헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́34́0́020́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 20:)

καὶ δικαιότερον δήπουθεν, ὦ Δήμητερ, Ἀθηναίουσ ὄντασ τὰ αὑτῶν περιστέλλειν ἐστὶν ἢ τὰ Λακεδαιμονίων. ἥσθην δὲ ἐφ’ οἷσ Ἡρακλέουσ καὶ τῶν Ἡρακλέουσ παίδων ἐμνήσθη τισ, ὥσπερ εἰσ Λακεδαιμονίουσ, ἀλλ’ οὐκ εἰσ Θηβαίουσ πολὺ μᾶλλον ταῦθ’ ἡμῖν πεφιλοτιμημένα, εἰ μὴ καὶ τὸν Ιὄλεων Σπαρτιάτην ἀποφαίνουσι. θαυμάζω δ’ ὅπωσ οὐ καὶ τὸν Οἰδίπουν προσέθηκαν ὡσ ἐδεξάμεθα, οὐδὲ καὶ τοῦτο εἰσ τὴν Λακεδαιμονίων τιμὴν ἀνήνεγκαν. ἐγὼ δ’ εὖ οἶδ’ ὅτι καὶ ταῦτα καὶ πολὺ πλείω τούτων κοινὰ πρὸσ Θηβαίουσ ἂν ὑμῖν ἐπέπρακτο, εἰ τοιαῦται παρέπιπτον ἀφορμαί. καὶ οὐκ ἐμὲ λέληθεν ὅτι καὶ τούτων ἕκαστον τῶν νῦν ὑπαρχόντων ἦν ὅτ’ ἄπρακτον ἦν, ἀλλ’ ὅμωσ ἐπὶ καιρῶν ἕκαστα ἐγένετο. οὐ μὴν οὐδενὶ τῶν ἔμπροσθεν τοιοῦτοσ καιρὸσ ὑπῆρξεν οἱο͂́σ περ ὁ τῶν νῦν ἔργων τούτων. νυνὶ γὰρ εἰσ ὑμᾶσ πάντ’ ἀνάκειται τὰ τῶν Ἑλλήνων. μένουσι μὲν Θηβαῖοι πιστοὶ καίπερ εὐτυχηκότεσ, Λακεδαιμόνιοι δὲ ὑποκεχωρήκασιν. ὑπάρχει δ’ ὁμοῦ Θηβαίοισ τὰ πιστὰ φυλάξαι καὶ δίκην παρὰ τῶν πολεμησάντων ὑμᾶσ λαβόντασ προεστάναι τὸ λοιπὸν τῆσ Ἑλλάδοσ ἀσφαλῶσ μετὰ τοῦ δεῖξαι πᾶσιν ἀνθρώποισ περὶ τῆσ πόλεωσ τὰ κάλλιστα, τοὺσ ἐπιβουλεύσαντασ ὅπωσ μεταχειρίζεται, καὶ τοῖσ ὑπάρξασί τινοσ εὐεργεσίασ ὅπωσ χρῆται διὰ τέλουσ. ὀλίγου δέω λέγειν οὐδὲ φιλάνθρωποι φανῆναι δυνήσεσθε, εἰ μὴ καὶ πρότερον χαλεποὶ γίγνεσθε. ἂν γὰρ ἐπεξελθόντεσ τῷ πολέμῳ μέχρι παντὸσ καὶ παραλαβόντεσ τοὺσ ἄνδρασ, τὴν πόλιν, τὰ κτήματα, τηνικαῦτα σώσητε, ἔχοντεσ ὅ τι ἂν βούλησθε χρήσασθαι, τότ’ αἰσθήσονται τῆσ φιλανθρωπίασ ὑπὸ τοῦ καιροῦ Λακεδαιμόνιοι, καίπερ οὐκ ὄντεσ οἱοῖ τῶν εὖ ποιούντων αἰσθάνεσθαι. τόθ’ ὁμοῦ καὶ ἄνδρασ καὶ δικαίουσ νομιοῦσιν ἅπαντεσ ὑμᾶσ. μέμνησθε, ὦ Ἀθηναῖοι, τῆσ ἐν Σικελίᾳ συμφορᾶσ· τότε Συρακοσίοισ παρόντεσ οὗτοι Λακεδαιμόνιοι νενικηκόσιν οὐ παρὰ μικρὸν, ἀλλ’ ὡσ καὶ τὰσ ναῦσ ἡμῶν ἁπάσασ διεφθαρκέναι καὶ ὅπλα καὶ σώματα εἰληφέναι τὰ μὲν ἐν τῇ θαλάττῃ, τὰ δὲ ἐν τῇ γῇ, καὶ μηδὲν ὧν ἂν εὔξαντο ἐνδεῖν αὐτοῖσ, τί ἐποίησαν ὁρῶντεσ φεύγοντασ ἡμᾶσ πεζοὺσ καὶ τραυματίασ οὐκ ὀλίγουσ ἀπολελοιπότασ;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 20:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 20:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION