Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 121:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 121:)

καὶ πρόσ γε οὐ περιεργασάμενοσ, ὥσπερ σὺ καθήμενοσ ἐν Σικελίᾳ παρὰ τῷ Κύκλωπι. εἰ δ’ ὥσπερ σὺ Δίωνοσ χάριν καὶ τῆσ ἐκείνου ξενίασ καὶ ἑταιρίασ ἅπαντα ταῦθ’ ὑπέμεινασ, οὕτωσ ἡμεῖσ ὑπὲρ τῆσ ἑστίασ τῆσ κοινῆσ πατρίδοσ καὶ ὑπὲρ τῶν κοινῶν σπονδῶν καὶ δικαίων οἱ μὲν τῆσ πόλεωσ, οἱ δὲ καὶ τῶν Ἑλλήνων, ὁτιοῦν καὶ λέγειν καὶ πράττειν καὶ πάσχειν ὑπέστημεν, αἰσχυνθέντεσ μὲν ἁπάσασ τὰσ τοῦ Διὸσ ἐπωνυμίασ, αἰσχυνθέντεσ δὲ τὰσ τῶν ἄλλων ἁπάντων θεῶν ἐπωνυμίασ τε καὶ τιμὰσ, ἔτι δ’ ἡρ́ωασ καὶ προγόνουσ τοὺσ κοινοὺσ, καὶ τὴν τοῦ παρελθόντοσ χρόνου μνείαν καὶ τὸν τοῦ μέλλοντοσ αἰῶνοσ λόγον, καὶ πάνθ’ ὅσαπερ μέγιστα νομίζεται παρὰ πᾶσι καὶ Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ, εἰ δέ τι καὶ παρὰ γνώμην ἐκ τούτων ἀπήντησε, τί τὰ μὴ σὰ κατηγορεῖσ; ἀλλ’ ὦ πάντων θαυμάσιε Πλάτων, μὴ δι’ ἀμφοῖν ὤθει, καὶ ταῦτ’ οὐ διὰ τῶν φίλων ἑνὸσ καὶ τῶν ἐχθρῶν, ἀλλὰ διὰ σαυτοῦ τε καὶ τούτων, οὓσ φίλουσ εἰκὸσ ἦν μᾶλλον ἡγεῖσθαι, εἰ δὲ μὴ, σκόπει μὴ ὅ τι ἐγκαλέσεισ, ἀλλ’ ὅ τι ἀπολογήσει πρότερον· τοσαῦτ’ ἐστὶ καὶ τὰ σά. καίτοι σὺ καὶ τῶν διθυραμβοποιῶν ἀξιοῖσ καταγελᾶν ὡσ πρὸσ τὴν ἡδονὴν καὶ τὸ χαρίζεσθαι μόνον ὡρμημένων. φαίνεται δὲ Φιλόξενον μὲν τὸν Κυθήριον οὐ δυνηθεὶσ αὖθισ ὑφ’ αὑτῷ λαβεῖν Διονύσιοσ, ἀλλ’ οἰμώζειν ἐκεῖνοσ ἐλευθέρωσ γράφων αὐτῷ, σοῦ δέ γε δεύτερον καὶ τρὶσ ἐγκρατὴσ γενόμενοσ μετὰ τὰσ πρώτασ ἐκείνασ διατριβάσ. φήσεισ καλὴν εἶναί σοι τὴν πρόφασιν· ὑπὲρ γὰρ τῶν Δίωνοσ πραγμάτων ἅπαντα ταῦτα ποιεῖν καὶ λέγειν· καλῶσ γε σὺ καὶ λέγων καὶ ποιῶν. σκόπει δὴ καὶ τὴν ἡμετέραν πρόφασιν, κἂν εὑρ́ῃσ ἀτιμοτέραν, ἢ μικρῶν ἕνεκα ἡμᾶσ πολυπραγμονήσαντασ, στίξον λαβὼν καὶ γενοῦ Διονύσιοσ ἀντὶ Πλάτωνοσ εἰσ ἡμᾶσ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION