헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́48́0́025́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 25:)

ἣν γὰρ ἐν τῇ κατὰ Φοινίκην Συρίᾳ θάλατταν καλοῦσί τινεσ νῦν, τὴν ἄγονον ταύτην, αὐτίκα ἐροῦμεν πόθεν εἴληφε τοὔνομα. ἔπειτα ταύτασ πάσασ, οἶμαι, συμβέβηκε τὴν αὐτὴν ταύτην ἔχειν φύσιν ἀλλήλαισ τε καὶ τῇ πηγῇ, καὶ οὐδείσ ἐστιν ὅστισ ὑπεξείλετο εἶναί τιν’ αὐτῶν γλυκεῖαν, ἀλλ’ ὁμοῦ θάλατταν εἰρήκασι. καὶ δήλη ἐστὶν ἡ τοῦ ὕδατοσ φύσισ ἰδία τε καὶ μόνησ τῆσ θαλάττησ οὖσα, ὥστε καὶ τῶν φρεάτων ὅσα πρὸσ τὸ ἁλμυρὸν κέκλικε θάλατταν καλοῦσιν οἱ πολλοὶ, καὶ ἧσ ἀρτίωσ ἐμνήσθην λίμνησ τῆσ ἐν τῇ Συρίᾳ τὸ ὕδωρ ἅλμην ἔχον τῆσ γῆσ θαλάττησ ἐπωνυμίαν παρὰ τοῖσ πολλοῖσ πεποίηκε. καὶ οὐχ ἡ μὲν Λιβύην περιρρέουσα θάλαττα γλυκεῖα καὶ πότιμόσ ἐστιν, ἡ δὲ πρὸσ αὐτοῖσ Γαδείροισ ὁμοία τῇ παρ’ ἡμῖν διὰ τὸ μίγνυσθαι. πρῶτον μὲν γὰρ οὐδὲν μᾶλλον ἁλμυρᾷ προσῆκεν αὐτῇ διὰ ταύτην ἢ καὶ γλυκείᾳ δι’ ἐκείνην εἶναι, εἴπερ κἀκείνῃ μίγνυται, καὶ ταῦτα χύδην, οὐ διὰ πορθμοῦ. ἔπειτα καὶ ἐκ τῆσ μαρτυρίασ δῆλον τῶν ἔτι νῦν ἐκπλεόντων ὡσ ὁ λόγοσ πέπλασται. εἰσὶ γὰρ δή που καὶ νῦν οἱ πλέοντεσ ἔξω στηλῶν οὐκ ἐλάττουσ ἢ κατ’ ἐκείνουσ τοὺσ χρόνουσ· καὶ οὐκ ἐν μακροῖσ γε χρόνοισ ἅπαξ ἢ δὶσ, ἀλλ’ ὁσημέραι συνεχῶσ καὶ ὁλκάδεσ καὶ ἔμποροι κομίζονται δι’ ἀμφοτέρασ τῆσ θαλάττησ, ὡσ συνεχοῦσ καὶ μιᾶσ, ἀνοιχθέντοσ τοῦ κάτω τόπου παντὸσ καὶ δοθείσησ ἀδείασ πλεῖν ὑπὸ τῆσ νῦν ἡγεμονίασ. ἡμᾶσ δ’ ὡρμημένουσ ἡ νόσοσ ἔφθη καταλαβοῦσα. καὶ οὔτε τῶν ἁλιέων τῶν πρὸσ τοῖσ Γαδείροισ ἔστιν ἀκοῦσαι λεγόντων γλυκεῖαν εἶναι τὴν ἔξω θάλατταν οὔτε τῶν εἰσ τὴν μεγάλην νῆσον περαιουμένων τὴν ἀντιπέρασ Ἰβήρων· καίτοι στρατεύματά τε εἰσ αὐτὴν ἑκάστοτε παντοῖα διαβαίνει καὶ ἀναχωρεῖ τοῖσ καθήκουσι χρόνοισ, καὶ ἄρχοντεσ καὶ ἰδιῶται μυρίοι διαβαίνουσιν ἑκάστοτε. οὐ γὰρ τῷ μέρει τὸ ὅλον λόγον ἐστὶν ἔχον ἀκολουθεῖν, ἀλλ’ εἶναι τὸ μέροσ τοιοῦτον οἱο͂́ν περ ἂν ᾖ τὸ ὅλον τὴν φύσιν. ἀπορρεῖ δ’ οὐκ ἀπὸ τῆσ ἡμετέρασ ἡ ἔξω θάλαττα καὶ πᾶσα καὶ ἧσ μηδ’ ὁτιοῦν εὑρ́ηται πέρασ πρὸσ θάτερα, ἀλλ’ ὁ καθ’ ἡμᾶσ οὗτοσ κόλποσ ἀπὸ τῆσ ἔξω θαλάττησ εἰσρεῖ, πόρρωθεν κομίζων τὴν φύσιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Αἰγύπτιος 25:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 25:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION