헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́43́0́012́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 12:)

μηδ’ ὑμᾶσ ἐκεῖνοι παραμυθῶνται πέμποντεσ, ἀλλ’ ὑμεῖσ ἐκείνουσ, τὸ πάτριον τοῖσ Δωριεῦσι σώζοντεσ φρόνημα, ὃ νῦν ἐν ὑμῖν μόνοισ ἢ μάλιστά γε ἐδείκνυτο τῶν Ἑλλήνων. καὶ ἔγωγε εἰ μὴ λίαν παράδοξα ἐρεῖν ἔμελλον, ὑμᾶσ ἂν πρέσβεισ ἐκέλευσα πέμπειν πανταχοῖ τῆσ Ἑλλάδοσ, τοὺσ παραμυθησομένουσ ἑκάστουσ καὶ κελεύσοντασ μὴ κατοικτείρειν ὑμᾶσ, ὡσ οὐ πάτριον ὂν τῇ Ῥόδῳ καὶ ὑμῖν Ῥοδίοισ οὖσι θρηνεῖσθαι μᾶλλον ἢ ζηλοῦσθαι· καὶ τῶν περιιόντων τούτων πρέσβεων καὶ αἰτούντων ἑτέρουσ ἕτερα οὐδὲν ἀτιμοτέρα τῇ πόλει κατ’ ἐμὴν δόξαν αὕτη ἦν ἡ πρεσβεία. ἀναγκαῖα μὲν γὰρ καὶ ταῦτα οἶμαι καὶ χρείαν ἔχοντα ‐ τίσ δ’ ἂν ἐπιτιμήσειε; ‐ πέμπειν ἑτέρουσ ἑτέρωσε ἐπαγγέλλειν, ὥσπερ πολίταισ ἅπασι τοῖσ Ἕλλησιν εἰσφορὰσ κοινὰσ ἐπιτάττοντασ· καί μοι ταῦτα συνδοκεῖ. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ εἰσ αὐτὰ ταῦτα τὸ σχῆμα ἐκεῖνο συντελοῦν ἦν. τίσ γὰρ οὐκ ἂν ἐθαύμασε; τίσ δ’ οὐκ ἂν ἐπήρκεσε; τίσ δ’ οὐκ ἂν αὐτὸσ αὑτῷ χαρίζεσθαι μᾶλλον ἢ ὑμῖν εἶναι τὸ τοιοῦτον ἐνόμισεν; ἀλλ’ εἰ μὴ περιπέμπειν ταύτην τὴν πρεσβείαν ἔνεστι μηδ’ ἐγχωρεῖ, πρὸσ ὑμᾶσ αὐτοὺσ χρὴ ταῦτα διαπρεσβεύσασθαι, ἵνα καὶ τὸ τρίτον ἀποδῶτε οἷσ ἀρτίωσ εἶπον δυοῖν, καὶ μὴ οὗ μάλιστα δεῖ μόνον ἐλλίπητε. μέγιστοι τῶν Ἑλλήνων μέγιστα ἐπλήγητε· ἄριστα ἐνεγκεῖν ταῦτα δεῖ, ἵνα πανταχοῦ τῶν μεγίστων τετυχηκυῖα ἡ πόλισ φαίνηται καὶ ἐξ ἀρχῆσ εἰσ τέλοσ παραπλησίωσ ᾖ πράττουσα, καὶ δύο τοῖσ ἄκροισ προσήκουσιν ὑμῖν ἓν τὸ μέσον συγκαταληφθῇ καὶ τὰ νῦν δοκοῦντα εἶναι δεινὰ καὶ ἀνήκεστα, ὑπὲρ ὑμῶν γένηται. ὅσῳ γὰρ ἂν κρείττουσ αὐτῶν φανῆτε, τοσούτῳ πλέον εὐδοκιμήσετε. φασὶ δὲ καὶ οἱ ποιηταὶ περὶ τῶν ἡρώων ὡσ ἄρα οἷσ μὲν αὐτῶν ἀνέμιξε τὸν βίον ὁ θεὸσ, ἀγαθῶν καὶ κακῶν μοῖραν ἐναλλάξασ, τούτοισ μὲν εὐκλήροισ ἀπέδωκεν εἶναι, οἷσ δ’ ἂν τὴν τῶν κακῶν καθάπαξ δῷ, τελέωσ ἀπέκναισεν. ὡσ τήν γε τῶν ἀγαθῶν διηνεκῆ [διὰ τέλουσ] κτῆσιν οὐκ οὖσαν ἀνθρώποισ, ἀλλ’ ὄντασ διπλοῦσ τοὺσ βίουσ τῶν ἀνθρώπων, τοὺσ μὲν ὅλωσ ἐν κακοῖσ, τοὺσ δ’ ἀναμίξ. ὑμᾶσ τοίνυν τῆσ τῶν ἀγαθῶν μοίρασ πρῶτον ἠξίωσε καὶ ἐπὶ πλεῖστον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Ῥοδιακός 12:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 12:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION