Aristides, Aelius, Orationes, Ἐπιστολὴ περὶ Σμύρνης 2:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπιστολὴ περὶ Σμύρνης 2:)

ὧν οὐδὲ ἀπελθόντεσ ἠμνημονήσατε. ἃ νῦν πάντα ἐν κόνει. μέμυκε μὲν ἐκεῖνοσ λιμὴν, οἴχεται δὲ ἀγορᾶσ κάλλη, κόσμοι δὲ ὁδῶν ἀφανεῖσ, γυμνάσια δὲ αὐτοῖσ ἀνδράσι καὶ παισὶ διέφθαρται· ναοὶ δὲ οἱ μὲν κεῖνται, οἱ δὲ κατέδυσαν· ἡ δὲ πρὸσ θέαν ὡραιοτάτη πόλεων καὶ τοῦ κάλλουσ ἐπώνυμοσ ἀνθρώποισ ἅπασιν ἀωρότατον θεαμάτων ἀποπέφανται, κολωνὸσ ἐρειπίων καὶ νεκρῶν. ζέφυροι δὲ ἐρήμην ἐπιπνέουσι. τὸ δὲ λειπόμενον πᾶν εἰσ ὑμᾶσ βλέπει, συναποβλέπει δὲ καὶ ἡ ἄλλη πᾶσα Ἀσία, ὑμῖν μὲν τἀγαθὰ νῦν τε καὶ ἀεὶ συνευχομένη, τῇ Σμύρνῃ δ’ ἔλεον παρ’ ὑμῶν, εἰ δὴ Σμύρνα γε τοὔδαφοσ. παράδοξον μὲν οὖν οἶδα ἐρῶν λόγον, οὐ μὴν ἀνόητόν γε, ὡσ οἶμαι. εἰ γὰρ καὶ ἀβούλητοσ ὑμῖν ἡ ὑπόθεσισ, τῆσ γε ἀγαθῆσ τύχησ ὑμῖν γέγονε, δούσησ ἀφορμὴν ἐφ’ ἧσ κάλλιστα δὴ καὶ φανερώτατα τῇ φύσει χρήσεσθε ἐπὶ πολλοῖσ καὶ μεγάλοισ οἷσ πρότερον ἐπεδείξασθε. μὴ γάρ μοι Λυσίμαχον ἔτι, μηδὲ Ἀλέξανδρον αὐτὸν, μηδὲ Θησέα καὶ μύθουσ, ἀλλ’ ὑμεῖσ οἰκισταὶ τῆσ πόλεωσ γένεσθε, ὑμεῖσ νέαν ἐξ ἀρχῆσ ἀποδείξατε, ὑμῶν γενέσθω πᾶσα καὶ δι’ ἁπάντων ἡ πόλισ, εἴτε ὡσ καλύπτραν βασιλίδων εἴτε ὡσ βασιλέων διάδημα εἴθ’ ὅπωσ βούλεσθε λογίσασθε, οὕτω σώσατε τὴν πόλιν. τίνασ οἰκιστὰσ, ποίουσ βασιλέασ οὐκ ἀποκρύψετε; ποίουσ οὐχ ὑπερβαλεῖσθε ὁρ́ουσ μεγαλοψυχίασ, ἃ χρόνῳ καὶ καθ’ ἕκαστον ἐκτήθη τῇ πόλει, ταῦθ’ ἑνὸσ οἰκισμοῦ ποιήσαντεσ γενέσθαι; καὶ ταῦτα οὐχ ὡσ συμβουλεύων εἶπον, οὐδ’ ὡσ ἀγνοοῦντασ διδάσκων, οὐχ οὕτωσ ἔκφρων γέγονα ὑπὸ τῆσ συμφορᾶσ, ἀλλά τοι καὶ εὔχεσθαι οὕτω νομίζουσιν ἄνθρωποι, Δὸσ νίκην Αἰάντι, καὶ νῦν αὖτέ με φῖλαι Ἀθήνη.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION