헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́33́0́015́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 15:)

τί δὲ καὶ ζητοῦντεσ; ἵν’ ἡμᾶσ ἀνέλωσιν; ἀλλ’ ὅτ’ ἔσχον καιρὸν, οὐκ ἐποίησαν τοῦτο. ἀλλ’ ὅτι οὐ συνήνεγκεν αὐτοῖσ φεισαμένοισ; καὶ μὴν διὰ τοῦτό γε εἴσονται σεσωσμένοι. οὐκοῦν ἵν’ ἄλλωσ πράγματα ἔχωσιν; ἀλλ’ οὐχ οὕτω μαίνονται. ὑπὲρ τοῦ ποτ’ οὖν ἐνοχλήσουσιν; οὐ γὰρ ὑπέρ γε τοῦ μισεῖσθαι· ἐγὼ μὲν οὐκ ἐπινοῶ πᾶσ γιγνόμενοσ. ἐπεὶ καὶ τοῦτο πῶσ οὐκ ἄτοπον καὶ ὑπερφυὲσ, ἀνθρώπουσ σωθέντασ ὑφ’ ὑμῶν καὶ τυχόντασ ὧν οὐκ ἂν ἤλπισαν μείζω, τούτουσ ἡγεῖσθαί τι φρονήσειν ἄγνωμον περὶ ἡμῶν, κἂν τὴν βασιλέωσ ἀρχὴν καὶ δύναμιν λάβωσιν; ἔπειτα εἰ φοβησόμεθα οὓσ ἂν εὖ ποιῶμεν, τίσι θαρρήσομεν; οὐχ ὁρῶ. τὸ μὲν τοίνυν Λακεδαιμονίων, διττῆσ οὔσησ ἁπάσησ ἀσφαλείασ, ἀμφοτέρασ ἔχει τὰσ μερίδασ. οὔτε γὰρ δύνανται δή που ποιεῖν ἡμᾶσ κακὸν οὐδὲν οὔτ’ εἰκόσ ἐστι βουλήσεσθαι τούτοισ γε τοῖσ λογισμοῖσ αὐτούσ. σκεψώμεθα δὴ καὶ τὰ Θηβαίων, ἆρα ὁμοίωσ ἀδεᾶ, τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἐὰν ἀνέλωσιν, ὥσπερ τὰ ἐκείνων, ἂν μὴ τοῦτο πάθωσιν. ἀλλὰ τίσ οὐκ οἶδεν ὅτι, ἂν ἐκποδὼν γένωνται Λακεδαιμόνιοι, μετενήνεκται λοιπὸν ἐνταῦθα ὁ πόλεμοσ καὶ πρὸσ ἡμᾶσ ἤδη τοῖσ Θηβαίοισ ὁ λόγοσ γίγνεται; οὐ γὰρ ἐκεῖνό γε οὐδεὶσ ἡμῶν πέπεισται ὅτι νῦν ἄλλο τι ζητοῦσιν ἐκεῖνοι ἢ παρελθεῖν ἐπὶ τὴν τάξιν ἐφ’ ἧσ γε ἡμεῖσ καὶ Λακεδαιμόνιοι μεθ’ ἡμᾶσ ἐγένοντο, οὐδ’ οὕτωσ ἐσμὲν εὐήθεισ ὥστε ἡγεῖσθαι Θηβαίουσ εὐνοϊκώτερον ἡμῖν ἢ σφίσιν αὐτοῖσ ἔχειν, οὐδέ γε οὕτωσ ἀργοὺσ οὐδὲ ὑπτίουσ εἶναι, ὥστε ἀνῃρημένων Λακεδαιμονίων καὶ τοῦ ἡμίσεοσ αὐτοῖσ ὑπάρχοντοσ εἰσ τὰ πράγματα, εἶτ’ ἐγκαταλείψειν τὸ λοιπὸν ἑκόντασ. οὐκ ἔστι ταῦτα. ἀλλ’ ἐμοὶ μὲν καὶ πρώην οὐκ οἶδ’ ὅστισ ἀπήγγειλε διομνύμενοσ ὡσ ἤδη καὶ τριήρεισ ἐγνωκότεσ εἰσὶ ποιεῖσθαι καὶ εἰσ τὴν θάλατταν ἐμβαίνειν. λέγειν γὰρ ἔφη πρὸσ αὐτοὺσ Ἐπαμεινώνδαν ὡσ οὐδὲν ὄφελοσ τῶν ἐν τῇ γῇ πλεονεκτημάτων, εἰ μὴ καὶ τὴν θάλατταν δι’ αὑτῶν ἕξουσι. τούτοισ μὲν οὖν ἔξεστι μὲν πιστεύειν, ἔξεστι δὲ μή· ἐκεῖνο μέντοι κἀγὼ σαφῶσ οἶδα καὶ οὐδὲν χεῖρον ὑμεῖσ ἐμοῦ, ὅτι Θηβαῖοι Λακεδαιμονίων κρατήσαντεσ ἐφ’ ἡμᾶσ τρέψονται εἰ δὲ τοῦτ’ ἔσται, κινδυνεύσομεν ἢ μετὰ συμμάχων ἢ μόνοι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 15:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 15:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION