Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 5:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 5:)

ἀλλ’ ἦν παραπλήσιοσ κατέχοντι τὴν ἀκρόπολιν ἐπὶ τῷ σώζειν τοὺσ νόμουσ καὶ τῷ πάντασ εὖ ποιεῖν ἐκ μέσου. καίτοι εἰ τὸν Ἀρχέλαον κακίζεισ ὡσ ἄθλιον καὶ κακοδαίμονα, ὅτι οὐδαμόθεν προσῆκον αὐτῷ τὴν τυραννίδα ἐκτήσατο, ὑπερβὰσ τὸ δίκαιον καὶ διαφθείρασ οὓσ ἥκιστα εἰκὸσ ἦν, ᾧ γε ἐξὸν ἐκείνῳ ὁμοίωσ τυραννεῖν, εἴπερ ἐβούλετο, οὐ ταῦτα ἔδοξεν, ἀλλὰ τοὺσ νόμουσ καὶ τὸ δίκαιον πλείονοσ ἄξια τοῦ κέρδουσ ἐποιήσατο, πῶσ οὐ τούτῳ συγχαίρειν εἰκὸσ ἦν; εἰ μὲν τοίνυν περὶ ἄλλου του πράγματοσ ἢ δόγματοσ συνέβαινεν εἶναι τὸν λόγον, οὐδ’ ἂν αὐτὸσ ᾤμην δεῖν καταφεύγειν εἰσ μάρτυρασ, ἀλλ’ ἐπ’ ἐμαυτοῦ δεικνύναι τἀληθὲσ ὅπωσ ἔχει· ἐπεὶ δὲ ὑπὲρ ἀνδρῶν πάλαι γεγενημένων ἐξέτασισ πρόκειται, ποῖοί τινεσ ἦσαν καὶ τίνα τάξιν τῆσ πολιτείασ προείλοντο, δεῖ δή τινοσ, ὦ Πλάτων, καὶ μάρτυροσ, ὦ τῶν μαρτύρων ὑπερορῶν, αὐτὸσ δ’ οὐδέποτ’ ἂν φωραθεὶσ οἶμαι προσχρώμενοσ οὐδενί. τοὺσ μὲν οὖν ἄλλουσ ἅπαντασ παραλείψω, πολλοὺσ ἂν ἔχων εἰπεῖν, ἕνα δὲ ἀρκοῦντα παρέξομαι, Θουκυδίδην τὸν Ὀλόρου· ὃσ οὐ μόνον τῇ τῶν λόγων δυνάμει καὶ σεμνότητι, ἀλλὰ καὶ τῇ τῶν πραγμάτων ἀκριβείᾳ πλεῖστον προέχειν τῶν συγγραφέων δοκεῖ. φέρε δὴ τί τῷ Περικλεῖ μαρτυρεῖ καὶ ποῖόν τινά φησι γενέσθαι τοὺσ τρόπουσ αὐτὸν, καὶ πῶσ ἄγειν τὸν δῆμον; ἡ γὰρ ἐκείνου φωνὴ γένοιτ’ ἂν ἡμῖν ὥσπερ ἂν εἰ αὐτὸν ἐν ὀφθαλμοῖσ εἴχομεν τὸν Περικλέα καὶ συνόντεσ ἑωρῶμεν ὁποῖόσ τισ ἦν. "ὅσον τε γὰρ χρόνον προὔστη τῆσ πόλεωσ ἐν τῇ εἰρήνῃ μετρίωσ ἐξηγεῖτο καὶ ὡσ ἀσφαλῶσ διεφύλαξεν αὐτὴν, καὶ ἐγένετο ἐπ’ αὐτοῦ μεγίστη· "ἐπειδὴ δὲ ὁ πόλεμοσ κατέστη, ὁ δὲ φαίνεται καὶ ἐν τούτῳ προγνοὺσ τὴν δύναμιν. "ἐπεβίω δὲ δύο ἔτη καὶ ἓξ μῆνασ· "καὶ ἐπειδὴ ἀπέθανεν, ἐπὶ πλέον ἔτι ἐγνώσθη ἡ πρόνοια αὐτοῦ εἰσ τὸν πόλεμον. "ὁ μὲν γὰρ ἡσυχάζοντάσ τε καὶ τὸ ναυτικὸν θεραπεύοντασ καὶ ἀρχὴν μὴ ἐπικτωμένουσ ἐν τῷ πολέμῳ μηδὲ τῇ πόλει κινδυνεύοντασ ἔφη περιέσεσθαι· "οἱ δὲ ταῦτά τε πάντα εἰσ τοὐναντίον ἔπραξαν καὶ ἄλλα ἔξω τοῦ πολέμου δοκοῦντα εἶναι κατὰ τὰσ ἰδίασ φιλοτιμίασ καὶ ἴδια κέρδη κακῶσ ἔσ τε σφᾶσ αὐτοὺσ καὶ τοὺσ συμμάχουσ ἐπολίτευσαν, ἃ κατορθούμενα μὲν τοῖσ ἰδιώταισ τιμὴ καὶ ὠφέλεια μᾶλλον ἦν, σφαλέντα δὲ τῇ πόλει εἰσ τὸν πόλεμον βλάβη καθίστατο. "αἴτιον δὲ ἦν ὅτι ἐκεῖνοσ μὲν δυνατὸσ ὢν τῷ τε ἀξιώματι καὶ τῇ γνώμῃ, χρημάτων τε διαφανῶσ ἀδωρότατοσ γενόμενοσ κατεῖχε τὸ πλῆθοσ ἐλευθέρωσ καὶ οὐκ ἤγετο μᾶλλον ὑπ’ αὐτοῦ ἢ αὐτὸσ ἦγε, διὰ τὸ μὴ κτώμενοσ ἐξ οὐ προσηκόντων τὴν δύναμιν πρὸσ ἡδονὴν λέγειν, ἀλλ’ ἔχων ἐπ’ ἀξιώσει καὶ πρὸσ ὀργὴν ἀντειπεῖν. ὁπότε γοῦν αἴσθοιτό τι αὐτοὺσ παρὰ καιρὸν ὕβρει θαρσοῦντασ, λέγων κατέπλησσεν ἐπὶ τὸ φοβεῖσθαι, καὶ δεδιότασ αὖ ἀλόγωσ ἀντικαθίστη πάλιν ἐπὶ τὸ θαρσεῖν· "ἐγίγνετο δὲ λόγῳ μὲν δημοκρατία, ἔργῳ δ’ ὑπὸ τοῦ πρώτου ἀνδρὸσ ἀρχή. οἱ δ’ ὕστεροι ἴσοι μᾶλλον αὐτοὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ὄντεσ καὶ ὀρεγόμενοι τοῦ πρῶτοσ ἕκαστοσ γίγνεσθαι ἐτράποντο καθ’ ἡδονὰσ τῷ δήμῳ τὰ πράγματα ἐνδιδόναι, ἐξ ὧν ἄλλα τε πολλὰ ὡσ ἐν μεγάλῃ πόλει καὶ ἀρχὴν ἐχούσῃ ἡμαρτήθη καὶ ὁ ἐσ Σικελίαν πλοῦσ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION