῆν ἡσυχῇ γνώμησ κρίσισ ἦν, τὸ δὲ τοὺσ ἐπὶ τῆσ στρατείασ κινδύνουσ ἑλόμενον μεταβαλέσθαι περὶ τῶν αὐτῶν οὐ ταὐτὰ γιγνώσκειν ἐστίν· ὃ σοὶ τῶν πάντων ἥκιστα προσήκει, ὅσῳπερ ἀνθρώπων μάλιστα ἀρετὴν ἀσκεῖσ καὶ τὸ μὴ ψεύδεσθαι. οὐ γὰρ δή που τοὺσ μὲν ἄλλα λέγοντασ, ἄλλα δὲ γιγνώσκοντασ αἰτιάσει, τοὺσ δὲ ὑπὲρ τῶν αὐτῶν ἄλλοτε ἄλλωσ βουλευομένουσ καὶ μὴ τοὺσ αὐτοὺσ ὄντασ ἐπαινέσει. σκέψαι δὲ ὅτι κἀν τοῖσ στρατοπέδοισ μέχρι μὲν μὴ συνάγουσιν οἱ στρατηγοὶ πᾶσ τισ ὡσ εἰπεῖν αὐτοκράτωρ ἐστὶν αὑτοῦ, ἐπειδὰν δὲ εἰσ τάξιν καταστῇ, ταύτην δεῖ σώζειν, ἢ φαῦλον νομίζεσθαι· σὺ δ’ οὐ βουλεύεσθαι δόξεισ περὶ ὧν αἱρ́εσίσ ἐστί σοι, ἀλλ’ ἀναχωρεῖν ἀπὸ τούτων ἃ προὔκρινασ αὐτὸσ καὶ μονονοὺ λιπεῖν τὴν τάξιν· ὃ καὶ ὄναρ μοι δοκεῖσ σύ γε ἰδὼν εἰκότωσ ἂν αἰσχυνθῆναι. δίκαια καὶ καλὰ ταῦτα ἐγίγνωσκεσ, ὡσ οὐχ αἱρετὸσ βίοσ ἀνθρώπῳ μακρὸσ, εἰ μὴ προσέσται τὸ πράττειν τὰ δέοντα. ἐπεὶ δὲ τὴν παῖδα οἱ κήρυκεσ ἄγοντεσ ᾤχοντο, καὶ δὴ διὰ τοῦτο ἑτέρωσ ἔχει τὰ τῆσ φύσεωσ. οὐ παύσει δύο τῶν χειρίστων ὀνειδῶν ἀμφισβητῶν, δειλίασ καὶ ἀπιστίασ· ὃ τῶν ἐχθρῶν οὐδεὶσ πώποτε ὠνείδισε. καίτοι τίσ ἂν ἦσθα πρὸσ θεῶν, εἴ σοι ταῦτα Ἀγαμέμνων ἀνετίθει;

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION