헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́46́0́153́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 153:)

ἓν μὲν ὅτι οὐ κατ’ ἀνάγκην, ἀλλ’ ἐκ περιουσίασ καὶ γνώμησ ἐπιεικείᾳ τὴν μνήμην τῶν ἀνδρῶν καὶ τὸν ἔπαινον τούτων ἐποιήσατο, ἕτερον δὲ ὅτι καὶ αὐτὰ τὰ ἐναντιώτατα αὐτοῖσ ἀπέδωκεν ὧν κατηγόρηκεν ὁ Πλάτων. καίτοι ἔγωγ’ ᾤμην οὐ πάνυ ταῦτ’ ἀλλήλων κεχωρίσθαι, ἀλλ’ εἶναι τὴν διαλεκτικὴν μέροσ τι τῆσ ῥητορικῆσ, ὥσπερ τὴν ἐρώτησιν τοῦ παντὸσ λόγου, καὶ τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ τοῖσ δρομεῦσι μέτεστι τοῦ βαδίζειν, οὐ μὴν τοῖσ βαδίζουσιν ἅπασι τὸ θεῖν οἱο͂́ν τε, οὕτω καὶ τοὺσ ῥητορικοὺσ πρὸσ τοὺσ διαλεκτικοὺσ ἔχειν. ὁ μὲν γὰρ κολακείασ καὶ δουλείασ καὶ τῆσ ἡδονῆσ θεραπευτὰσ, καὶ μηδὲν πλέον τούτου σκοπεῖν αὐτοὺσ, ὁ δ’ ὡσ παρρησίᾳ τῇ δικαιοτάτῃ χρωμένουσ καὶ τὸ χαρίζεσθαι μηδαμοῦ τιθέντασ πρὸσ τὸ βέλτιστον, οὕτωσ ἐπαινῶν φαίνεται, τὴν αὐτὴν τῷ Θουκυδίδῃ φωνὴν ἀφιεὶσ, ἐπεὶ κἀκεῖνοσ, ὥσπερ ἐν τοῖσ ἄνω λόγοισ ἐπεδείκνυμεν, θαυμαστὸν ὅσον φησὶ περιεῖναι τῷ Περικλεῖ τῆσ ἐλευθερίασ καὶ παρρησίασ, οὐ γὰρ ἄγεσθαι μᾶλλον ἢ ἄγειν τὸν δῆμον, καὶ μὴ τί λέγων χαριεῖται σκοπεῖν, ἀλλ’ ὅ τι βέλτιστον αὐτοῖσ ἡγοῖτο, τοῦτο συμβουλεύειν. ἐπαινεῖ δέ που καὶ τὸν Νικίαν διὰ τὸ πᾶσαν ἀρετὴν ἐπιτηδεύειν. οὕτω καὶ ἔντιμα καὶ ὁμολογούμενα ὑπὲρ τῶν ἀνδρῶν εἴρηκεν ὁ Δημοσθένησ. φέρε δὴ σκεψώμεθα τἀπὶ τούτοισ μετὰ πάσησ εὐμενείασ, ὥσπερ ἐν κοινῷ τινι τῶν Ἑλλήνων συλλόγῳ. πάντωσ δὲ ἄκρω μὲν ἀμφοτέρω τὼ ἄνδρε, ὑπὲρ μεγάλων δὲ καὶ οἱ λόγοι. ἀλλὰ μὴν τό γε τοῦ λέγοντοσ αὐτοῦ ὅπωσ τισ βούλεται τιθέναι, οὕτωσ ἐχέτω τὰ νῦν. ἀλλ’ ὅ γ’ ἐβουλόμην εἰπεῖν, πότεροσ καὶ τὴν ὅλην γνώμην φιλανθρωπότεροσ καὶ περὶ αὐτοὺσ τοὺσ λόγουσ δεξιώτεροσ κατὰ τοῦτο τὸ μέροσ, πότερ’ ὅστισ αὐτῷ μηδεμιᾶσ ἀνάγκησ ὑπαρχούσησ κακῶσ λέγειν εἵλετο τοὺσ ἄνδρασ, ἢ ὅστισ ὄντοσ μὲν τοῦ παροξύνοντοσ οὐ προήχθη οὐδ’ ἠξίωσεν αὑτὸν σεμνύνειν, ἐν οἷσ ἑτέρουσ ἔμελλε κακῶσ ἐρεῖν, πάλιν δὲ μηδεμιᾶσ ἀνάγκησ ὑπαρχούσησ ἐπὶ τοῖσ βελτίστοισ αὐτῶν ἐμνημόνευσεν ἐξεπίτηδεσ; εἰ μή τῳ φαυλοτέρα τῆσ διαλεκτικῆσ ἡ ῥητορικὴ φαίνεται.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 153:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 153:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION