Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 71:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 71:)

οὐδεὶσ ἀντερεῖ δήπουθεν. οὐ γὰρ ἃ καὶ τελευτᾶν ὡραῖον ἤδη νομίζων εἶναι καὶ χαλεπὸν τὰσ πολλὰσ διαβολὰσ ἐξελεῖν ἐκ πολλοῦ καὶ ὑπὸ πολλῶν συνειλεγμένασ ὕστερον εἶπεν, οὐ ταῦτ’ ἐστὶν ἰσχυρὰ τεκμήρια τῆσ ἐκείνου γνώμησ, ἀλλ’ ἃ κωλύειν ἢ μὴ κύριοσ ὢν ἐφαίνετο ποιῶν. διὸ δὴ καὶ ἀσφαλῶσ, φησὶν, ἀπῄει καὶ οὗτοσ καὶ ὁ ἑταῖροσ· σχεδὸν γάρ τι τῶν οὕτω διακειμένων οὐδὲ ἅπτονται ἐν τῷ πολέμῳ, ἀλλὰ τοὺσ προτροπάδην φεύγοντασ μᾶλλον διώκουσι. τουτὶ γὰρ προσγέγονε πλέον ἐκ τούτων αὐτῷ, πάλιν σὺν τῷ Σωκράτει Πλάτωνοσ Πλάτωνα αὐτὸν συμμαρτυρῆσαι τῷ λόγῳ· τῶν οὕτω διακειμένων οὐ πάνυ τι ἅπτονται, ἀλλὰ τοὺσ προτροπάδην φεύγοντασ μᾶλλον διώκουσι. δηλονότι κἀν ταῖσ πολιτείαισ τῶν μὲν οὕτω διακειμένων ὡσ ἀμύνεσθαι οὐ πάνυ τι ἅπτονται οἱ τὰ τοιαῦτα τηροῦντεσ, τοὺσ δ’ ὑπείκοντασ διώκουσιν. ὥστ’ εἰ τοὺσ ἐν τοῖσ πολέμοισ ἀνδρείουσ ἐπαινεῖν εἰκὸσ, καὶ τοὺσ ἐνταῦθα τοιούτουσ. ὥστ’ εἰ μηδὲ δι’ ἓν ἄλλο, διὰ τοὺσ συκοφάντασ ἡ ῥητορικὴ καλόν. καὶ μὴν εἰ μὴ θαρροῦσι τοὺσ τοιούτουσ ἀδικεῖν, ἄμφω χρηστὰ συμβαίνει καὶ τοῖσ ἄρτι λόγοισ ἀκόλουθα, μήτ’ αὐτὸν ἀδικεῖσθαι μήθ’ ἕτερον ἀδικεῖν ἐᾶν. ὁ τοίνυν καὶ μέχρι τοῦ Βαβυλωνίου πεδίου Κύρῳ συνανιὼν Ξενοφῶν ἐπὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ στρατεύοντι ἀδικήσαντα πρότερον, πῶσ οὐ καὶ οὗτοσ οἴκοθεν ὢν Πλάτωνι μάρτυσ ἡμῖν ἐστιν εἰσ τοὺσ παρόντασ τουτουσὶ λόγουσ; οὐ γὰρ ἐκεῖνό γε ἔστιν εἰπεῖν, ὡσ ἐν μὲν τοῖσ ὅπλοισ καὶ ὑπὲρ τῶν ἀλλοτρίων εἰκόσ ἐστιν ἀμύνεσθαι τοὺσ ἀδικεῖν ἐπιχειροῦντασ, εἰ δέ τισ λόγῳ ταυτὸν τοῦτο ποιοίη, φαυλίζειν, κἂν ὑπὲρ ὧν αὐτὸσ πέπονθεν ἐπεξίῃ·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION