Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 100:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 100:)

ἀφικομένησ δὲ ῥητορικῆσ εἰσ ἀνθρώπουσ οὕτωσ ἐκ θεῶν ἠδυνήθησαν μὲν οἱ ἄνθρωποι τὴν μετὰ τῶν θηρίων δίαιταν χαλεπὴν ἐκφυγεῖν, ἐπαύσαντο δὲ ἐχθροὶ πάντεσ ὄντεσ ἀλλήλοισ ἐν κύκλῳ, κοινωνίασ δ’ εὑρ͂ον ἀρχήν. καταβάντεσ δὲ ἐκ τῶν ὀρῶν ἄλλοι κατ’ ἄλλα μέρη τῆσ οἰκουμένησ ἐπλησίασαν, τό γε πρῶτον ὕπαιθροι, μετὰ δὲ τοῦτο ἤδη λόγου νικήσαντοσ πόλιν τε κατεσκευάσαντο καὶ διεκρίθησαν οὐχ ὥσπερ πρότερον ὡσ ἔτυχεν, ἀλλ’ εἴσ τε συντάξεισ κοινωνιῶν καὶ τοὺσ πόλεων ἡγεμόνασ νόμουσ ἔθεντο καὶ ἄρχοντασ καὶ πολιτείαν ἐνόμισαν, καὶ θεοῖσ χαριστήρια ἀνήγαγον, πρώτασ ἀπαρχὰσ ποιησάμενοι τὰσ ἀπὸ τῶν λόγων, αἷσ ἔτι καὶ νῦν χαίρειν μάλιστα τοὺσ θεοὺσ λόγοσ αἱρεῖ, ὅτι καὶ γνωρίσαι πρῶτον αὐτοῖσ τοὺσ θεοὺσ ὑπῆρξεν ἐντεῦθεν. οὕτωσ ἄνθρωποσ ἤρθη μέγασ ἐξ ἀσθενοῦσ καὶ σαθροῦ τοῦ κατ’ ἀρχὰσ, καὶ πρόσθεν καταφρονούμενοσ ὡσ οὐδὲν πρᾶγμα κύριόσ ἐστιν ἐξ ἐκείνου τοῖσ ἐν τῇ γῇ, τοῦτο ὅτι βούλεται χρῆσθαι, πρόβλημα ποιησάμενοσ ἀντ’ ἄλλου φυλακτηρίου τὸν λόγον. καὶ ὁ μὲν μῦθοσ ἡμῖν ταύτην ἐχέτω τὴν τελευτὴν, οἶμαι κεφαλὴν οὐδὲν ἄτιμον εἰληφώσ. ὅτι δ’ οὐκ ἄλλωσ μῦθοσ ταῦτα οὐδ’ ὄναρ, ἀλλ’ ὕπαρ, καὶ ὁ τῶν· πραγμάτων αὐτῶν ἐστι λόγοσ δῆλον ἐξ αὐτῶν. οὐκοῦν οὐ μόνον ἐξ ἀρχῆσ ῥητορικῆσ δύναμισ διώρισε ταῦτα καὶ κατέστησεν, ἀλλὰ καὶ τὰσ ἐκ πλείστου τῶν πόλεων οἰκουμένασ ἔτι καὶ νῦν ῥητορικὴ συνέχει τε καὶ κοσμεῖ, πρὸσ τοὺσ παρόντασ ἀεὶ κόσμουσ ζητοῦσα τὸ πρόσφορον. ὥσπερ γὰρ ἔφην ἀρτίωσ, ἡ μὲν νομοθετικὴ θεῖσα τοὺσ νόμουσ εὐθὺσ ἀπήλλακται, καὶ ἡ δικαστικὴ μετὰ τὴν ψῆφον οὐδὲν πολυπραγμονεῖ, ἡ δὲ ὥσπερ τισ ἄγρυπνοσ φρουρὸσ οὐ καταλύει τὴν φυλακὴν, ἀλλ’ ἐκείναισ τε συνῆν ἐξ ἀρχῆσ ἡγουμένη τε καὶ προδιδάσκουσα καὶ καθ’ αὑτὴν αὖθισ ἕκαστα ἐπέρχεται, εἰσηγουμένη, πρεσβεύουσα, ἀεὶ τὸ παρὸν συντιθεμένη·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION