Aristides, Aelius, Orationes, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 7:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 7:)

ἀλλ’ ἀπέρχονται καταλιπόντεσ τὴν μάχην, οἰσόμενοι στερεώτερα. δεῖ γὰρ, οἶμαι, κάλλει μὲν χάριν εἶναι, χάριτοσ δὲ ἔρωτα ἐξηρτῆσθαι. πάλιν αὐτὴν, εἰ βούλει, τὴν μάχην ποτέρωσ ἄμεινον ποιοῦνται, τὴν τάξιν φυλάττοντεσ καὶ συνεστηκότεσ καὶ ἀλλήλουσ τε ὡσ δυνατὸν μάλιστα αἰδούμενοι καὶ τοῖσ παραγγέλμασιν ἐμμένοντεσ, ἢ τούτων μὲν ἁπάντων ὑπεριδόντεσ, τοῦ δ’ ἐν τῷ παραχρῆμα δοκοῦντοσ γλυκέοσ εἶναι ἡττηθέντεσ, τὰσ δὲ ἀσπίδασ ὁμοῦ τῇ πρώτῃ σάλπιγγι ῥίψαντεσ, νόμον δὲ καὶ τάξιν καὶ κόσμον ὥσπερ ὕθλον τινὰ καὶ φλυαρίαν κρίναντεσ. Ὅμηροσ μὲν γὰρ οὐδὲ λέγειν ἐᾷ τῶν αἰσχρῶν οὐδὲν τοὺσ ὀρθῶσ προσέχοντασ μάχῃ. ὃ καὶ θαυμάζω, εἰ πολεμοῦσι μὲν αἰσχύνη λέγειν ἃ μὴ καλὸν, λέγουσι δ’ ἅ γ’ αἰσχύνη λέγειν οὐ χεῖρον. φέρε δὴ καὶ τοὺσ ἐπὶ τῶν στεφανιτῶν ἀγώνων σκεψώμεθα, οἱο͂ν τὸν Δωριέα τὸν Ῥόδιον καὶ Γλαῦκον τὸν Καρύστιον καὶ Μίλωνα δὴ καὶ Πολυδάμαντα, καὶ πάντασ ὧν εἰκόνεσ χαλκαῖ, πότερον θρυπτομένουσ καὶ παροινοῦντασ καὶ ταὐτὰ ταῖσ ὀρχηστρίσι στρεφομένουσ ἐστεφάνουν οἱ τῷ Διὶ τῷ Ὀλυμπίῳ τὸν ἀγῶνα κοσμοῦντεσ, ἢ καρτερίαν θαυμαστήν τινα καὶ ῥώμην ὁμοῦ ψυχῆσ τε καὶ σώματοσ παρασχομένουσ, ἃ τὰσ μεγίστασ καὶ βεβαιοτάτασ ἡδονὰσ καὶ αὐτοῖσ τοῖσ ἔχουσι καὶ τοῖσ συνειδόσι προξενεῖ. πρὸσ Διὸσ, ἵπποι δὲ ἄριστοι καὶ θαυμασιώτατοι καὶ μάλιστα καθ’ ἡδονὴν τοῖσ θεωροῦσιν ἆρ’ οὐχ οἵτινεσ ὡσ ἐρρωμενέστατα καὶ διαρκέστατα καὶ μηδὲν ἔξω τοῦ δρόμου βάντεσ ἀπήνυσαν, πανταχοῦ τὴν οἰκείαν ἀρετὴν σώζοντεσ; καὶ φύσιν ταυτὸν ἄριστόν τε καὶ ἥδιστον εἰσ τὴν ἑαυτοῦ χρείαν· ἐπεί τοι καὶ τὰ τῶν σωμάτων κάλλη τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον, ἐάν τε Γανυμήδην εἴπῃσ ἐάν τε Πέλοπα ἐάν θ’ ὁντινοῦν, ἅμα τῇ λήξει τῆσ τύχησ καὶ τοὺσ ὁρῶντασ ἐφέλκεται· καὶ πάνυ γ’ εἰκότωσ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION