헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́46́0́112́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 112:)

τὴν δὲ πολιτικὴν εἰ μὴ πάντασ ἐπαίδευσαν Ἀθηναίουσ Θεμιστοκλῆσ καὶ Περικλῆσ καὶ Μιλτιάδησ καὶ Κίμων, μηδ’ ἅπαντασ ἐφεξῆσ βελτίουσ ἐποίησαν κατὰ φυλὰσ καὶ κατ’ ἄνδρα ὥσπερ θεωρικὸν τὴν ἐπιστήμην διανέμοντεσ, εἶθ’ ὑπερφυέσ τι φήσομεν κατ’ αὐτῶν εὑρηκέναι, ὡσ οὐδ’ αὐτοὶ βελτίουσ οὐδενὸσ ἦσαν εἰσ ταῦτα; καὶ τοῦ μὲν χυτρέωσ οὐ κατηγορεῖσ ὅτι μὴ πάντασ ἐφεξῆσ πλάττειν ἐδίδαξε, τῶν δ’ ἄκρων ἐν τοῖσ Ἕλλησι κατηγορεῖσ ὅτι μὴ πάντασ ἑαυτοῖσ προσομοίουσ ἐποίησαν; καὶ οὐκ ἀγαπᾷσ τὸ τοῦ σοῦ Πρωταγόρου, εἰ καὶ καθ’ ὁσονοῦν προὐβίβασαν τοὺσ πολλοὺσ εἰσ τὸ βέλτιον, ἀλλ’ εἰ μὴ πάντ’ ἀνεγκλήτωσ ὁ δῆμοσ καὶ ὥσπερ ἂν εἷσ ἀνὴρ μετεχείρισε, τοῦτ’ ἤδη κατὰ τῶν προστατῶν ἐστί σοι. καὶ μὴν ὁρῶ μέν γε καὶ τοὺσ ἰατροὺσ καὶ τοὺσ πάνυ χρηστοὺσ εἶναι δοκοῦντασ οὐ καθάπαξ οὕτωσ ἐξαιροῦντασ τὰ νοσήματα ὥστε μηδὲ ἴχνοσ ἐμμεῖναι τῷ σώματι, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀρχαίων πολλάκισ ἐγκαταλιπόντασ καὶ τὸ πραῦ̈ναι χάριν ἀρκοῦσαν τιθεμένουσ, καὶ ταῖσ παντελέσι θεραπείαισ τήν γε φύσιν οὐχ οἱούσ τε ὄντασ ὑπερβῆναι, ἀλλὰ ταύτησ μὲν ἀπήλλαξαν τῆσ νόσου, ἑτέραν δ’ οὐδὲν ἐκώλυσαν ἐπελθεῖν ὕστερον. οὐ γάρ ἐσθ’ ἡ τέχνη διὰ τέλουσ ἀξιόχρεωσ, ἀλλ’ ἡ φύσισ νικᾷ. τί οὖν θαυμαστὸν εἰ κἀκεῖνοι πολλὰ καὶ χρηστὰ συμβουλεύσαντεσ Ἀθηναίοισ καὶ πολλὰ τῶν δυσχερῶν κωλύσαντεσ μὴ διὰ τέλουσ αὐτοὺσ ἠδυνήθησαν κατασχεῖν μηδ’ ἀθάνατα ἰάσαντο, ἀλλ’ ἡττήθησαν τῆσ δήμου φύσεωσ, εἴτε καὶ τῆσ κοινῆσ ἀνθρώπων δεῖ λέγειν, καὶ μὴ ἠδυνήθησαν καθάπαξ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐξελεῖν ἀδικίαν, ὥσπερ γεωργοὶ τὰ λυμαινόμενα τῇ χώρᾳ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἐκκόπτοντεσ, εἶτ’ οὐκ ἐφικνούμενοι διὰ παντὸσ τοῦ σπέρματοσ. εἰ τοῦτον τὸν τρόπον κἀκείνουσ ἐθέλοντασ καθαίρειν τὴν πόλιν ἐξέφυγε καὶ ἐνέμεινε σπέρμα ἀναγκαῖον ἀδικίασ καὶ ἀγνωμοσύνησ, καὶ οὐ πάνθ’ ὑπήκουσεν αὐτοῖσ, ἀλλ’ ἔσθ’ ἃ καὶ καθ’ αὑτὸν ὁ δῆμοσ ἐβουλεύσατο, τίνα ταῦτ’ ἔχει τοῖσ ἀνδράσι φαυλότητα, ἢ τί δεῖ τὰ ἑτέρων ἐκείνοισ λογίζεσθαι, ὥσπερ ἂν εἰ καὶ στάσεωσ οὔσησ ἐν τῇ πόλει καὶ τούτων τῆσ ἑτέρασ ἡγουμένων τῆσ τῶν ἐπιεικῶν, εἶτα τὰ τῶν ἑτέρων ἁμαρτήματα καὶ τῶν εἰσ τούτουσ πλημμελούντων αὐτοῖσ τούτοισ τισ προσετίθει;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 112:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 112:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION