헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́34́0́017́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 17:)

ἄνθρωπε, ῥιπτεῖσ ἔχων; ναὶ, φησίν. ἀλλὰ Θηβαῖοι τῆσ δόξησ κληρονομήσουσι νὴ Δί’, ἐάν γε ἡμεῖσ ἀπολειφθῶμεν. ἀλλ’ ἐκεῖνοι τὸν πόλεμον ἀνειλήφασιν. οὐκοῦν ἐν προσθήκῃ γενέσθων, ἡμεῖσ δὲ ἀναδεξώμεθα τὴν προστασίαν. καὶ μὴν οὐδ’ ἀδοξότερον δή που τὸ βοηθεῖν τοῖσ καλέσασιν ἢ τὸ καλεῖν τοὺσ βοηθήσοντασ. οὐ γὰρ οἱ μείζουσ ἐπὶ τοὺσ ἐλάττουσ καταφεύγουσιν, ἀλλὰ τῶν μειζόνων οἱ φαυλότεροι δέονται. διὸ τῶν ἐκβάντων κατὰ τούτουσ ἡ δόξα νικᾷ. θαυμάζω δ’ εἴ τισ τὸ μὲν τῆσ νίκησ καὶ τῶν κατορθωμάτων κοινωνεῖν τὴν πόλιν αἰσχρὸν ἡγεῖται, τὸ δὲ τὴν τῶν ἀτυχημάτων καὶ τῆσ ἥττησ τάξιν λαβεῖν ἔντιμον νομίζει, καὶ σὺν ἄλλοισ μὲν κρατῶν αἰσχύνεται, κληρονομῶν δὲ τῆσ ἑτέρων συμφορᾶσ καλοῦ καὶ λαμπροῦ σχήματοσ ἡγεῖται μερίτησ ἔσεσθαι. εἰ δ’ ὅτι Θηβαίοισ ἤδη τὰ μείζω προεξείργασται, διὰ τοῦτ’ ἀποκνήσομεν, τοὐναντίον οὗ δεῖ πεισόμεθα. νυνὶ γὰρ ὥσπερ ὕλην ἐκκόψαντεσ ἐκεῖνοι καὶ προκαθήραντεσ εὔπορον τὴν ὁδὸν ἡμῖν καὶ ῥᾳδίαν πεποιήκασι καὶ τῶν πραγμάτων καὶ τῶν δυσχερῶν καθ’ αὑτοὺσ ἀπολαύσαντεσ τὴν ἐπὶ τῷ τέλει δόξαν ἡμῖν τετηρήκασιν· οὗ σπανιώτερον οὐδέν ἐστιν εὐτύχημα, ἢ διὰ τῶν ἑτέροισ πεπονημένων εὐδοξίαν οἰκείαν πορίσασθαι δικαίωσ. μόνοισ δ’ οὐχὶ νομίζω τοῖσ ἀπέχειν τὴν δίκην ἡμᾶσ τὴν παρὰ Λακεδαιμονίων φάσκουσιν εἶναι ταῦτα λέγειν. εἰ γὰρ Θηβαίων τοὔργον ποιοῦνται καὶ οὐδὲν εἶναι ταῦτα πρὸσ ἡμᾶσ φασι, πῶσ λέγουσιν εἰληφέναι τὴν δίκην ἡμᾶσ; δῆλον γὰρ ὅτι Θηβαίοισ μὲν ἂν δεδωκότεσ εἰε͂ν, ἡμῖν δ’ ὀφείλουσιν. οὐκοῦν εἰ μὲν αὐτοὶ δι’ ἡμῶν αὐτῶν τετιμωρήμεθα αὐτοὺσ, κἂν ἀποχρῆν εἶπέ τισ· Θηβαίων δὲ τῶν κεκρατηκότων ὄντων οὐκ ἔνεστιν εἰσ τὸ φάσκειν ἐξαρκεῖν καταφεύγειν. αὐτὸ γὰρ ἂν τοῦτο καὶ πάνδεινον εἰή, εἰ Θηβαῖοι μὲν εἰσ ἔχθραν αὐτοῖσ ἐλθόντεσ δίκην ἠδυνήθησαν λαβεῖν ὑπόγυιον, ἡμεῖσ δ’ ὄντεσ οἵπερ ἐσμὲν ταυτὸν τοῦτ’ οὐχὶ ποιήσομεν ἐκ πολλοῦ προοφειλόμενον αὐτοῖσ. ὅλωσ δὲ μήτοι νομίσητε, ἂν νικᾷ τισ Ὀλυμπίασι τὸν ὑπ’ ἄλλου του συγκοπέντα ἥττω φιλοτιμίαν ἔχειν αὐτῷ τὸν στέφανον, μηδ’ ἧττόν τι νικῶντα κηρύττεσθαι, ὅτι τισ προπαρεσκεύασεν αὐτῷ τὸ μέροσ τὴν νίκην, ἀλλ’ ἐκεῖνο λογίζεσθε, εἰ συνηγωνισμένοι ταύτην αὐτὴν τὴν μάχην ἦτε τοῖσ Θηβαίοισ, ἆρ’ οὐκ αἰσχρὸν καὶ παλίμβολον ἦν ἀποδράντασ τῇ ὑστεραίᾳ μετὰ τῶν Λακεδαιμονίων τάττεσθαι;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 17:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 17:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION