Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 199:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 199:)

ἐπὶ φιλοσοφίᾳ γέ μοι καὶ αἰσχρὸν καὶ μετῆν ὥσπερ ἂν ἄλλῳ τῳ τοιούτῳ. οἶμαι δὲ κἀγὼ συγγενέσθαι τῶν ἐπ’ ἐμαυτοῦ φιλοσοφησάντων τοῖσ ἀρίστοισ καὶ τελεωτάτοισ, καὶ οὐ πολλῶν ἡττᾶσθαι ταύτῃ θνητῶν, καὶ ἐν τροφέων μοίρᾳ γεγόνασί μοι. ὥστε τοῖσ οἴκοι πολεμοίην ἂν μᾶλλον ἢ τοῖσ φιλοσόφοισ. ἀλλὰ μὴ τοῦτο τοιοῦτον ᾖ, ἀλλ’ ἔχει τινὰ καὶ χάριν ἡμῖν ἡ φιλοσοφία· ἐπεὶ καὶ ῥητορικῇ χαίρειν ἂν φαίην εἴπερ τισ ἀνθρώπων καὶ ἐμοί τι μέτεστιν ἴσωσ τοῦ πολέμου. ἀλλ’ οὐ διὰ τοῦτο τοὺσ ὑβρίζοντασ εἰσ αὐτὴν ἐπαινεῖν οἰόμαι δεῖν, ἀρχὴν δὲ οὐδὲ καλῶ ῥήτορασ· ἀλλ’ ὅσῳ μᾶλλον οὐδὲ τὴν ῥητορικὴν θαυμάζω τε καὶ ἀσπάζομαι, τοσούτῳ μᾶλλον τοῖσ ἀναξίωσ αὐτῆσ ταύτησ καταψευδομένοισ ἄχθομαι, καὶ ὑπὲρ αὐτῆσ τῆσ ῥητορικῆσ ἥδιστ’ ἂν ἀμυνοίμην καὶ πειρῴμην εἰσ ὅσον οἱο͂́σ τ’ εἰήν δεικνύναι πάντα μᾶλλον ἀκούειν δικαίουσ ἢ τοῦτο. ἀλλ’ οὐ πρὸσ Μιλτιάδην γε καὶ Θεμιστοκλέα καὶ Περικλέα καὶ Κίμωνα ταύτην ἔχω τὴν γνώμην. πρὸσ γὰρ σὲ, ὦ Πλάτων, ἤδη περιαχθέντασ δεῖ τούτουσ χαίρειν ἐᾶσαι, εἰ δή τι μέτεστιν αὐτοῖσ τούτου, οἶμαι δὲ οὐδὲν ταῦτα μικρόν. ἡμεῖσ δὲ γνωρίζωμεν ἡμᾶσ αὐτοὺσ καὶ μὴ φυρώμεθα ὥσπερ ἐν ἡμερομαχίᾳ, μηδὲ τοῦτό γε ἓν, κακὸν Ἑλληνικὸν μιμώμεθα, στασιάζοντεσ περὶ τῆσ ἡγεμονίασ, ἀλλ’ ἐπιχωρήσαντεσ τῷ θεῷ τὴν κρίσιν παρέχωμεν ἡμᾶσ αὐτοὺσ ἐν τῷ τεταγμένῳ καὶ γιγνώμεθα τοιοῦτοι περὶ τοὺσ πρότερον οἱούσπερ ἂν αὖ τοὺσ ὕστερον εἶναι περὶ ἡμᾶσ βουλοίμεθα. αἰσχρὸν γὰρ, ὥσ γ’ ἔφη Δημοσθένησ, οὓσ οὐδ’ ἂν τῶν ἐχθρῶν καὶ τῶν πολεμίων οὐδεὶσ ἂν ἀποστερήσειε τῶν εὐφημιῶν, τούτουσ ὑφ’ ἡμῶν, ὅτι προσήκομεν αὐτοῖσ, μὴ τῆσ γιγνομένησ αἰδοῦσ καὶ φιλανθρωπίασ τυγχάνειν.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION