Aristides, Aelius, Orationes, Ῥοδιακός 15:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 15:)

ποῦ δὲ ἀνεκτὸν ἐστερημένοισ τοιαύτησ πόλεωσ ζῆν; μὴ πρὸσ ἀνίαν ψιλὴν καταχρήσασθαι, ἀλλ’ εἰσ ἐπανόρθωσιν τρέψαι τῶν συμβεβηκότων ἥτισ ἂν οὖσα δυνατὴ φαίνηται. καίτοι πολὺ ῥᾴων ὑμῖν ἡ ἀνάληψισ τῆσ πόλεωσ, ἐὰν ὀρθῶσ σκοπῆτε, ἢ ’κείνοισ ὁ ἐξ ἀρχῆσ οἰκισμόσ. οἱ μὲν γὰρ οὐδ’ ἡντινοῦν ἔχοντεσ ἀφορμὴν παρὰ τοῦ τόπου, οὐ λιμένασ, οὐκ εἰκόνασ, οὐ κόσμουσ, οὐ λίθουσ, ὡσ εἰπεῖν, ἐν πολλῇ βουλῇ καὶ ἀπορίᾳ καταστάντεσ οἶμαι πρῶτον ποῖ ποτε τῆσ χώρασ οἰκήσουσιν, οὕτω ταύτην ἀπέδειξαν, καὶ τὸ μέγιστον ἁπάντων, πρὸσ οὐδὲν ὑπάρχον παράδειγμα, ἀλλ’ εὑρόντεσ αὐτοὶ καὶ προθέντεσ πρῶτοι καθάπερ ὡσ ἀληθῶσ παράδειγμα πόλεωσ. ὑμᾶσ δὲ οὔτε ζητῆσαι νῦν οὐδὲν δεῖ περὶ τῶν ὅλων καὶ εἴ τινα λείπεται τῶν ἀρχαίων παραβοηθεῖ· πολλὰ δὲ ταῦτά ἐστι πρὸσ τὸ πᾶν, εἰ καὶ παντάπασιν ὀλίγα ὡσ πρὸσ τὰ πάντα. οὔτε γὰρ λιμένασ προσχοῦν ὑμᾶσ οὐδὲν δεῖ νῦν οὔτε βουλευτήριον οὔτε θέατρον ἀνοικοδομεῖν οὔτε ἄλση φυτεύειν. εἰσὶ δὲ καὶ εἰκόνεσ λοιπαί τινεσ ἐν πίναξι, καὶ τῶν χαλκῶν ἔργων ὅσον δεῖγμα καὶ τὸ μέγα ἄγαλμα καὶ τὸ ἡμέτερον τουτὶ χωρίον, ἐν ᾧ πολλὰ δὴ πολλάκισ μεθ’ ὑμῶν ἠγωνισάμεθα. ὧν εἰ καὶ ὑμεῖσ καταφρονεῖτε καὶ τὸ μηδὲν τὰ λοιπὰ κρίνετε, πρὸσ τὰ ἀρχαῖα ἀναφέροντεσ, ἠγάλλοντ’ ἂν εὖ ἴστε ἕτεραι πόλεισ εἰ καὶ μέροσ παρ’ αὐτοῖσ ἦν τι. καὶ μὴν οὐδὲ παράδειγμά γε ὑμᾶσ δεῖ μεταπέμπεσθαι οὐδ’ ὑπερόριόν τινα ζηλῶσαι, ἀλλ’ ἀπὸ τῆσ Ῥόδου τὴν Ῥόδον ἐκ παλαιᾶσ νέαν ποιῆσαι. ἔτι δὲ οἱ μὲν ἐν πολέμοισ τε καὶ ταραχαῖσ, καὶ οὔτε αὐτοὶ πάνυ τι τὴν ἡσυχίαν ἄγειν δυνάμενοι τῆσ τε ἄλλησ Ἑλλάδοσ πάσησ ἄνω καὶ κάτω φερομένησ, πλέοντεσ ὁμοῦ καὶ στρατευόμενοι ᾤκιζον τὴν πόλιν, ὥσπερ τινὲσ φρούριον ἢ στρατόπεδον ἐκτειχίζοντεσ ἐπὶ στρατείασ. ὑμεῖσ δὲ ἐπὶ πολλῆσ μὲν εἰρήνησ καὶ βαθείασ ἡσυχίασ, ἣ τὰ πάντων ἀνθρώπων καλῶσ ποιοῦσα ηὔξηκε πράγματα, πολλῶν δὲ καὶ συλλαμβανόντων ὑμῖν, οὐ μόνον οὐ κωλυόντων, ἐξέσται τῶν Ἑλλήνων πολλοὺσ συνεπιλήψεσθαι, ὥσπερ ἔρανον κοινὸν τῷ γένει πληροῦντασ, τοὺσ μὲν ἀποδιδόντασ ὑμῖν εὐεργεσίασ ἀνθ’ ὧν ἔτυχον αὐτοὶ δεηθέντεσ ποτὲ, τοὺσ δὲ τὸ τῆσ τύχησ ἄδηλον ἐν ὑμῖν εὖ τιθεμένουσ, τοὺσ δ’ αὐτὸ τοῦτο δεῖγμα ἐκφέροντασ φιλοκαλίασ καὶ μεγαλοπρεπείασ τὸ ὑμῖν εἰσ τὰ παρόντα συνεισενεγκεῖν. μέγιστον δὲ πάντων ἀνθρώπων ἄρχοντοσ ἐλπὶσ, ᾧ μάλιστα χρὴ δοκεῖν εἶναι διὰ σπουδῆσ ὡσ ἂν οἱο͂́ν τε ᾖ τὴν πόλιν ἀναλαβεῖν, ὡσ μὴ τὸ κάλλιστον αὐτῷ τῶν κτημάτων ἀτίμωσ ἐπὶ γῆσ κέοιτο μηδὲ σκόπελοι καὶ κόνισ τὰ Ῥόδου πράγματα εἰή τὸ λοιπόν. ἐνθυμεῖσθαι δὲ χρὴ καὶ τὰ τῶν παλαιῶν. ἔστι μὲν ὡσ ἀληθῶσ ἀναίσθητον τὰ ὑμέτερα ἀντεξετάζειν τοῖσ ὡντινωνοῦν·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION