헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́48́0́023́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 23:)

ὥστ’ εἰ τῆσ γῆσ νοτὶσ ἦν τὸ ὕδωρ, οὐκ ἂν εἰσ τὸν ποταμὸν εἶχε συρρεῖν, ἀλλ’ ἐξεχεῖτ’ ἂν ἐπὶ θάτερα τοῦ ποταμοῦ. ἤκουσα δὲ ἔγωγε καὶ τῆσ Παλαιστίνησ Συρίασ ἐν Σκυθῶν πόλει περὶ τὸν τόπον, ὃσ τάσ τε δὴ βαλάνουσ τῶν φοινίκων τὰσ ὀνομαστὰσ καὶ τὸν ὀπὸν φέρει, λίμνην εἶναι, ἣν ἐπειδὰν ὁ Νεῖλοσ ἀνέλθῃ, σημαίνειν· καὶ γὰρ τὸ ῥῆμα τοῦτ’ ἦν τῶν ξένων, ἔλεγον δὲ ὡσ αὐξανομένησ. εἰ μὲν οὖν καὶ αὕτη μεταξὺ Λιβύησ καὶ Ἀραβίασ ἐστὶν ἡ γῆ ἢ κοιλοτέρα τῆσ ἄλλησ ἁπάσησ, δῶμεν ἀληθῆ λέγειν Ἔφορον, καίτοι τοσοῦτόν γε ψεύδεται, εἰπὼν μὴ δεῖν ἄλλοθι ζητεῖν, μὴ γὰρ εἶναι ταυτόν. εἰ δὲ πολλαὶ ταύτησ οὖσαι κοιλότεραι, εἰ καὶ μὴ ἐπὶ μακρὸν, ἀλλ’ οὖν ἔστ’ ἐφ’ ὅσον γε, ὅμωσ δὲ τοῦτ’ οὐχὶ πάσχουσιν, ἄλλο τί σοι σκεπτέον τὸ αἴτιον τῆσ ἀναβάσεωσ, ὡσ οὔτε τὴν ἀραιότητα τῆσ γῆσ οὔτε τὴν κοιλότητα λέγειν ἐνὸν φαίνεται, ἀλλὰ ταῦτα καὶ πάντων ἥκιστα. εἰ γὰρ ἐγίγνετο αὐτόθεν ἡ πλήρωσισ, οὐκ ἂν οὔτε τὰσ λίμνασ τὰσ ἔξω τοῦ ποταμοῦ συνέβαινεν αὔξεσθαι οὔτ’ αὐτὸν ὑψοῦσθαι τοσοῦτον ὥστ’ ἐπικλύζειν ἅπασαν τὴν εἴσω τῶν ὀρῶν τούτων γῆν οὕτω λαμπρῶσ ὥστε τοὺσ πλέοντασ νύκτωρ τοῖσ ἄστροισ ἐστὶν ᾗ τεκμαίρεσθαι. ὅμοιον γάρ ἐστι τοῦτό γε ὥσπερ ἂν εἴ τισ ἐκ τῆσ κοτύλησ τὸν ἀμφορέα πληροῦσθαι πείθοι, ψιλὸν ἐκ ψιλῆσ, αὐτὸν ἐξ αὐτῆσ. ἀλλ’, οἶμαι, κατιόντοσ τοῦ ποταμοῦ μεγάλῳ τῷ μέτρῳ καὶ τῆσ γῆσ οὐχ ἱκανῆσ οὔσησ τὸ ὕδωρ χωρεῖ μέχρι τοῦ δεχομένου, τὴν διέξοδον αὐτὸ αὑτῷ ποιοῦν. διὰ τοῦθ’ αἵ τ’ ἔξω πηγαὶ προσλαμβάνουσι πίδακασ ἐκ τοῦ ποταμοῦ καὶ εἰσ τὰ ἔθνη τὰ πλησίον αἴσθησισ τῆσ ἀναβάσεωσ ἔρχεται, καὶ συνδιαδέχεται τὰ σχολάζοντα, ὥσπερ ὅταν οἴκημα πληρωθῇ. τοσαῦτα δὴ ἡμῖν καὶ πρὸσ τὴν Ἐφόρου σοφίαν καὶ γνώμην καινὴν εἰρήσθω, ὅτι καὶ μόνοσ ἧφθαί φησι τῆσ ἀληθείασ. ἥσθην δὲ θαλάττῃ γλυκείᾳ Λιβύησ ἐπέκεινα εἴσω ῥεούσῃ διὰ τοὺσ ἐτησίασ καὶ ταύτῃ καὶ κροκοδείλοισ καὶ μύθοισ Μασσαλιωτικοῖσ ἀντὶ τῶν Συβαριτικῶν. εἰ γὰρ μὴ συνίησ, ὦ χαριέστατε Εὐθύμενεσ, εἰ ταῦτ’ ἀληθῆ Ἔφοροσ λέγει σοὶ φάσκων δοκεῖν, ὅτι οὐ λύεισ ἀπορίαν, ἀλλὰ κινεῖσ μείζω καὶ ἀτοπωτέραν τῆσ ἐξ ἀρχῆσ, πῶσ οὐκ ἀληθῶσ ἔξω στηλῶν καὶ Γαδείρων φήσει τισ ἐπισκώπτων εἶναί σοι τὸν νοῦν, ὥσπερ τὴν Θρᾶττάν φασί ποτ’ ἐκεῖνο εἰσ Θαλῆν εἰπεῖν, εἰ ποταμὸν φεύγων ἀγνοεῖσ εἰσ τὴν θάλατταν ἐμπίπτων, ἀνὴρ ὁ σκώπτων ἐρεῖ;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Αἰγύπτιος 23:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 23:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION