Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 24:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 24:)

πρὸσ δυοῖν τοῖν ἀπὸ τῆσ τύχησ, τῷ πολέμῳ καὶ τῇ νόσῳ, δύο ταῦτα προσειληφότασ ὁρῶν αὐτοὺσ, λύπην καὶ παροξυσμὸν εἰσ αὐτὸν, ἐν μέσοισ τοῖσ δεινοῖσ ἐμβεβηκὼσ καὶ πανταχόθεν μεμονωμένοσ ὡσ εἰπεῖν, οὐκ ἔδεισεν οὐδ’ ὑπεχώρησεν, οὐδ’ ὥσπερ χροιὰν τὴν γνώμην μετέβαλε, τοῖσ τε πολίταισ ὁμοῦ καὶ τοῖσ πολεμίοισ ἀντιτεταγμένοσ· ἀλλ’ ὥσπερ ἂν ἄλλο τι μάθημα διδάσκων αὐτοὺσ, κατὰ ταὐτὰ ἃ καὶ πρότερον διεξῄει, καὶ οὐ διέφθειρε τὰ δόγματα ἐπὶ τῶν κινδύνων, οὐδ’ ἐπὶ τῆσ ἐξουσίασ ἐφιλοσόφησε μόνον, ἀλλ’ ὡσ περὶ ἀριθμῶν ἢ μέτρων ἐρωτηθεὶσ ταυτὸν ἂν ἀπεκρίνατο καὶ ὕστερον καὶ πρότερον, οὕτω καὶ τότε τὰσ αὐτὰσ ἠφίει φωνὰσ ὑπὲρ τῶν ὅλων πραγμάτων, οὔτε τοῖσ δεινοῖσ εἴκειν ἀξιῶν οὔθ’ αὑτῷ μέμφεσθαι, αἰσχύνεσθαί τε ὑπὲρ αὑτῶν ἑτέρων ἅμα τοῖσ καιροῖσ γεγονότων. ὥστ’ ἔμοιγε καὶ τὸν Αἰάντα τὸν πρὸ τῶν νεῶν μαχόμενον καὶ βοῶντα ἐν κουφοτέροισ καὶ ῥᾴοσιν εἶναι δοκεῖν. τῷ μὲν γὰρ πρὸσ τοὺσ Τρῶασ ἦν μόνον ἡ μάχη, τὰ δὲ τῶν οἰκείων εὐμενῆ δήπουθεν ὑπῆρχε, τῷ δ’ οὐχ ἧττον πονήρωσ εἶχε τῶν ἔξω τὰ ἔνδον καὶ πλείων ἦν ὁ φόβοσ τῶν πολιτῶν ἢ τῶν πολεμίων. ἐν οἷσ ἔδειξεν οὐ τοῖσ ὀψοποιοῖσ ἐοικὼσ οὐδὲν Περικλῆσ, ἀλλὰ τοῖσ ἄκροισ τῶν Ἑλλήνων. ὥστ’ ἐμοὶ μὲν, ὅταν βλέψω πρὸσ ταύτασ τὰσ ἀπορίασ καὶ τὸν ὄχλον τῶν πραγμάτων αὐτοῦ, κυβερνήτου τινὸσ ἔννοιαν παρίστασθαι περικλυζομένησ αὐτῷ τῆσ νεὼσ καὶ τῶν νεφῶν καταρρηγνυμένων ἐπὶ τῶν οἰάκων μένοντοσ καὶ οὐ μεθιέντοσ, καὶ πρόσ γ’ ἔτι τῶν ἐμπλεόντων ἀπειλούντων καὶ ἑτοίμων ὄντων διασπάσασθαι, κατέχοντοσ καὶ νουθετοῦντοσ καὶ ἅμα ὑπέρ τε τοῦ σκάφουσ ἀγωνιζομένου καὶ πρὸσ τοὺσ ἐν τῷ σκάφει.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION