Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 109:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 109:)

ἃ μικρῷ πρόσθεν ἡμῖν Ἡσίοδοσ λέγων ἐφαίνετο, ταῦτα ἄντικρυσ καὶ σχεδὸν τὸ μέτρον λύσασ ἐν τούτοισ Πλάτων ὁμολογεῖ, κοινωνὸν τῆσ βασιλικῆσ τὴν ῥητορικὴν ἀποφαίνων ὑπὲρ τοῦ δικαίου. "δικαστοῦ μὲν γὰρ αὕτη ἀρετὴ, ῥήτοροσ δὲ τἀληθῆ λέγειν. εἰπὲ δή μοι πρὸσ θεῶν, εἴτε Πλάτων εἴτε ἄλλοσ τισ ὑπὲρ ἐκείνου βούλεται, ἔσθ’ ὅ τι ἀλλοτριώτερόν ἐστι τῷ κόλακι ἢ τἀληθῆ λέγειν; τί δαί; τῷ τἀληθῆ λέγοντι ἄλλο τι τοῦ κόλακοσ ἐχθρότερον; καὶ μὴν αὐτό γε τοῦτ’ ἐστὶν ἡ κολακεία, μὴ τἀληθῆ λέγειν· οὐκοῦν ἡ παλινῳδία καὶ δὴ φανερά. ἣν γὰρ ἐνταῦθα εἶναι κολακείαν φησὶν, ἐκεῖ μὴ κολακείαν εἶναι, ἀλλὰ τοῦ τἀληθῆ λέγειν προεστάναι σαφῶσ οὑτωσὶ διορίζεται. ταὐτὰ ἄρα Πλάτωνι νῦν ἡμεῖσ λέγομεν περὶ ῥητορικῆσ, δοκοῦντεσ ἐναντία. ἐὰν τοίνυν ἔτι τούτων ἐγγυτέρω προσαγάγω τὸν λόγον, ἦ που τρυφή τισ ἂν εἰή τῆσ ἀποδείξεωσ καὶ οὔτε ἔννοιαν οὔτε ἐλπίδα ἐλέγχων ἰσχυροτέρων οὐδ’ ἂν εἷσ ἔτι δή που λάβοι. "καὶ τῇ ῥητορικῇ οὕτω χρηστέον ἐπὶ τὸ δίκαιον ἀεί. εἰε͂ν ὦ γενναῖοσ, ἔστιν ὅπου ἐγχωρεῖ κολακείᾳ χρῆσθαι πρὸσ τὸ δίκαιον ἀεί; οὐκ ἔστιν οὐδέποτε. καὶ μὴν ὑπὲρ καλοῦ χρώμενοι τῇ ῥητορικῇ, καλὸν ἄν τι πράττοιμεν ὑπ’ αὐτῆσ. οὐκοῦν καλὸν ἡ ῥητορικὴ μετὰ τοῦ δικαίου γιγνομένη. καὶ μὴν κολακεία γε σαφῶσ αἰσχρὸν ἀεί. οὐκοῦν οὗτοσ ἐκεῖνοσ Πλάτων ὁ τοῦ Ἀρίστωνόσ ἐστιν, ὁ φάσκων μὴ κολακείαν εἶναι τὴν ῥητορικὴν, μηδὲ τῆσ αὐτῆσ ἔχεσθαι φύσεωσ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION