Aristides, Aelius, Orationes, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 21:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 21:)

οὐ παύσεσθε, ὦ θαυμάσιοι, καὶ γνώσεσθε ὅτι ταῦτα μὲν οἷσ προσκείμεθα εἰ καὶ πολλοῦ τινοσ ἄξια, ἀλλ’ οὖν θνητὰ καὶ τῆσ δευτέρασ μερίδοσ, γνώμη δὲ ἀγαθὴ πάντων οἰκειότατον τοῖσ κρείττοσιν, ἧσ οὐκ ἐλάχιστον μέροσ τὸ πρὸσ φιλίαν ἐπιτηδείωσ ἔχειν; μὴ γὰρ οἰέσθε ἐν μὲν ταῖσ πολιορκίαισ τὸ διεσπάσθαι ταῖσ φυλακαῖσ ἁπάντων ἀλυσιτελέστατον εἶναι, ἐν δὲ ταῖσ πολιτείαισ καὶ ταῖσ πρὸσ ἀλλήλουσ ὁμιλίαισ τὰ πολλὰ μέρη λυσιτελεῖν, ἀλλὰ τὴν ἁρμονίαν εἴπερ που κἀνταῦθα κρατεῖν. οὗτοσ ὁ τῶν πόλεων κόσμοσ ἀληθινὸσ, τοῦτο μέγιστον φυλακτήριον, τοῦτο σχῆμα κάλλιστον. ταῦτ’ ἐστὶν ἄνω βλεπόντων, οὐκ εἰσ ὀρύγματα καὶ πέτρασ, ταῦθ’ ὡσ ἀληθῶσ ἑορακότων τὴν φύσιν, οὐ τὴν τῶν λίθων οὐδὲ τῶν ξύλων, ἀλλ’ ὑφ’ ᾗ πάντα ἄγεται, ταῦτα ὃ τῆσ θείασ πολιτείασ μέροσ ἡμῖν ἐπιβάλλει μετειληφότων, ἐπεὶ καὶ τὸν πάντα οὐρανὸν καὶ κόσμον, ὃσ τὸ κάλλιστον ἁπάντων σχῆμα καὶ πρόσρημα εἴληφε, μία δή που γνώμη καὶ φιλίασ δύναμισ διοικεῖ· καὶ μετὰ ταύτησ ἥλιόσ τε πορεύεται τὴν αὑτοῦ χώραν φυλάττων δι’ αἰῶνοσ καὶ σελήνησ φάσματα καὶ ἀστέρων φορὰ χωρεῖ καὶ ὡρῶν περίοδοι καὶ τάξεισ ἑκάστων πρὸσ ἄλληλα καὶ ἀποστάσεισ τε αἱ καθήκουσαι καὶ πάλιν ἁρμονίαι φυλάττονται, νικώσησ τῆσ ὁμολογίασ, διαφορᾶσ δὲ οὐδεμιᾶσ ἐνούσησ οὐδὲ ἐγγιγνομένησ, ἀλλὰ τῷ θεσμῷ πάντων συγκεχωρηκότων καὶ μιᾷ γνώμῃ περὶ παντὸσ τοῦ προσήκοντοσ χρωμένων. ὥστ’ εἰ τὸ μιμεῖσθαι τοὺσ κρείττουσ εὖ φρονούντων ἐστὶν, εὖ φρονούντων ἂν εἰή καὶ τὸ ὡσ οἱο͂́ν τε μάλιστα ἕν τι τοὺσ σύμπαντασ αὐτοὺσ ἡγεῖσθαι. ὑπάρχει δ’ ὑμῖν καὶ τῶν ἀνθρωπείων παράδειγμα ἐν ὀφθαλμοῖσ τὸ μέγιστον, οἱ πάντα ἄριστοι βασιλεῖσ, οἷσ πολλῶν καὶ μεγάλων ὑπαρχόντων κάλλιστον εἶναι δοκεῖ ἡ πρὸσ ἀλλήλουσ ὁμόνοια καὶ σπουδή. ἐκεῖνοι μέντοι πασῶν πόλεων ἄρχοντεσ καὶ μειζόνων καὶ ἐλαττόνων ἁπάσαισ κεκοίνωνται.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION