헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́46́0́149́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 149:)

ἆρ’ ἄλλο τι φήσειεν ἂν ὁστισοῦν ἢ τὸ αὐτὸ τοῦτο ὅπερ καὶ Σωκράτησ λέγων ἐκείνῳ φαίνεται; τί μὴν ἕτερον; εἶθ’ ἃ φοβηθεὶσ μὴ πάθῃσ οὐκ ἐδημηγόρεισ, ταῦτ’ εἴ τισ ἐκείνων πέπονθεν, ὡσ οὐ τὰ βέλτιστα συνεβούλευεν ἰσχυρίζει; καὶ μὴν εἰ μὲν οὐδεὶσ ἐπῆν κίνδυνοσ, τοῦ χάριν οὐδὲν ὤνησασ τὴν πατρίδα; εἰ δ’ ἕτοιμον ἦν ἀπολωλέναι, τί θαυμάζεισ εἴ τισ ἐκείνων ἐχρήσατο συμφορᾷ καὶ τῷ τὰ βέλτιστα λέγειν τιθεὶσ αὐτὸσ ἕπεσθαι τὸ κινδυνεύειν, ἐκείνουσ ἐξ ὧν ἠτύχησαν ἀποστερεῖσ τὸ λέγειν τὰ βέλτιστα; φέρε δὴ κἀκεῖνο σκεψώμεθα· ὁπότ’ ἦν ἐν τῷ τὰ δίκαια πράττειν προαιρεῖσθαι τοιοῦτόν τι λαβεῖν παρ’ αὐτῶν, πότεροι πρὸσ θεῶν πῶσ ἂν εὐπρεπῶσ εἴποιμι κοινότεροι τὴν γνώμην, καὶ εἰ μὴ τὸ ὅλον βελτίουσ, τῇ γε πόλει χρησιμώτεροι, πότερ’ οἵτινεσ προορώμενοι τὸν προσόντα κίνδυνον εἶτ’ ἐκποδὼν ἔστησαν, ἢ οἵτινεσ εἰδότεσ οὐκ ἀπώκνησαν; ἐμοὶ μὲν γὰρ δοκεῖ τὸ μὲν μηδὲν εἰπεῖν αἰσχρὸν κοινὸν ἀμφοῖν εἶναι, τὸ δ’ ἐγχειρῆσαι τὰ βέλτιστα εἰπεῖν τοῦ μηδ’ ὅλωσ εἰπεῖν οὐ τῶν φαυλοτέρων ὂν ἐκείνοισ ὑπάρχειν. εἰ γάρ τι καὶ διήμαρτον, οἷσ γε προείλοντο φήσει τισ αὐτοὺσ νικᾶν. εἰ τοίνυν μὴ μόνον προείλοντο, ἀλλὰ καὶ κατώρθωσαν πολλὰ καὶ καλὰ καὶ δίκαια καὶ κοινῇ συμφέροντα, μὴ πρὸσ ἐλαττώματοσ αὐτοῖσ γένηται. τοῦτο γὰρ ἔξεστι δήπουθεν αὐτοῖσ εἰπεῖν. εἰ δὲ καὶ τοῦτ’ ἔξεστιν ἐρωτῆσαι, πότεροι τῷ Σωκράτουσ αὐτοῦ καὶ Πλάτωνοσ λόγῳ μᾶλλον συμβαίνοντα καὶ βεβούλευνται καὶ πεποιήκασι; τῷ ποίῳ δὴ λέγω τούτῳ λόγῳ; ὅσπερ ἐστὶν ἁπάντων λόγων οἶμαι κάλλιστοσ. τίσ οὗτοσ; "λέγεισ, ὦ ἄνθρωπε, εἰ οἰεί δεῖν κίνδυνον ὑπολογίζεσθαι τοῦ ζῆν ἢ τεθνάναι ἄνδρα ὅτου τι καὶ σμικρὸν ὄφελόσ ἐστιν, ἀλλ’ οὐκ ἐκεῖνο μόνον σκοπεῖν, ὅταν πράττῃ, πότερον δίκαια ἢ ἄδικα πράττει καὶ ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ ἔργα ἢ κακοῦ. οὐκοῦν ὅτ’ ἐκεῖνοι φαίνονται μηδὲν τῶν μελλόντων αὐτοῖσ ἔσεσθαι δυσχερῶν ὑπολογισάμενοι πρὸσ τὸ δίκαιον, ἀλλ’ ἀφειδῶσ καὶ ἁπλῶσ δόντεσ αὑτοὺσ ὑπὲρ τοῦ κοινῇ βελτίστου τῷ Σωκράτουσ κέχρηνται λόγῳ. ὥστ’ ἢ δεικτέον ἐστὶν ὡσ οὔτε δίκαια οὔτε ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἦν ἔργα ἃ προείλοντο καὶ οἷσ ἐνεχείρησαν, ἢ συγχωρητέον χρηστοὺσ εἶναι τοὺσ ἄνδρασ, εἰ καὶ ὁτιοῦν ἀπήντησε, καὶ τοσούτῳ μᾶλλον καὶ μειζόνωσ, ὅσῳ τὴν δυσκολίαν τοῦ πράγματοσ οὐκ ἔδεισαν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 149:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 149:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION