헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́46́0́115́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 115:)

συνεγένου μὲν γὰρ ἀμφοτέροισ. οἱ δὲ τί σοῦ καὶ τῆσ σῆσ συνουσίασ ἀπώναντο; καίτοι διελέγου δή που πρὸσ αὐτοὺσ περὶ τοῦ δικαίου καὶ νόμου καὶ πολιτείασ, καὶ τὴν ἰσότητα τὴν ἐν γεωμετρίᾳ καὶ πρὸσ ἐκείνουσ ἐπῄνεισ, καὶ οὕτω φιληκόωσ εἶχον ὥστε καὶ μετεπέμποντό σε, καὶ σὺ προθυμίασ ἐνέλιπεσ οὐδὲν, ὅπωσ ἀγαθόν τι πράξωσι δι’ ἐκείνων αἱ πόλεισ. ἐλελήθεισ δὲ ἄρα σαυτὸν ἁπάσαισ ταῖσ παροιμίαισ ἐνεχόμενοσ, εἰσ πῦρ ξαίνων καὶ λίθον ἕψων καὶ σπείρων τὰσ πέτρασ. τί γὰρ τῶν σῶν νουθεσιῶν καὶ λόγων ἀπέλαυσαν ἐκεῖνοι; τί τῶν θείων ἢ τῶν ἀνθρωπείων ἄμεινον μετεχειρίσαντο μετ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν, ἐν ᾗ σοὶ τὰ ὦτα ὑπέσχον; τίσ αὐτοὺσ μετάνοια τῶν πρόσθεν ἡμαρτημένων εἰσῆλθε; τίσ ἔρωσ φιλοσοφῆσαι πάντα τἄλλα ὑπερβάντασ; τί βέλτιον ἢ τῶν κατ’ αὐτὴν τὴν πόλιν ἔσχεν ἢ τῶν ἔξω; τίσ Γελώων ἢ Λεοντίνων ἢ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τῶν ἐν Σικελίᾳ χρηστῶν καὶ δικαίων ἐκείνων ἔτυχε διὰ σὲ καὶ τοὺσ σοὺσ λόγουσ; εἰ δὲ μὴ τῶν Ἑλλήνων, τίσι τῶν βαρβάρων [τίνι τῶν ἐν Σικελίᾳ ὄντων] ἐνεδείξαντο ὡσ βελτίουσ γεγόνασιν; εἰε͂ν. ἀλλὰ τῶν μὲν Σικελίαν οἰκούντων οὐδενὶ, τῶν δ’ ἐν Ἰταλίᾳ βαρβάρων ἢ Ἑλλήνων τίσιν εἰπέ μοι κάλλιον ἢ πρὸ τοῦ προσηνέχθησαν; εἰσ τί καὶ πρὸσ τίνασ ἀνθρώπουσ ἐποίησε βελτίουσ αὐτοὺσ ἡ σὴ πολιτεία; τίνι Καρχηδονίων, εἰ μὴ τῶν Ἑλλήνων ἔχεισ εἰπεῖν, ἢ τίνι τῶν ἄλλων τῶν ἐν τῇ Λιβύῃ βαρβάρων ἀρετὴν ἀσκῶν ἐπεδείξατο ὁ τύραννοσ, ἀφ’ οὗ τῶν Πλάτωνοσ δογμάτων ἠκροάσατο, εἴτ’ οὖν ὁ πρεσβύτεροσ λέγω εἴθ’ ὁ νεώτεροσ; καὶ μὴν εἰ μὲν τοῖσ συμβούλοισ ἀνατιθέναι χρὴ τὰ τῶν ἐν ταῖσ ἐξουσίαισ ἁμαρτήματα, τί μᾶλλον ἡμῶν ἢ σαυτοῦ φήσουσι κατηγορεῖσ; ἐπειδή γε καὶ κατὰ σοῦ τὰ ἐκείνων ὑπάρχει λέγειν. εἰ δ’ οὐδὲν ἂν εἶναι ταῦτα φαίησ πρὸσ σὲ, τοῖσ αὐτοῖσ τούτοισ καὶ ἡμᾶσ ἀπολύεισ, εἴ τι καὶ ὁ Ἀθηναίων δῆμοσ ἔξω τι τῶν ἡμῖν δοκούντων ἔπραξεν. οἶμαι τοίνυν οὐκ ἀρκέσειν τοῖσ ἀνδράσι ταῦτα, ἀλλ’ ἐκεῖνο ἥδιστ’ ἂν αὐτοὺσ ἤδη προσθεῖναι, τὸ ποῖον; τὸ ἐπειδὴ τοίνυν ἐν ἀμφοτέροισ ἔνεστι μὴ πάνθ’ ὡσ ἐδόκει τῷ συμβούλῳ πεπρᾶχθαι, πότεροι βελτίονι καὶ δικαιοτέρῳ πράγματι τὴν ἀρχὴν ἐπέθεντο ἡμῶν;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 115:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 115:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION