헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́27́0́005́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 5:)

καὶ ἅμα ἑῴ νέφη τε ἦν καὶ ὑετὸσ οὐ πολὺ ὕστερον. ὥσθ’ οἱ μὲν συνέχαιρον ὡσ οὐ προεξῆλθον, οἱ δ’ ἐθαύμαζον τῆσ προρρήσεωσ τὴν ἀκρίβειαν. μένοντι δέ μοι αὐτόθι ἡμέρασ τινὰσ ἀγγέλλεται ἡ τῆσ τροφοῦ θυγάτηρ ἀσθενοῦσα καὶ ἔχουσα σφαλερῶσ. κἀκείνῃ μὲν ἰατρὸν ἔπεμπον, αὐτὸσ δὲ, ἐπειδὴ τάχιστα παρέσχεν, εἰχόμην τῆσ ὁδοῦ. καί μου προϊόντοσ ἤδη ὑπεκινεῖτο ὁ ἀὴρ, ὡσ πρὸσ ὕδωρ τε καὶ χειμῶνα. καὶ δέοσ ἦν μὴ καταληφθῶμεν, ἄλλωσ τε καὶ δυσπόρων ὄντων. ὅμωσ δὲ τοσοῦτον ἀντέσχεν ὅσον δύο σταδίουσ ἐλλείπεσθαι πρὸσ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνοσ. τηνικαῦτα δὲ ὁμίχλη τε κατέβη βαθεῖα καὶ ψακάσ τισ διέθει· καὶ παρελθόντων εἴσω λαμπρῶσ ἤδη τὸ ὕδωρ παρῆν, ὥστε ἑορτὴν ἤγομεν. ἐπισχόντων δέ με κἀνταῦθα ὀνειράτων ἐπέμεινα. πρὸσ δὲ τοῖσ ἐπισχοῦσι καὶ τοιόνδε ἐγεγόνει. ἐδόκουν ἱερεῖόν τι τεθυκὼσ ἐπισκοπεῖσθαι τόν τε δὴ θεὸν, οἶμαι, καλούμενον καὶ λυτῆρα, καί τινοσ τῶν μάντεων ἐπελθόντοσ πυνθάνεσθαι τί βούλοιτο ὁ λυτὴρ, πότερον καθάπαξ λύοι τι ἢ μικρότερον ἀντὶ μείζονοσ ποιοίη καὶ ἀναβολῆσ εἰή σημεῖον. ὁ δ’ ἐῴκει οὐ πάνυ τι ἰσχυρότατα ἡγουμένῳ εἰσ τὸ καθάπαξ, ἀλλὰ καὶ ἀέρασ καὶ ἀστέρασ καὶ τὰ τοιαῦτα ᾐτιᾶτο. κἀν τούτῳ ἠγγέλθη περὶ τῆσ κόρησ ὅτι εἰή τεθνεῶσα. εὐθὺσ μὲν οὖν ἀκούσασιν ἐδόκει θεῖον εἶναι τὸ μὴ τυχεῖν παρόντα ἐμὲ τῇ συμφορᾷ, ἀλλὰ προεξελθεῖν· ἔτι δὲ σαφέστερον ἐκ τῶν ὕστερον χρησμῶν ἐγένετο ὡσ οὐκ ἄνευ δαιμονίου τινὸσ πᾶν τοῦτο συνέβη. ἐπειδὴ γὰρ κατέβην ἀπὸ τοῦ ὄρουσ δευτέρᾳ νυκτὶ ὕστερον, ὤφθη τοιάδε, ἔμεινα δὲ καὶ πλείουσ κατέχοντοσ τοῦ θεοῦ. Τελεσφόροσ ἦν ὀρεωκόμοσ· οὗτοσ ἐδόκει μοι ὁρμηθεὶσ αὐτόθεν βαδίζειν ὀπίσω, τὰ χρησθέντα ἐπὶ τῇ Φιλουμένῃ σημαίνων, τοῦτο γὰρ ὄνομα τῇ κόρῃ, κεχρῆσθαι δ’ αὐτὰ Ἀλκίμῳ πατρὶ τῆσ κόρησ, καὶ δὴ καὶ γράμματα ἔχειν, εἴτε δὴ σεσημασμένα εἴτε καὶ μή· ἃ τὸν Ἄλκιμον νύκτωρ ἀκούσαντα παρ’ αὐτῆσ ἀπομνημονεύσαντα γράψασθαι, θαυμαστὰ πλήθει καὶ δυνάμει, φέροντα εἰσ ἐμὲ, ὥστε θαυμάζειν ὅπωσ καὶ ἀπεμνημόνευσε.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Ιἑροὶ λόγοι ε# 5:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 5:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION