헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́49́0́004́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 4:)

καὶ ὅ γε ἁπλοῦσ ἀνὴρ καὶ οὐ πολλαπλοῦσ οὗτόσ ἐστιν, ἐμοὶ δοκεῖν, ὅστισ οἶδε μὲν ἐπὶ τοῖσ αὐτὸσ αὑτοῦ μεῖζον φρονεῖν, οἶδε δὲ ἔλαττον, ἐπαινεῖ δὲ καὶ τὰ αὑτοῦ καὶ τὰ τῶν πλησίον, ἂν αὐτὸν προσίηται, ψέγει δὲ καὶ τὰ αὑτοῦ καὶ τὰ τῶν πλησίον, ἄν τι τοιοῦτον ἐνευρίσκῃ, μηδὲν τοῦ δοκοῦντοσ ἀληθοῦσ εἶναι προτιθεὶσ μηδαμοῦ. σκόπει δὲ κἀνθένδε. ἐμοὶ γὰρ σὺ ἴσωσ οὔπω ἐνέτυχεσ· ἐπεὶ ἔγνωσ ἂν ὅσα ἐπὶ τῶν ἐμαυτοῦ ψέγω. ἃ γὰρ διαγράφω καὶ μεταποιῶ, πῶσ οἰεί με πρὸσ ταῦτα ἔχειν; φημὶ δὲ τοῦ πάντασ ἴσον φρονεῖν ἐπὶ τοῖσ ἑαυτῶν οὐδὲν εἶναι μᾶλλον κατ’ ἀνθρώπουσ ἄνισον. ἀλλά μοι δοκεῖ καὶ τὸ γράμμα τὸ θεῖον ἄντικρυσ τοῦτο κελεύειν καὶ λέγειν τὸ γνῶθι σεαυτὸν, οὐχ ἁπλῶσ οὑτωσὶ, φάθι μηδὲν εἶναι, ἀλλὰ μήτε ὑπερβάλῃσ μήτε ἐλλίπῃσ. ἐπικυροῖ δὲ τὸ δεύτερον γράμμα καὶ ἐπισφραγίζεται ὅτι οὗτόσ ἐστιν ὁ νοῦσ τοῦ προτέρου· τὸ γὰρ μηδὲν ἄγαν εἰσ τοῦτο οἶμαι φέρει. τὴν τοίνυν ἀξίαν ὅ τ’ Ἀπόλλων, ἅτε μάντισ καὶ ποιητὴσ ὢν καὶ κατ’ ἀμφότερα ἐξηγητὴσ τῆσ ἀληθείασ, παρακελεύεται τιμᾶν, σύ τ’ ἂν εὖ φρονῇσ καὶ μὴ θεοῖσ ἐχθρὸσ ᾖσ, σκέψει πανταχοῦ, σκέψει δ’ ὅπωσ ἁπάντων ὑπαρχόντων οὐ δείξεισ ἀτιμάζων, ἀλλ’ ἐπὶ παντὸσ ἀεὶ παραλαμβάνων, οὕτω κρινεῖσ ἀναφέρων ἐπ’ ἐκεῖνο τὴν γνώμην, τὸ ποῖόσ τισ ἕκαστοσ ἡμῶν καὶ πόσου τινὸσ ἄξιοσ. τὰ γὰρ αὐτὰ τοῖσ μὲν ἄξια, τοῖσ δ’ οὔ· οἱο͂ν ὅταν μὲν ὁ Θερσίτησ λέγῃ ὅν κεν ἐγὼ δήσασ ἀγάγω ἢ ἄλλοσ Ἀχαιῶν, γέλωσ ἐστὶν, οἶμαι. σὺ δήσασ; εἰ δὲ μὴ σὲ ἕτεροσ αὐτῶν τῶν Ἀχαιῶν, οὐκ ἀγαπήσεισ; οὐ γνώσει κατὰ τοῦ νώτου ληρῶν; ἀλλ’ ὅταν γε Ἀχιλλεὺσ, οἶμαι, διηγῆται δώδεκα δὴ σὺν νηυσὶ πόλεισ ἀλάπαξ’ ἀνθρώπων, πεζὸσ δ’ ἕνδεκά φημι κατὰ Τροίην ἐρίβωλον· τάων ἐκ πασέων κειμήλια πολλὰ καὶ ἐσθλὰ ἐξελόμην, καὶ πάντα φέρων Ἀγαμέμνονι δόσκον, οὐδείσ ἐστιν ὅστισ ἔτι νεμεσήσει τῶν Ἀχαιῶν. διὰ τί; ὅτι συμβαίνουσιν οἱ λόγοι τοῖσ ἔργοισ. τρεῖσ καὶ εἴκοσι, φησὶ, πόλεισ εἷλον. τί οὖν; οὗτοσ αὐτὸσ τὰσ ἁπάσασ; οὐκ ἔχομεν ἀντειπεῖν. ἀλλ’ οὐ τὰσ μὲν ἐν θαλάττῃ, τὰσ δὲ πεζὸσ, καὶ τὰσ μὲν τόσασ, τὰσ δὲ τόσασ, ἀλλὰ καὶ ταῦτα συνίσασιν οἱ ἀκούοντεσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 4:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 4:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION