Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 109:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 109:)

ὅτι δὲ οὐχ ὁμολογεῖ ταῦτα ἐκείνοισ ἐλέγχω. ἐγὼ δ’ οὐδ’ ἄλλον τινὰ ἠξίουν ἂν ταῦτα ὀνειδίζειν, μή τί γε δὴ Πλάτωνα, ἀλλὰ μεμνῆσθαι τοῦ τί δὲ χείρων ἐγὼ, ἂν ὁ δεῖνα ἐπὶ κόρρησ ἀδίκωσ πατάξῃ με; εἰ μὲν γὰρ ἅπαντα ταῦτ’ ἐστὶ λόγοσ ἀμφοτέρωθεν λεγόμενοσ καὶ πρὸσ τὴν ὑπόθεσιν ἣν ἄν τισ ἐνστήσηται δεῖ τὸ λοιπὸν ἅπαν περαίνειν, ὁμολογείσθω τοῦτο, καὶ οὐδὲν πλέον ζητοῦμεν· πάντωσ καὶ οὕτωσ ἀναίτιον τό γ’ ἡμέτερον. εἰ δ’ ἀπὸ σπουδῆσ δικαίασ λέγεται καὶ κρίσιν τῆσ ἀληθείασ ἔχει, ποτέροισ χρὴ πιστεύειν, ὅταν ταῦτ’ ἐκείνοισ ἐναντίωσ ἔχοντα φαίνηται; καὶ μὴν ἐξ ἴσου μὲν ἔγωγ’ οὐδέποτ’ ἂν θείην Αἰσχίνην Πλάτωνι, μήποθ’ οὕτω φιλονεικήσαιμι, ἀλλ’ ἀφείσθω τοῖσ ἀτόποισ τῶν σοφιστῶν ἡ κρίσισ αὕτη· φημὶ δὲ ὅσῳ μείζων καὶ τελεώτεροσ Πλάτων εἰσ λόγουσ, τοσούτῳ μᾶλλον ὑπέρ γε Θεμιστοκλέουσ ἐκεῖνα προσήκειν δέχεσθαι. τὸν μὲν γὰρ ἃ ἤκουσεν εἰκὸσ λέγειν, ἢ ὅτι ἐγγυτάτω ἐκείνων, ὁ δὲ τῆσ φύσεωσ οἶμαι κέχρηται τῇ περιουσίᾳ, ὥσπερ καὶ ἄλλα μυρία δή που διεξέρχεται ἐπὶ τῷ Σωκράτουσ ὀνόματι, περὶ ὧν ὁμολογεῖται μηδὲν ἐκεῖνον πραγματεύεσθαι, δίκαια μὲν οἶμαι ποιῶν κατ’ αὐτό γε τοῦτο καὶ ἀνδρὸσ ἀρίστου, τὸ τὸν διδάσκαλον ἀξιοῦν κοσμεῖν, πλήν γε ὅτι καὶ τὸ μηδ’ ἄλλουσ τῶν οὐκ ἀξίων καταισχύνειν ἐθέλειν προσεῖναι προσήκει. ἃ μὲν τοίνυν περὶ τῶν ἀνδρῶν εἰκὸσ ἦν εἰπεῖν μήτε τῶν ἀναγκαίων εἰρῆσθαι μηδὲν παριέντασ μήτε πάντα ἐφεξῆσ οἰομένουσ δεῖν λέγειν, ὡσ ἂν μή τῳ δοκοίημεν ἀπειροκάλωσ ἔχειν, ταῦτά ἐστιν. ἰσχυρίζεται δ’ οἷσ προσέπταισαν πρὸσ τὸ δημόσιον, ὥσπερ εἴ τινεσ χεῖρον ἔγνωσαν περὶ αὐτῶν, αὐτοὺσ χείρουσ ἡγεῖσθαι προσῆκον, ἢ τῷ καὶ ἄλλουσ τινὰσ εἰσ αὐτοὺσ ἐξαμαρτεῖν οὐδ’ ἡμᾶσ τοῦ προπηλακίζειν ἀπέχεσθαι δέον.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION