Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 52:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 52:)

ποῦ δὲ τὸ πείθειν, εἰ τὸ βιάζεσθαι κρατήσει; καὶ ταῦτα αὐτῆσ, ἧσ ἔργον πείθειν, δούσησ βιάζεσθαι; δοκεῖ δέ μοι καὶ Πίνδαροσ, εἴ τι δεῖ περὶ τοῦ ᾄσματοσ εἰπεῖν, οὐκ εἰσηγούμενοσ οὐδὲ συμβουλεύων σπουδῇ ταῦτα λέγειν τοῖσ ἀνθρώποισ, ἀλλ’ ὡσπερεὶ σχετλιάζων. "αἰνέω μὲν Γηρυόνη, τὸ δὲ μὴ Διὶ φίλτερον σιγῶμι πάμπαν. "ἁρπαζομένων τῶν ὄντων καθῆσθαι παρ’ ἑστίᾳ καὶ κακὸν εἶναι. καίτοι τό γε πρὸσ νόμον καὶ ταῦτα ἀνθρώπων ἅμα καὶ θεῶν βασιλέα μάχεσθαι οὐκ ἦν ἐπαινεῖν πρὸσ Πινδάρου, οὐδὲ συμβουλεύειν πρὸσ κέντρα λακτίζειν. καὶ κελεύει φυλάττεσθαι. ἀλλὰ τί, φησὶ, τούτων ἐμοὶ νῦν; εἴτε γὰρ δοκοῦντα Πινδάρῳ ταῦτ’ ἦν εἴτε μὴ, ἀλλ’ οὐ τῇ γε ῥητορικῇ δείξει τὸ τοιοῦτον δοκοῦν. οὐ δεῖ γὰρ ἁρπάζειν ἕκαστον κατὰ δύναμιν καὶ τοῦτο νόμον καλεῖν, ἀλλ’ ἕκαστον τῶν δικαίων τυγχάνειν, καὶ τὸν ταῦτα διαιροῦντα νόμον τιμᾶν, καὶ καλεῖν γε μόνον τὸ τοιοῦτον νόμον καὶ τοὐναντίον παρανομίαν. τοῦτ’ ἔστι τὸ δόγμα τῆσ ῥητορικῆσ καὶ τούτῳ σύνεστι τῷ νόμῳ καὶ περὶ τούτου πείθει τηροῦσα ὅπωσ μηδεὶσ ὑπερβήσεται, τοὺσ ὑπερβαίνοντασ σωφρονίζουσα. μέγιστον δὲ μαρτύριον· οὗ μὲν γὰρ νόμοσ καὶ δίκαι, ἐνταῦθα καὶ ῥητορικὴ καὶ λόγοι, οὗ δ’ ὑπερτέρα χεὶρ ἀφαιρεῖται τὸ δίκαιον, οὐδὲν ἴδοισ ἂν ἐκεῖ ῥητορικῇ διοικούμενον. ἀλλ’ ἔστι μιᾶσ ὡσπερεὶ μοίρασ καὶ φύσεωσ οἱ νόμοι, ἡ δίκη, οἱ λόγοι. τριῶν δ’ οὐσῶν τούτων δυνάμεων, ὅπερ λέγων ἐξέβην, ἁπάσασ τὰσ χώρασ ἡ ῥητορικὴ μόνη καταλαμβάνει. προτέρα γὰρ οὖσα τῆσ νομοθετικῆσ κατὰ τὴν ἐκείνησ χρείαν, προτέρα δ’ αὖ καὶ τῆσ δικαστικῆσ, ὅτε κἀκείνησ ἔδει, λαβοῦσα μέσην πρότερον τὴν νομοθετικὴν, εἶτ’ αὖ τὴν δικαστικὴν ὡσαύτωσ διχόθεν περιέχουσα, πρώτη καὶ μέση καὶ τελευταία γίγνεται, ὁμοῦ μὲν ἀμφοῖν αὑτὴν μέσην, ὁμοῦ δ’ ἄμφω μέσασ αὑτῆσ καθιστᾶσα, ὡσ μάλιστ’ ἔμελλον ἅπασαι συμμένειν, ἀντὶ συνδέσμου τῇ ῥητορικῇ χρώμεναι.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION