헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́26́0́018́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 18:)

ἐπάνειμι δ’ οὗ μικρῷ πρόσθεν ἔφην στήσασ καταλείψειν τὸν λόγον, ὡσ καὶ τὰ ἄλλα σημαίνων καὶ πράττων καὶ προσεστὼσ πανταχῆ φανερὸσ ἦν. ὁ Σεβῆροσ ὁ τῆσ Ἀσίασ ἡγεμὼν ἦρξεν, οἶμαι, ἐνιαυτῷ πρότερον τοῦ ἡμετέρου ἑταίρου. ἦν δὲ ἀνὴρ ὑψηλὸσ τοὺσ τρόπουσ, καὶ ὅ τι γνοίη καὶ προέλοιτο οὐκ ἂν ὑφεῖτο οὐδενί. διατρίβοντοσ δέ μου περὶ τὸν Αἴσηπον τότε καὶ αὖ περὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Διὸσ ἐποίησε τοιόνδε. ἐπέμπετο τοῖσ ἡγεμόσι κατ’ ἐκείνουσ τοὺσ χρόνουσ ἀφ’ ἑκάστησ πόλεωσ ἑκάστου ἔτουσ ὀνόματα δέκα ἀνδρῶν τῶν πρώτων. ταῦτα ἔδει σκεψάμενον τὸν ἡγεμόνα ἕνα ὃν προκρίνειεν ἐξ ἁπάντων καθιστάναι φύλακα τῆσ εἰρήνησ. ἐκ δὴ πολίσματοσ τῆσ Μυσίασ, οὗ τοὔνομα οὐδὲν δέομαι λέγειν, ἀφικνεῖται παρ’ αὐτὸν τὰ προχειρισθέντα ὀνόματα. ὁ δ’ οὐδέν πω τῶν ἐμῶν σαφῶσ εἰδὼσ ἀλλ’ ἢ τοσοῦτον ἀκηκοὼσ, ὅτι κτήματα εἰή μοι περὶ τὸν τόπον τοῦτον καὶ τὴν ἄλλην μοι δοκεῖν τάξιν ὅτι οὐ τῶν ἀφανῶν, παριδὼν καὶ ἀτιμάσασ ἅπαντα τὰ πεμφθέντα ὀνόματα προὔκρινεν ἄρχειν ἐμὲ, οὐκ ἐνθυμηθεὶσ οὔθ’ ὅτι τῆσ Σμύρνησ προσήκει πολλοῖσ πρότερον χρόνοισ, πρὶν ἐκείνοισ γενέσθαι πόλεωσ ἐλπίδασ, οὔθ’ ὅτι πᾶν ἀλλοῖον τὸ ἡμέτερον. καὶ πέμπει δὴ τοῖσ ἄρχουσιν ἐπιστολὴν, οὐκ αὐτοῖσ ἐπιστείλασ, ἀλλ’ ἐμοί. οἱ δ’ ἐλθόντεσ ἀπεδίδοσαν. τὰ δὲ γράμματα ἐκέλευε προστῆναι τῆσ εἰρήνησ. ἦν οὖν ἀπορία πολλή. οὔτε γὰρ ἔκκλητον ἦν ποιῆσαι τὴν δίκην, οὐδενὸσ ὄντοσ ἀντιδίκου ἐν μέσῳ, ἀλλ’ αὐτὸσ ἦν ὅ τε δοὺσ τοὔνομα καὶ ὁ ἐπικυρῶν, οὔθ’ εὑρεῖν ὅτῳ τισ μάχοιτο ἢ πρὸσ ὅντινα καὶ ὅπωσ τὸ πρᾶγμα καταστήσαιτο, ἀλλ’ ἢ τοσοῦτον συνέδοξε κοινῇ βουλευομένοισ ἡμῖν τε καὶ τοῖσ ἄρχουσι, ποιήσασθαι τὴν ἔκκλητον, ὡσ δὴ πρὸσ αὐτοὺσ τοὺσ ἄρχοντασ τοὺσ ἀποδιδόντασ τὰ γράμματα. ἑσπέρα τε ἐπέρχεται καὶ ἠρώτων τὸν θεὸν τί τε εἰή ταῦτα καὶ τί χρὴ ποιεῖν. καί μοι γίγνεται τὸ ἔποσ τὸ ἐκ Δελφῶν ἐμοὶ μελήσει ταῦτα καὶ λευκαῖσ κόραισ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Ιἑροὶ λόγοι δ# 18:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 18:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION