헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́38́0́010́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 10:)

καὶ πάλιν τῆσ εἰρήνησ γενομένησ τῆσ ἐπὶ Ἀνταλκίδου, καὶ Φοιβίδου τὴν Καδμείαν καταλαβόντοσ, τήν τε φυγὴν ἐδεχόμεθα καὶ ἐπειδὴ τῶν ὅπλων ἔδει, παρῆμεν πανδημεὶ, καὶ οὐκ ἔφθημεν ἐλθόντεσ, καὶ Λακεδαιμονίουσ ὑποσπόνδουσ ἀπηλλάξαμεν, καὶ μυρία ἄν τισ ἔχοι λέγειν, ὡσ ἀγαθὴ τύχη πεφύκασιν αἱ πόλεισ ἀλλήλαισ. οὐ τοίνυν μόνον πόλει πρὸσ πόλιν ἡμῖν πλεῖστα ὑπάρχει πρὸσ ἀλλήλουσ, ἀλλὰ καὶ τῶν ἰδίων φιλιῶν τὰσ παρ’ ὑμῶν τε καὶ ἡμῶν ἰσχυροτάτασ εἶναι συμβέβηκε. τί γὰρ ἐνδοξότερον τῆσ Ἡρακλέουσ καὶ Θησέωσ ἑταιρίασ, ἢ τί μᾶλλον τοῖσ Ἕλλησιν ἐν καιρῷ; οἳ σκευήν τε τὴν αὐτὴν ἐφόρησαν καὶ ταὐτὰ γνόντεσ ἡμέρουν τὴν γῆν. καὶ ὅτε τοίνυν Ἡρακλεῖ φίλου ἐδέησε, Θησεὺσ αὐτὸν Ἀθήναζε ἀγαγὼν ἀνακτᾶται. ὡσ ἔδει γε, ὦ Ζεῦ καὶ Πόσειδον καὶ πάντεσ θεοὶ, νῦν ὡσ ἀληθῶσ, νῦν τῆσ ἐκείνων συστάσεωσ καὶ μελέτησ καὶ φιλοτιμίασ. οἶμαι γὰρ οὔτε τὴν ἐπ’ Ἀμαζόνασ στρατείαν οὔτ’ ἄλλον οὐδένα ἂν αὐτοὺσ προελέσθαι πόλεμον, πρὶν μίαν ταυτηνὶ κεφαλὴν κοινῇ συνεξελεῖν, ἧσ οὔτε Ἰσθμὸσ ἀπείρατοσ οὔτε ἔθνοσ οὐδὲν, ἀλλὰ καὶ γῆ καὶ θάλαττα ἐπιλείπει λῃστευομένη. νῦν τοίνυν ἐκεῖνοι μὲν ἀθλοθέται τοῦ πολέμου, ἀγωνισταὶ δ’ ἡμεῖσ ἐξ ἁπάντων προὐκρίθημεν. τί οὖν οὐ μιμούμεθα τοὺσ ἀρχηγέτασ; καλὴν μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ Θηβαῖοι, κἀκείνην κοινωνίαν συνέστημεν, ἧσ μικρῷ πρόσθεν ἐμνήσθην, ἡνίκα Λακεδαιμονίουσ γῆσ καὶ θαλάττησ ἄρχοντασ οὐ κατεδείσαμεν· οὐ μὴν ἐγένετο ἡμέρα τῆσ ἐπιούσησ ταύτησ ἀναγκαιοτέρα οὐδὲ καιρὸσ ἀμείνων οὐδ’ ἐν ᾧ μᾶλλον ἔδει συστῆναι καὶ πόλεισ καὶ ἡρ́ωασ καὶ θεοὺσ αὐτούσ. ἀνὴρ ὑβριστὴσ ἐκ τοῦ βαράθρου τῆσ γῆσ ὁρμώμενοσ κακῇ μοίρᾳ τῶν Ἑλλήνων, μᾶλλον δ’ αὑτοῦ τραφεὶσ, κωμάζει συχνὸν ἤδη χρόνον οὐ φορητὰ, πόλεισ ἀναιρῶν, πολιτείασ μετατιθεὶσ, φυγὰσ ἐναλλάττων, ἐμβατεύων εἰσ τὰ τῶν Ἑλλήνων πράγματα, ὥσπερ εἰληφὼσ ὑπερήμερον τὴν Ἑλλάδα, κωλύει δ’ οὐδεὶσ οὐδὲ κινεῖται, ἀλλ’ ὥσπερ ἄνω καταρρακτῶν ἢ περὶ τὴν ἐρυθρὰν τούτων γιγνομένων, ἢ πρὸσ ἅπαντασ ἀνθρώπουσ μᾶλλον ἢ πρὸσ ἡμᾶσ ὄντων, ὕπνοσ θαυμαστὸσ ἅπασι καὶ ῥᾳθυμία κατακέχυται, καὶ καθάπερ τὰ ἐν ταῖσ ἱστορίαισ παράδοξα οὕτωσ ἀκούομεν, θαυμάζοντεσ τὰ γιγνόμενα, οὐχ ὅπωσ παύσεται ζητοῦντεσ·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Συμμαχικὸσ α# 10:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 10:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION