Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 130:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 130:)

τάχ’ ἂν γὰρ ἁλοίησ τοῖσ ἁρ́μασι τοῖσ σαυτοῦ καὶ οὐ τοῖσ πτεροῖσ. ὁ γοῦν Νέστωρ ἱππικώτατοσ ἦν, ὡσ λέγεται, τῶν ἐφ’ αὑτοῦ. καὶ Ὅμηροσ ἱππότην αὐτὸν μετ’ ὀλίγων ἐν τοῖσ ἔπεσι καλεῖ. ὥστε κἀν τοῖσ ἄθλοισ τοῖσ ἐπὶ Πατρόκλῳ τῷ Ἀντιλόχῳ μέλλοντι τὸ ἁρ́μα καθιέναι προσελθών τε καὶ ὑπειπὼν ὅτι αὐτὸν ὁ Ζεύσ τε καὶ ὁ Ποσειδῶν πᾶσαν διδάξειαν τὴν ἱππικὴν εὐθὺσ ἐκ παιδὸσ, καὶ οὐ πάνυ τι δέον αὐτὸν διδάσκειν ὅμωσ ὑποτίθεται καὶ παραδείκνυσιν αὐτῷ τινὰ τῶν εἰσ τὸν δρόμον καὶ ὅπωσ διαθήσεται τὸν ἀγῶνα. τοσοῦτον αὐτῷ περιῆν τῆσ ἐπιστήμησ. οὗτοσ μέντοι φυγῆσ ποτε γιγνομένησ τῶν Ἀχαιῶν ἔμεινε μόνοσ, οὔ τι ἑκὼν, ἀλλ’ ἵπποσ ἐτείρετο, τὸν βάλεν ἰῷ δῖοσ Ἀλέξανδροσ, Ἑλένησ πόσισ ἠϋκόμοιο, ἄκρην κὰκ κορυφὴν, ὅθι τε πρῶται τρίχεσ ἵππων κρανίῳ ἐμπεφύασι, μάλιστα δὲ καίριόν ἐστιν. ἀλγήσασ δ’ ἀνέπαλτο, βέλοσ δ’ εἰσ ἐγκέφαλον δῦ, σὺν δ’ ἵππουσ ἐτάραξε κυλινδόμενοσ περὶ χαλκῷ. καὶ οὔθ’ ὁ ἵπποσ ἔτι ἠδύνατο ὑπὸ τοῦ κακοῦ καὶ τοῦ τραύματοσ πείθεσθαι, πάντα τὸν ἔμπροσθεν χρόνον παρέχων ἑαυτὸν εὐπειθῆ οὔθ’ ὁ Νέστωρ εἶχεν ὅ τι χρήσαιτο μὴ ὅτι ἐκείνῳ, ἀλλ’ οὐδὲ τοῖσ ἄλλοισ ἵπποισ τεταραγμένοισ ὑπὸ τοῦ πάθουσ. ἀλλ’ οὐδ’ ἀπολῦσαι τὸν ῥυτῆρα ἐν τῷ θορύβῳ ῥᾳδίωσ ἠδύνατο, ἀλλ’ ὥσπερ ἐπὶ χαλκοῦ ζεύγουσ εἱστήκει μένων, ὅσα μὴ ἀπῆν τό γε ἀτρεμεῖν. οὕτωσ ἠπόρησεν ὑπὸ τοῦ καιροῦ καὶ τῆσ συμφορᾶσ, ἄριστοσ ὢν τά γε τῆσ τέχνησ. τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον οἶμαι καὶ Περικλῆσ, ἑώσ μὲν οὐδὲν ἀνήκεστον ἦν, κατεῖχε τοὺσ ἵππουσ, καὶ μάλα ῥᾳδίωσ ἤκουον αὐτοῦ καὶ τοῦ Νέστοροσ οὐδὲν χείρω τὴν φωνὴν ἐνόμιζον, καίτοι πολλά γε καὶ παντοῖα ἐχρήσατο αὐτοῖσ καὶ εἰρήνησ καὶ πολέμων ἐχόμενα.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION