Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 27:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 27:)

οὐκοῦν ἄτοπον τόν γε αὐτὸν ὡμολογηκότα εἶναι χείρω, τοῦτον ἀμείνω καλεῖν, καὶ ταῦτα δι’ αὐτὸ τοῦτ’ ἐπαινούμενον, ὅτι ὡμολόγηκε χείρων εἶναι. ἢ κατὰ μὲν τὰσ δωρεὰσ οὐδαμοῦ κρείττων ὁ λαβὼν τοῦ δόντοσ αὐτῷ τῷ λαβεῖν, ἀλλὰ τὸ δοῦναι τοῦ κρείττονοσ εἶναι δοκεῖ, ἐν δὲ τοῖσ μαθήμασι κρείττων ὁ προσέχων τὸν νοῦν τοῦ νοήσαντοσ αὐτοῦ καὶ παρασχόντοσ; καὶ μὴν ἐφ’ οἷσ ὁ λαβὼν ἄριστοσ πῶσ οὐ πρῶτοσ ὁ ταῦτ’ ἔχων ἐξ ἀρχῆσ, καὶ διὰ τὸν χρόνον γέ που καὶ παρὰ τὴν αἰτίαν; ἔτι τοίνυν ἑνὸσ ποιητοῦ τῶν ἀπὸ Βοιωτίασ καὶ Ἑλικῶνοσ παρασχήσομαι μαρτυρίαν, ᾧ καὶ Πλάτων αὐτὸσ τὰ πλείστου, φασὶν, ἄξια χρῆται. οὗτοσ δὲ, ὦ θεοὶ, καὶ μάλ’ ἀποκαλύψασ καὶ τῆσ αὑτοῦ φύσεωσ καὶ Μούσησ ὡσ ἀληθῶσ βοᾷ Στεντόρειον εἰσ τοὺσ ἀνθρώπουσ ὥσπερ σιωπὴν κηρύξασ σοφὸσ ὁ πολλὰ εἰδὼσ φυᾷ· μαθόντεσ δὲ λάβροι παγγλωσσίᾳ κόρακεσ ὣσ ἄκραντα γαρύετον Διὸσ πρὸσ ὄρνιχα θεῖον. κοράκων φησὶν εἶναι φωνὰσ τὰσ τῶν μαθόντων καὶ παρ’ ἄλλων εἰληφότων πρὸσ ἀετὸν γιγνομένασ τὸν φύσει νικῶντα καὶ ἐκ θεοῦ ῥήτορα καὶ σοφόν. ἑτέρωθι δ’ αὖ βραχύτερον μὲν, γνωρίμωσ δ’ οὐχ ἧττον διαμαρτύρεται τὸ δὲ φυᾷ κράτιστον ἅπαν. πολλοὶ δὲ διδακταῖσ ἀνθρώπων ἀρεταῖσ κλέοσ ὤρουσαν αἱρεῖσθαι, σφόδρ’ ἀκολούθωσ ἀμφότερα εἰπών. ἐπειδὴ γὰρ τὸ μὲν κράτιστον ἐν τοῖσ ὀλίγοισ, τὰ δὲ φαυλότερα ἐν τοῖσ πολλοῖσ, ἀντιτέθεικε τῷ κρατίστῳ τὸ [πολλῷ] χεῖρον διὰ τοῦ τῶν πολλῶν ὀνόματοσ, ὡσ ἐκεῖνο μὲν παντάπασι τινῶν ὀλίγων ὂν, τοῦτο δὲ εἰσ τοὺσ πολλοὺσ ἀφικνούμενον. ὅμοιον καὶ τοῦτο τῷ ἑτέρῳ ῥήματι καὶ ταυτὸν λέγων. οὗ μὲν γὰρ διδακταῖσ εἶπεν ἀρεταῖσ, προσέθηκεν ἀνθρώπων, οὗ δὲ τὴν φύσιν πρεσβεύει, κατὰ δαίμονα, τούτουσ εἶναι τοὺσ τῷ ὄντι ἀγαθοὺσ καὶ σοφούσ·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION