헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́46́0́117́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 117:)

οὕτω μὲν ἐξ ἀρχῆσ εἱρχθεὶσ ἐτρέφου παρὰ ἐλπίδα καὶ παρ’ ἀξίαν ἅπασαν σεαυτοῦ, καὶ εἰ μή σε ἀνὴρ Ἰταλιώτησ ἐξῃτήσατο τῶν Πυθαγορείων, ὥσπερ σὺ φῂσ τὸν πρύτανιν, ὅτι ἡμῶν ἕνα μέλλοντα εἰσ τὸ βάραθρον ἐμπεσεῖσθαι διεκώλυσε, κἂν αὐτὸσ ἴσωσ εἰσ τὰσ λιθοτομίασ ἐνέπεσεσ, ἢ δή τοι τό γε δεύτερον οὐκ ἂν ὑπεξέφυγεσ Στυγὸσ ὕδατοσ αἰπὰ ῥέεθρα τοῦ πορθμοῦ, ἀλλ’ ἐτεθνήκεισ ἂν αὐτοῦ ἐν Σικελίᾳ. νῦν δὲ Ἀρχύτασ ἦν ὁ κωλύσασ καὶ Διονύσιοσ Ἀρχύταν μὲν ἐπιστέλλοντα ᾐσχύνθη καὶ ἔδωκε τὴν χάριν, Πλάτωνα δὲ οὐκ ᾐσχύνετο, ᾧ συνῆν καὶ οὗ τοὺσ καλοὺσ ἐκείνουσ καὶ σεμνοὺσ λόγουσ ἤκουσεν, ἀλλὰ τοσοῦτον ἔδει τιμᾶν ἢ πείθεσθαι λέγοντι ὥσθ’, ἵνα σου τῆσ φωνῆσ μὴ ἀκούοι, καθείρξασ εἶχεν ὡσεί τινα ἀτίμητον μετανάστην. καὶ περιειστήκει σοι τὸ τοῦ Κίμωνοσ, ὃ σὺ φῂσ πρὸσ αὐτὸν τοὺσ Ἀθηναίουσ οὐκ ἐθέλειν αὐτοῦ τῆσ φωνῆσ ἀκούειν, οὐδὲ σοῦ τότ’ ἠξίου Διονύσιοσ, πλὴν ὅσον οὐκ ἐν τοῖσ ἴσοισ ἦσθα. ἐκεῖνον μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι μετέστησαν ὅπωσ αὐτοῦ δέκα ἐτῶν μὴ ἀκροάσαιντο, σοὶ δὲ οὐδ’ αὐτὸ τοῦτο ἐξῆν μεταστῆναι καὶ πάνυ δή που βουλομένῳ τε καὶ ζητοῦντι, νοῦν ἔχοντι, ὡσ ἐγώ φημι. ἀλλὰ τοῦτ’ ἦν ἡ δεινὴ συμφορὰ τὸ μὴ ἐξεῖναι ἀπελθεῖν, ἀλλὰ μένειν πρὸσ βίαν καὶ μονονοὺ προσηλῶσθαι. καὶ παραδίδωσι δή σε μετὰ ταῦθ’ ὁ φίλτατοσ ἀνδρὶ Σπαρτιάτῃ Πόλλιδι, καὶ οὐδ’ ἐνταῦθ’ ἔστη τῆσ ὕβρεωσ, ἀλλ’ ἀποδόσθαι προσέταξεν, ἀποδόσθαι τὸν ἄριστον οἴμοι τῶν Ἑλλήνων, ὥσπερ ἀνδράποδον τῶν ἐπ’ ἐξαγωγῇ. οὐκ ἂν ἡμῶν γε ζώντων καὶ τῶν τριήρων οὐσῶν τοῦθ’ ὕβρισεν ὁ θεοῖσ ἐχθρὸσ ἐκεῖνοσ. ὅμωσ δ’ ἐπέταξε καὶ Πλάτων ἐξήγετο ἐκ Σικελίασ ὑπὸ Πόλλιδοσ καὶ ὁ Πόλλισ αὖ πάλιν παραλαβὼν Διονύσιον μὲν καὶ ἀπόντα ᾐσχύνετο καὶ ὧν ἐπέσκηψεν ἐμέμνητο, σὲ δ’ ὁρῶν καὶ συνὼν παρ’ οὐδὲν ἐποιεῖτο, ἀλλ’ ἡ θαυμαστή σου δύναμισ καὶ πειθὼ κατὰ τοὺσ λόγουσ ἡττᾶτο τῶν ἐντολῶν τοῦ Διονυσίου· καὶ Πόλλισ ἐκείνῳ μὲν συνεβάλλετο, καὶ ταῦτα τοιαῦτα ἐπιτάξαντι, σοὶ δ’ οὐδέν·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 117:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 117:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION