헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́47́0́004́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 4:)

ἐχρῆν δὲ ἄρα τοῦτο μὲν χωρίσ που εἶναι, τὸν λόγον δὲ ἐλέγχειν, καὶ ταῦτά γε οὐκ ἐραστοῦ μόνον τὰ ἐγκλήματα, ἀλλὰ καὶ σωφρονοῦντοσ περὶ λόγουσ. ἀλλ’ ὁρ́α δὴ μὴ ἀναίτιόν με αἰτιᾷ. ἐγὼ γὰρ οὐκ ἔλεγον δή που Πλάτωνα κακῶσ, ὥσπερ ἐν δικαστηρίῳ τινὶ κρίνων, οὐδ’ ᾐτιώμην τὰσ ἀποδημίασ, ἵνα χείρων νομίζοιτο, ἀλλὰ κἀν τούτοισ μαρτυρεῖν ἔφασκον ἐμαυτῷ τε καὶ ῥητορικῇ. δῆλον γὰρ ὅτι εἰ μὲν μικροῦ τινοσ ἄξιον ἦν τὸ ἀδικεῖσθαι, ἢ τὸ δίκην λαμβάνειν ἀδικηθέντα, οὐδ’ ἂν ἐκεῖνον ἐπῆρεν οὐδεὶσ πέλαγόσ τε τοσοῦτον πλεῖν καὶ παρ’ ἄνδρα τύραννον ὑπὲρ τῶν Λίωνοσ πραγμάτων, οὐδέ γε ἐκεῖθεν ἀναστρέψαντο συμπράττειν ἅπαντα Δίωνι, κατελθεῖν τε βουλομένῳ καὶ δίκην ὧν ἐπεπόνθει λαμβάνειν. νῦν δὲ ἔργῳ μαρτυρεῖν αὐτὸν ὅτι οὐ φαύλησ φύσεωσ οὐδὲ τῆσ τυχούσησ εἰή δυνάμεωσ τὸ τοῖσ ἀδικεῖν ἐπιχειροῦσι μὴ ἐπιτρέπειν. καὶ ταῦθ’ ὅτι ἀληθῆ εἰσὶ μὲν οἱ τῶν λόγων δήπουθεν ἀκούσαντεσ, εἰσὶ δὲ οἱ λόγοι. καὶ τὰ μὲν ἄλλα ἐῶ μεθ’ ὅσησ αἰδοῦσ καὶ πραότητοσ περὶ αὐτῶν τούτων διειλέγμεθα, τοσοῦτον δεινότητοσ εἰσφερόμενοι ὅσον μήτε ἐκεῖνον διέβαλλε κἀμοὶ κρείττω καθίστη τὸν λόγον, ἀλλ’ εἰσεποιήσαμεν ὥσπερ παράβασιν χωρίον ἐξαίρετον αὐτῷ. οὗ σὺ εἰ μὲν ἤκουσασ, ἀναμνήσθητι, εἰ δὲ μὴ ἤκουσασ, μὴ προκαταγίγνωσκε. φέρε οὖν σοι ὥσπερ οἱ ἐν τοῖσ δικαστηρίοισ ἀγωνιζόμενοι αὐτὰ ἐκ τοῦ βιβλίου παράσχωμαι. ἐκ τοῦ βιβλίου. "μικρὸν δέ τι βούλομαι διαλαβεῖν, μή τισ ὅλωσ οἰηθῇ με τοῖσ λόγοισ τούτοισ κατηγορεῖν Πλάτωνοσ, ἢ λέγειν κακῶσ μετὰ ἀφορμῆσ. ἐγὼ γὰρ οὔτε αὐτὸσ ἔγκλημα δή που ποιοῦμαι εἴ που καὶ ὁπωσοῦν ᾠήθη δεῖν Πλάτων ἀποδημῆσαι οὔτ’ εἰ ἄλλοσ τισ προφέρει νοῦν ἔχειν ἡγοῦμαι, οὔθ’ ὅλωσ ἔξω τῶν εἰσ τὸν λόγον ἡκόντων οὐδὲν περιεργάζομαι, [ὥστε εἰ δεῖ καὶ τοῦτο εἰπεῖν καὶ ἐν αὐτοῖσ τούτοισ] μή πω τοσούτου μηδὲν ἄξιον ἔστω νικητήριον, ἀλλ’ ἅ τε αὐτὸσ ἔπραξε καὶ τίνων ἔπραξε χάριν καὶ ἃ αὐτὸσ καθαρῶσ εἴρηκε, ταῦτα συμβαίνειν φημὶ τοῖσ ὑπὲρ τῆσ ῥητορικῆσ λόγοισ· "καὶ τοσούτῳ δέω κακίζειν ἐκεῖνον τούτοισ, ὥστε εἰ δεῖ καὶ τοῦτο εἰπεῖν, καὶ ἐν αὐτοῖσ τούτοισ σεμνύνειν αὐτὸν ἡγοῦμαι, εἰ τούτων ἐκείνοισ ὑπεναντίωσ ἐχόντων μὴ τὰ ἔργα μηδὲ τὰσ πράξεισ αὐτοῦ διαβάλλω, ἀλλ’ ἐκ τοῦ βίου καὶ τῶν ἔργων, ἃ μεθ’ ἡμῶν καὶ ὧν ἡμεῖσ ἀξιοῦμεν εἶναι τίθημι, ταῦθ’ ἑτέρωσ ἔχοντα ἢ ὡσ ἄν τισ πιστεύσειεν ἀποφαίνω.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Καπίτωνα 4:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 4:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION