헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́48́0́031́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 31:)

ὥστε μηδ’ ὀφθαλμῷ καταλαβεῖν εἶναι μήτ’ ἀπ’ ἄκρων ἐπὶ θάτερα μήτ’ ἐκ μέσου, μηδ’ ἑτέρωσε. ὁ δ’ ἄρα Κιθαιρῶνοσ καὶ Ἑλικῶνοσ πλέωσ ὢν καὶ Φικίου ἄκρου πρὸσ τὰ παρ’ αὑτῷ καὶ συνήθη κἀκεῖνα τεκμαιρόμενοσ μάλα ἐλευθέρωσ εἶπεν οὔτ’ ἰδὼν οὔτ’ ἀκούσασ σαφῶσ, ποιήσασ δὲ πρὸσ τὸ δόξαν αὑτῷ κατὰ τὴν ἀρχαίαν τε καὶ ἐκ πατέρων τοῖσ ποιηταῖσ ὑπάρχουσαν περὶ ταῦτα ἐξουσίαν. καὶ τί δὴ θαυμαστὸν, εἰ περὶ ὧν μηδ’ αὐτοὶ οἱ ἐπιχώριοι καὶ ταῦτα ὄντεσ Αἰγύπτιοι γιγνώσκουσι, περὶ τούτων οἱ τοσοῦτον ἀπέχοντεσ ποιηταὶ μηδὲν ἰσχυρὸν ἔχουσι λέγειν; ἀλλὰ γὰρ κινδυνεύει παντελῶσ, ὅπερ καὶ μικρῷ πρόσθεν εἶπον, ἴδιον τὸ τοῦ Νείλου πρᾶγμα καὶ τελέωσ ἀποκεχωρηκὸσ εἶναι τῶν ἄλλων ποταμῶν. τί γὰρ δή ποτ’, εἰ βούλει, μόνοσ ποταμῶν αὔρασ οὐκ ἀφίησι; καίτοι εἴ γε ἀπὸ χιόνοσ ἢ ὑετῶν ᾔρετο, οὐκ ἂν μόνοσ ποταμῶν αὔρασ οὐ παρείχετο, ἀλλὰ καὶ πλείστασ ἂν καὶ μεγίστασ, ὅσῳ καὶ μέγιστόσ ἐστιν. ὅπου γὰρ καὶ γῆ ψιλὴ βρεχθεῖσα ἀφίησιν αὔρασ, τί τόν γε δὴ Νεῖλον πάσχειν ἂν φήσομεν, εἴπερ ἐξ ὄμβρων τοσοῦτοσ ἀνήρχετο, ἢ νὴ Δί’ ἐκ χιόνοσ τακείσησ, ὡσ ὁ τῶν ἑτέρων λόγοσ; τί δ’ ἂν εἴποισ τὴν περὶ τὴν ἀνάβασιν αὐτοῦ τάξιν καὶ μουσικήν; τὸ ἐν Συήνῃ μὲν καὶ Ἐλεφαντίνῃ ὀκτὼ καὶ εἴκοσιν αἴρεσθαι πήχεισ, περὶ δ’ αὖ τὸ Ἰνδικὸν καὶ Ἀράβιον ἐμπόριον τὴν Κόπτον ἕνα καὶ εἴκοσι, καὶ πάλιν τούτων ἀφαιρεῖν ἑπτὰ καὶ τέτταρασ καὶ δέκα ἄγειν τοὺσ κατὰ Μέμφιν γνωρίμουσ καὶ πρὸσ οὓσ Ἕλληνεσ ἤδη λογίζονται, κάτω δ’ ἐν τοῖσ ἕλεσιν εἰσ ἑπτὰ καταβαίνειν, εἶτα δύ’ ἤκουον. ἆρά γε Ἴστροσ ἢ Φᾶσισ ἢ Στρυμὼν ταῦτα σοφίζεται, ἀλλ’ οὐ τοῦ Νείλου μόνου ταῦτ’ ἐστὶ σοφίσματα; χῶν μὲν οὐ τῇ φύσει τῆσ χώρασ ποῖοσ δ’ ὧν ἴσμεν ποταμὸσ χρόνου κρεῖττον ὕδωρ παρέχεται σὺν τοσούτῳ ῥεύματι; οὔτε γὰρ αὐτόθι σήπεται φυλάττοντι οὔτ’ εἰσ τὴν ὑπερορίαν ἐκκομισθέν. ἀλλ’ αἱ ὁλκάδεσ αἱ εἰσ Ἰταλίαν ἀπ’ Αἰγύπτου πλέουσαι, ἐπειδὰν ἀναπλεύσωσιν ἐκεῖθεν, σῶν ἔχουσι τὸ λοιπὸν οὗ παρεσκευάσαντο, καὶ φθάνει τὸ δεύτερον ὃ ἂν προσαρύσωνται, οἱᾶ ἐν μήκει πλοῦ προδιαφθαρὲν, ἢ τὸ ἀρχαῖον καὶ συναναχθέν. καὶ μόνοι δὴ ὧν ἴσμεν Αἰγύπτιοι κεράμια ὕδατοσ ὥσπερ ἄλλοι οἴνου πιμπλᾶσι, καὶ ἔχουσι τριῶν καὶ τεττάρων ἐτῶν ἔνδον καὶ ἔτι πλειόνων, καὶ τῷ χρόνῳ σεμνύνουσιν, ὥσπερ ἡμεῖσ τὸν οἶνον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Αἰγύπτιος 31:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 31:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION