헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́39́0́013́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 13:)

καὶ γὰρ δικαίωσ αὑτῷ καὶ μὴ ποιεῖν εἰσ ταυτὸν τελεῖ. καὶ μὴν εἰ μηδεὶσ ὑμῶν ἄχρι τούτου νομίζει πρὸσ Φίλιππον ἡμῖν εἶναι τὸν ἀγῶνα, ἄχρι τοῦ τὸ κελευόμενον ποιεῖν ἢ μὴ, ἀλλ’ ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ ἐδάφουσ καὶ τῶν ἐσχάτων ἔσεσθαι καὶ φύσει ταῦτα τοῖσ ἀλλοφύλοισ ὀφείλεσθαι, πρῶτον μὲν οὐκ εἰσ καλὸν ὑμᾶσ αὐτοὺσ σχῆμα καθίστατε, ὅταν τῷ τοιούτῳ αὐτὰ συμπράττητε· ἔπειτα πῶσ ὑμῖν γε θαρρεῖν ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ ἔξεστιν, ὅταν μηδὲ δουλεύειν ἀλλήλοισ ἐξῇ, ἀλλὰ δέῃ καθάπαξ ἀπολωλέναι Φίλιππον, ἔγωγε προσθείην ἂν, ὦ Ζεῦ; τίσ δὲ καὶ ὁ νοῦσ ἔσται τῆσ συμμαχίασ; εἰ μὲν γὰρ οὐκ ἐπιτρέψετε τούτῳ ταῦτα ποιεῖν, πῶσ ἄξιον συνάρασθαι; εἰ δ’ ἄχρι παντὸσ συμπράξετε, πῶσ ἄξια ταῦτα τοῦ Διονύσου καὶ τοῦ Ἡρακλέουσ, οἳ παρ’ ὑμῖν φύντεσ ὑφ’ ἡμῶν πρῶτον ἐθαυμάσθησαν; οἷσ νῦν ὑμεῖσ πολλῷ δικαιότερον σπένδοιτ’ ἂν μεθ’ ἡμῶν καὶ ὑπὲρ τῆσ τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίασ ἢ καθ’ ὑμῶν αὐτῶν καὶ τῶν ὑπ’ ἐκείνων προκριθέντων. κἀκεῖνο μέμνησθε ὅτι νῦν Φίλιπποσ ὑμῶν ἐγγυτέρω ὥσπερ νέφοσ ἢ πῦρ, καὶ ὅτι οὐ διὰ τῆσ Ἀττικῆσ εἰσ τὴν Βοιωτίαν βαδιεῖται, ἀλλ’ εἰσ τὴν Ἀττικὴν διὰ τῆσ Βοιωτίασ. οὐ βαδιεῖται δὲ, ἐὰν οἵ τε θεοὶ τὰ δίκαια ποιῶσι καὶ ὑμεῖσ σωφρονῆτε. καὶ τὰ μὲν ἄλλα λόγουσ καὶ χρόνουσ ἐστὶν ἐνδεχόμενα, ἅττα ποτ’ αὐτῷ περὶ ἡμῶν πράττειν ἔπεισι, τοῦτο δὲ ὁρῶμεν, πρὸσ τοῖσ ὁρ́οισ ὑμῶν ἁνὴρ, οὐκέτ’ εἰσ Φωκέασ ἐμβάλλων ὥσπερ πρὸ τοῦ, ἀλλ’ αὐτοῖσ ὑμῖν τὰ ὅπλα, ἐπισείων, πάντωσ ἐπιβησόμενοσ τῶν Θηβῶν, ἂν δέχησθε· ὁμοιότατον πείθων ὥσπερ ἂν εἰ δυοῖν ἀνδροῖν ἑστώτων ἐπιὼν τὸν μέσον καὶ πρὸ αὑτοῦ τοῦτ’ ἀνέπειθεν, ὅτι δι’ αὐτοῦ τὸ σιδήριον ὤσασ ἀποκτενεῖ τὸν ἕτερον, αὐτοῦ δὲ ἀφέξεται. [καὶ ἐφ’ ὑμᾶσ τὰ πρῶτα τῆσ πληγῆσ, ἡμεῖσ δὲ δεύτεροι. ] θώμεθα ὅ τι βούλεσθε ὄνομα τῷ πράγματι, ἢ δέξασθαι ἡμᾶσ συμμάχουσ, ἢ γενέσθαι αὐτοὶ σύμμαχοι, οὐδὲν διοισόμεθα· τὸν δ’ ἐπ’ ἀμφοτέρουσ ἰόντα κωλύοιμεν ἀμφότεροι, μάλιστα μὲν, ὦ ἄνδρεσ Θηβαῖοι, τοῖσ θεοῖσ τοῖσ κοινοῖσ τῶν Ἑλλήνων πιστεύσαντεσ, οἷσ ἡμεῖσ τόνδε τὸν χρόνον λειτουργήσομεν ‐ οὐ γὰρ ἄλλο γε οὐδὲν ἢ ὑπὲρ τοῦ γένουσ τοῦ παντὸσ ὁ ἀγὼν ἔσται καὶ ἱερῶν καὶ τάφων καὶ τῶν ὑπολοίπων ἐλπίδων, ὧν πολὺ δή που μᾶλλον οἰέσθαι χρὴ μέλειν τοῖσ θεοῖσ ἢ τῆσ Φιλίππου πλεονεξίασ ‐ ἔπειτα καὶ τοῖσ πρότερον παραδείγμασι χρώμενοι, ὅσον αἱ πόλεισ ἠδυνήθησαν ἐν ταὐτῷ γενόμεναι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 13:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 13:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION