Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 102:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 102:)

ἑώσ γὰρ ἂν μὴ παρ’ αὐτοῦ τὸ κρεῖττον παρέλθῃ, ἥ γε κοινωνία καὶ τὸ πλῆθοσ οὐδενὸσ ἄξιον, οὐδ’ ἂν τὴν Δαρείου στρατιὰν ἄγῃσ. ᾧ καὶ μεγίστῳ δείκνυται ὅση τισ ἡ τῷ λόγῳ πρὸσ τὸ καλὸν συγγένεια, καὶ ὅτι τοῦτ’ ἐν ψυχῇ λόγοι, ὅπερ κάλλοσ ἐν σώματι. καίτοι καὶ περὶ τούτου τοῦ μέρουσ ἔχοι τισ ἂν εἰπεῖν ὅτι κάλλοσ μὲν χρόνοσ ἐξελέγχει ῥᾳδίωσ, ἀμέλει καὶ τὸ τῆσ ὡρ́ασ ὄνομα αὐτῷ συγκεκλήρωται· οἱ δὲ λόγοι τῷ χρόνῳ συμπροβαίνουσι, καὶ τούσ γε βελτίστουσ αὐτῶν οὐδὲν οὕτωσ ὡσ χρόνοσ δείκνυσιν, ὥσπερ τὸν δίκαιον ἄνδρα ἔφη Σοφοκλῆσ μόνῳ τῷ χρόνῳ φαίνεσθαι· τὸ τῆσ προσθήκησ ἀφαιρῶ, ὅτι οὐ μόνον τῷ χρόνῳ οἵ γε δὴ λόγοι, ἀλλὰ καὶ παραχρῆμα ἅπτεσθαι πεφύκασι, καὶ μόνων τούτων τὴν ὡρ́αν ἀθάνατον εἶναι συμβέβηκε. καὶ ὁ μὲν χρήματα κεκτημένοσ οὓσ ἂν εὖ ποιεῖν οἰήται δεῖν, ἀφαιρῶν ὧν ἔχει ποιεῖ, ὥστ’ ἐλάττω τὰ λοιπὰ καθίστησι τοῖσ προειμένοισ· εἰ δὲ δὴ καὶ συνεχῶσ ἐμμείναι τῇ τοιαύτῳ φιλονεικίᾳ, ταχὺ δή που τοῦ ταῦτα ἐπικουρήσοντοσ αὐτῷ προσδεήσεται· ἡ δὲ τῶν λόγων κτῆσισ καὶ δύναμισ παρὰ τὴν χρῆσιν οὐκ ἀναλίσκεται, ἀλλ’ εἰ οἱο͂́ν τε εἰπεῖν, καὶ μάλιστα τούτῳ αὔξεσθαι πέφυκε. τὸ δὲ αἴτιον ὅτι χρήματα μὲν κάτωθεν λαμβάνομεν ἐκ τῶν μετάλλων καὶ λιθοτομιῶν καὶ παρὰ σκυθρωπῶν τῶν ἔργων, λόγοι δὲ ἡμῖν παρὰ τῶν οὐδὲν ἀπολλύντων δι’ ὧν ἡμᾶσ εὖ ποιοῦσιν ἥκουσι. τῆσ οὖν θείασ φύσεωσ εἰκότωσ μετέχουσι μόνοι. καὶ μὴν νόσουσ μὲν εἴ τισ ἐξ ἀνθρώπων ἀνέλοι τῷ λόγῳ, μηδὲν δεῖν ἰατρικῆσ ἔστ’ εἰπεῖν, ὥσπερ μηδὲν δεῖν κυβερνήτου μὴ πλέοντι·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION