헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́49́0́014́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 14:)

καὶ εἰ μὲν ἄνευ τῆσ Μούσησ τοῦτο ἐξελάλησεν, οὐ κοινωνεῖ τοὐμὸν τῆσ αἰτίασ, ἐγὼ γὰρ τῶν ἐν τοῖσ λόγοισ ἀγαθῶν ἀφιστάμην τῇ θεῷ· εἰ δ’ ἡ Μοῦσα κληθεῖσα καὶ παραγενομένη ταῦτ’ ἤγαγεν ἐπὶ νοῦν αὐτῷ, δοκοῦντα καὶ ταῖσ Μούσαισ, ὡσ ἐοίκεν, ἐστὶ τὰ τοιαῦτα παρρησιάζεσθαι τοὺσ ὑπ’ αὐταῖσ ζῶντασ. ἑτέρωθι τοίνυν καλλωπιζόμενοσ παρ’ ὅσοισ εὐδοκιμεῖ τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα ἔθνη καταλέγει ὥστ’ ἔτι νῦν τοὺσ ἀθλίουσ γραμματιστὰσ ζητεῖν οὗ γῆσ ταῦτ’ εἶναι, λυσιτελεῖν δ’ αὐτοῖσ καὶ μακρὰν, ὡσ ἐοίκεν, ἀπελθεῖν ὁδὸν μᾶλλον ἢ περὶ τῶν Σκιαπόδων ἀνήνυτα πραγματεύεσθαι. ἀλλαχῆ δὲ οὕτω σφόδρα ἔνθεοσ γίγνεται ὥστε φαίησ ἂν ὅτι οὐδ’ οὑτωσὶ κατὰ τὸ ῥῆμα ἔνθεόσ ἐστιν, ἀλλ’ αὐτὸ δὴ τοῦτο ὥσπερ θεὸσ τῶν ἀπὸ μηχανῆσ λέγει, Εἴπατέ μοι τάδε, φῦλα βροτήσια. πρὸσ θεῶν σὺ δ’ αὐτὸσ ἡμῖν τίσ εἶναι φήσεισ; φέρε δὴ γνώρισον καὶ ταῦτα, εἰ ἄρα οἱο͂́σ τε εἶ, μαθόντεσ λάβροι παγγλωσσίᾳ κόρακεσ ὣσ ἄκραντα γαρύετον Διὸσ πρὸσ ὄρνιχα θεῖον. οὐκ ἐνταῦθα ὁ ποιητὴσ, ὅστισ ποτὲ οὗτόσ ἐστι, καλεῖ κόρακασ μὲν τοὺσ ἄλλουσ ποιητὰσ, ἀετὸν δ’ ἑαυτὸν πρὸσ ἐκείνουσ; οὐκοῦν τοσούτῳ κρείττω τῶν ἄλλων ποιητῶν ἑαυτὸν, ὅσον κοράκων ἀετόν; "ὄπισθεν δὲ κεῖμαι θρασειᾶν ἀλωπέκων ξανθὸσ λέων. οὐ γὰρ δή που καὶ Πίνδαρον φήσεισ ὑπ’ ἐμοῦ ταῦτα ἀναπεισθέντα ἐμβαλεῖν εἰσ τὴν ποίησιν τὴν ἑαυτοῦ. ἄκουε δὴ καὶ ἑτέρων κεκρότηται χρυσέα κρηπὶσ ἱεραῖσιν ἀοιδαῖσ οἱᾶ τειχίζομεν ἤδη ποικίλον κόσμον αὐδάεντα λόγων. Ἡράκλεισ ταυτὶ μὲν οὐδὲ παντάπασιν ἀναίτια τοῖσ ῥήμασιν, ἀλλ’ ὅμωσ καὶ ἐπὶ τούτοισ σεμνύνεται ὡσ οὐδὲν ἀτιμοτέροισ τοῦ νέκταροσ, καὶ φησὶν ὅτι οὗτοσ μέντοι ὁ τῶν λόγων κόσμοσ καὶ πολυκλείταν περ ἐοῦσαν ὅμωσ Θήβαν ἔτι μᾶλλον ἐπασκήσει θεῶν καὶ κατ’ ἀνθρώπων ἀγυιάσ· ὥσπερ οὐκ ἀρκοῦν εἰ κατὰ ἀνθρώπων μόνον, ἀλλὰ καὶ τοὺσ θεοὺσ ἔτι μειζόνωσ τιμήσοντασ δι’ ἐκεῖνον τὴν τῶν Θηβαίων πόλιν εἰσ τὸ λοιπόν. ἑτέρωθι δὲ ἔτι λαμπρότερον πρὸσ Ὀλυμπίου Διόσ σε χρυσέα κλυτόμαντι Πυθοῖ λίσσομαι Χαρίτεσσί τε καὶ σὺν Ἀφροδίτᾳ ἐν ζαθέῳ με δέξαι χώρῳ ἀοίδιμον Πιερίδων προφάταν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 14:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 14:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION