Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 113:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 113:)

"τὸ μὲν δύνασθαι, ὦ Φαῖδρε, ὥστε ἀγωνιστὴν τέλεον γενέσθαι εἰκὸσ, ἴσωσ δὲ καὶ ἀναγκαῖον, ἔχειν ὥσπερ τὰ ἄλλα· "εἰ μέν σοι ὑπάρχει φύσει ῥητορικῷ εἶναι, ἔσει ῥήτωρ ἐλλόγιμοσ, προσλαβὼν ἐπιστήμην καὶ μελέτην· "ὅτου δ’ ἂν ἐλλείπῃσ τούτων, ταύτῃ ἀτελὴσ ἔσει· ‐ ἀλλ’ ἐῶ τό γε ἐφεξῆσ. εἰ τοίνυν δεῖ τὸν μέλλοντα ἔσεσθαι ῥητορικὸν φύσιν καὶ τέχνην καὶ μελέτην ὁμοῦ κτήσασθαι, δῆλον ὅτι ὁ ἐκπεπτωκὼσ τῆσ τέχνησ καὶ τῆσ φύσεωσ τῆσ βελτίστησ ἀτελήσ ἐστι ταύτῃ. πῶσ οὖν τοῦτο δεῖ ῥητορικῇ προστιθέναι; εἴπερ ὁ μὲν μὴ πάντα παρασχόμενοσ παρὰ τὴν ἔνδειαν ἀτελήσ ἐστι, τὰ δὲ ἐπιτηδεύματα ἐκ τῶν κατορθούντων, οὐκ ἐκ τῶν ἀποτυχόντων κρίνεται. ὃ δὲ δὴ μὴ μόνον τέχνησ, ἀλλὰ καὶ φύσεωσ καὶ μελέτησ δεῖται, πῶσ τοῦτο ἔνεστι μηδεμίαν εἶναι τέχνην φάσκειν, ἢ πῶσ τὸν ἐλλείποντα ὅτου δὴ μέρουσ ἀτελῆ κατὰ τοῦτο δίκαιον λέγειν, τούτου ὅστισ ἂν διὰ πάντων τύχῃ, κολακείαν ἔνι φῆσαι μετέρχεσθαι; πανταχῆ δὲ καὶ διὰ πάντων ἡμῖν ἐκπίπτουσιν αἱ ψῆφοι. πρῶτοσ δὲ Πλάτων αὐτὸσ ψηφίζεται καὶ μέσοσ φασὶ καὶ τελευταῖοσ· καὶ κινδυνεύω δοκῶν ἀντιλέγειν Πλάτωνι παντὸσ μᾶλλον συναγορεύειν. εἰ δὲ δεῖ τι καὶ παῖξαι, δοκῶ μοι κατὰ τοὺσ κωμῳδιοποιοὺσ ὥσπερ ἀποδιδράσκοντα αὐτὸν ἕλξειν εἰσ τοὺσ ῥήτορασ ὅ τι μαθὼν καλλωπίζεται. εἰ δέ τινεσ καὶ ἄλλοι παραβοῶντεσ ῥητορικὴν ψέγουσι, μᾶλλον δὲ τονθορύζοντεσ ἐκ τοῦ ψόφου τοξεύοντεσ κατὰ Ἀλκαῖον, ὧν οὐδὲ τὰ ὀνόματα ἀγαγεῖν ῥᾴδιον εἰσ λόγον, οὐχ οἷσ καλοῦνταί φημι, πλὴν εἴ τισ καὶ τοῦτο προστίθησιν, ἀλλ’ οἷσ γε χρώμενοι ταῦτα σοφίζονται, τοσοῦτόν μοι πρὸσ τούτουσ ἀποκεκρίσθω, ὅτι ῥητορικῇ παρὰ πόδασ διδόασι τὴν δίκην.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION