Aristides, Aelius, Orationes, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 13:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 13:)

ἐνθυμήθητε δὲ ὅσην φιλοτιμίαν ὑμῖν ἔχει τὰ ὑπὸ τῶν ποιητῶν εἰσ ὑμᾶσ εἰρημένα, ὧν ἐγὼ τοὺσ λόγουσ ὑπερβὰσ τῆσ Ὁμήρου μόνησ μαρτυρίασ μνησθήσομαι. ἔχει δὲ αὕτη πῶσ; οἳ Ῥόδον ἀμφενέμοντο διὰ τρίχα κοσμηθέντεσ, Λίνδον, Ιἠλυσσόν τε καὶ ἀργινόεντα Κάμειρον. δάκνομαι μὲν ἔγωγ’ ἤδη πρὸσ τὸ ῥῆμα, σκοπῶν ὡσ ἀναξίωσ αὐτοῦ διακείμεθα, οὐδενὶ κόσμῳ νῦν ἀγόμενοι. τὰ δὲ λοιπὰ ποῖ’ ἄττα τῆσ μαρτυρίασ; τριχθὰ δὲ ᾤκηθεν καταφυλαδὸν ἠδὲ φίληθεν ἐκ Διὸσ, ὅστε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισιν ἀνάσσει. ἐνθυμεῖσθ’ ὅτι πάντα σχεδὸν εὐφημήσασ εἰσ τοὺσ Ἕλληνασ ὁ ποιητὴσ τὰ μέγιστα τῶν πάντων ὑμῖν ἀνέθηκε. πότερον οὖν στασιάζοντεσ καὶ τεταραγμένοι καὶ ὑμᾶσ αὐτοὺσ μισοῦντεσ μᾶλλον ἂν εἶναι θεοφιλεῖσ ἡγεῖσθε καὶ τὰ παρὰ τοῦ ποιητοῦ βεβαιοῦν, ἢ δι’ εὐνομίασ καὶ ὁμονοίασ ἄγοντεσ τὴν πόλιν; εἰε͂ν. θεοφιλεῖσ δὲ ὄντεσ πότερον στασιάζειν καὶ ταράττεσθαι καὶ κατάραισ ἐχθρῶν συζῆν μᾶλλον ἂν οἰέσθε ἢ τοὐναντίον ὡσ αἱ τῶν σωφρόνων εὐχαὶ πράττειν, τιμᾶν μὲν τοὺσ θεοὺσ, γνωρίζειν δὲ ἀλλήλουσ, εὐθενεῖν δὲ τοῖσ ἅπασιν; οὐκοῦν ἐπειδὴ δι’ ἀμφοτέρων ἡ μὲν στάσισ ὑμῶν ἀλλότριον καὶ θεοῖσ ἐχθρὸν, ἡ δὲ ὁμόνοια μόνον σωτήριον φαίνεται, προσήκει δήπουθεν ὡσ ἐν χρημάτων λογισμῷ τὸ συμβαῖνον δέχεσθαι. καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνο εὔλογον, τοὺσ μὲν προγόνουσ ὑμῶν τριχῆ πρότερον μεμερισμένουσ συνελθεῖν εἰσ ταυτὸν ὑπὲρ τῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ ὁμονοίασ καὶ πίστεωσ καὶ μίαν ἐξ ἁπασῶν πόλιν οἰκῆσαι, ὑμᾶσ δὲ ἐκ μιᾶσ πόλεωσ πολλὰσ ἀποφῆναι τῷ διῃρῆσθαι. ὑπερβολὴ δ’ ἂν γένοιτο, εἰ τριχῆ μὲν οἰκοῦντεσ ἓν καὶ ταυτὸν φρονοῦντεσ ἐδείκνυσθ’, ὁμοῦ δ’ ὄντεσ ἀλλήλοισ πολεμήσετε. οὐκ αἰσχύνεσθε τὸν Ἥλιον, ὃσ τοῖσ μὲν ἄλλοισ θεατήσ ἐστι τῶν γιγνομένων, ὑμῶν δὲ καὶ ἀρχηγέτησ; οὐχ ἕκαστοσ ὑμῶν τὴν παροῦσαν ἡμέραν ἡγήσεται ταύτην πρώτην εἶναι τῇ νήσῳ τῆσ γενέσεωσ, ὅτ’ ἐκ τῆσ θαλάττησ ἀνῄει δῶρον τῷ θεῷ; οὐχ ὅπωσ μὴ τῶν ἱεροσύλων φαυλότεροσ φανεῖται λυμαινόμενοσ τῷ κλήρῳ τοῦ θεοῦ φροντιεῖ;

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION