Aristides, Aelius, Orationes, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 27:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 27:)

καὶ ποίασ μάχησ τοσαύτην θέρμην φήσεισ ἡγεῖσθαι, ὅσην τῶν ἐμψύχων λόγων καὶ ἀληθινῶν; λέγω γὰρ οὖν ὡσ ἐπειδὰν περιέλθῃ τὸ τοῦ θεοῦ φῶσ, καὶ τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο ἀστράψῃ δι’ ἁρ́ματοσ, οἱᾶ δὴ ταῖσ Μούσαισ ἁρ́ματα οἱ ποιηταὶ δεδώκασι, καὶ κατάσχῃ τὴν ψυχὴν τοῦ λέγοντοσ, ὥσπερ τι πῶμα παρελθὸν ἐξ Ἀπόλλωνοσ πηγῶν, εὐθὺσ μὲν τόνου καὶ θέρμησ ἐνέπλησε μετ’ εὐθυμίασ, ἦρε δὲ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἄνω καὶ τὰσ τρίχασ διέστησε, βλέπει δὲ οὐδ’ εἰσ ἓν ἄλλο ὁ τοιοῦτοσ, εἴτε χορευτὴν εἴτε βάκχον βούλει λέγειν, οὔτε παρὸν οὔτε ἀπὸν, ἀλλ’ ἢ πρὸσ αὐτοὺσ τοὺσ λόγουσ καὶ τοὺσ ταμίασ αὐτῶν, ὥσπερ οἱ πρὸσ τοὺσ ἄλλο τι ὀρέγοντασ ἑαυτοῖσ βλέποντεσ, καὶ ταῦθ’ ὅταν ἐξ ὑψηλῶν προτείνωσι, καί τι ἔποσ, φησὶ, προέηκεν ὅπερ ἄρρητον οὐ φορητὸν ἦν ‐ φέρει γὰρ ὁ καιρὸσ πόλλ’ ἅ τισ οὐκ ἂν ἐννοήσειεν ἰδιώτησ τῶν τοιούτων ἀγώνων ‐ καὶ οὐκ ἔστιν ἀνέντα τὴν γνώμην οὐδ’ ὑποθέντα ἑαυτὸν τοῖσ ἀκροαταῖσ, ὃ προσήκει κέντρον τῶν λόγων διασώσασθαι, ἀλλ’ ἡ θέρμη καθάπερ τι φάρμακον μόνη δὴ παραπέμπει καὶ κατευθύνει καθάπερ ναῦν τὸν λόγον καὶ τοῖσ ἐναντίοισ χώραν οὐ δίδωσιν. πάντα μὲν γὰρ ἴσωσ κατὰ Δαρεῖον τὸ πῦρ ἐκόσμησε, καὶ οὐ δυνατοῦ μᾶλλον τὸ ῥῆμα ἢ ἀνδρὸσ σοφοῦ, λόγων δ’ αὕτη πηγὴ μία, τὸ ὡσ ἀληθῶσ ἱερὸν καὶ θεῖον πῦρ τὸ ἐκ Διόσ ἐστιν, ἐφ’ ᾧ καθεύδειν οὐκ ἔνι δή που τὸν τετελεσμένον τε καὶ εἰσ τὸ μέσον φερόμενον. σὺ δὲ τηνικαῦτα ἀξιοῖσ σκοπεῖν εἰσ σὲ καὶ τοὺσ σοὺσ ὀφθαλμοὺσ, δεδοικότα ὥσπερ παῖδα μή τι γρύξειεν ὅ σοί τινα ἀηδίαν οἴσει. καὶ τίθησ οὐχὶ τῷ χειμάρρῳ ὁρ́ια, ἀλλὰ τῷ Νείλῳ, καὶ ταῦτα ὁμοῦ τῷ μεγέθει τὴν συμμετρίαν ἔχοντι. οὐκ οἶσθ’ ὅτι ὥσπερ τὰ παρ’ Ἡφαίστου ὅπλα αὐτὰ καθ’ αὑτὰ κινούμενα ἁνὴρ ἐκεῖνοσ ἐποίησεν; οἶμαι δέ που καὶ τοὺσ τοῦ Ἀπόλλωνοσ ὀϊστοὺσ αὐτοὺσ ἐφ’ αὑτῶν ἐπηχῆσαι συνοργισθέντασ αὐτῷ. οὕτω κἀν τοῖσ ἀγῶσι τοῖσ περὶ τοὺσ λόγουσ τοὺσ περὶ τῶν θεῶν πολλὰ τοιαῦτα αὐτῶν τῶν λόγων ἰδίᾳ κινουμένων ὥσπερ ἔκφορα γίγνεται, καί τινα ἠχὴν παρέχεται τότε ὁ λόγοσ ἀναγκαίαν καὶ ἀκόλουθον τῇ ῥύμῃ καθάπερ βέλοσ τι σὺν ῥοίζῳ φερόμενον. δέδοικα μὲν οὖν μὴ παρὰ κωφὸν λέγω καί τινα τρόπον ἐξορχῶμαι δεικνὺσ ἀμυήτῳ τὰ ἱερά· ὅμωσ δὲ ὥσπερ ἐν μύθῳ τισ ἀπόρρητοσ λόγοσ τοῖσ μὲν ἀκούειν δυνατοῖσ εἰρήσεται, σοὶ δὲ οὐδὲν μᾶλλον.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION