Aristides, Aelius, Orationes, Ιἑροὶ λόγοι δ# 15:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 15:)

ὁ δ’ ἔτυχε μεταχειριζόμενοσ τὴν ἐπιστολὴν τὴν πρὸσ Διονύσιον, καὶ μάλα μεστὸσ ὢν θυμοῦ προσβλέψασ δέ μοι, ποῖόσ τισ, ἔφη, σοὶ φαίνομαι εἰσ ἐπιστολάσ; μὴ φαυλότεροσ τοῦ Κέλεροσ; τὸν γραμματέα δὴ λέγων τὸν βασιλικόν. κἀγὼ, εὐφήμει, ἔφην, τὸ καὶ μεμνῆσθαί σε τοιοῦτον ὄντα ὅστισ εἶ. καὶ οὐ πολὺ ὕστερον ὁ μὲν ἠφάνιστο, ἐγὼ δὲ συννοίᾳ εἰχόμην. παρὼν δέ τισ εἶπεν, οὗτοσ μέντοι ὁ διαλεγόμενόσ σοι ὡσ Πλάτων ἀρτίωσ ὁ σὸσ Ἑρμῆσ ἐστι· λέγων δὴ τὸν εἰληχότα τὴν γένεσιν τὴν ἐμήν. Πλάτωνι δ’, ἔφη, εἴκαστο. τοῦτο μὲν δὴ ἐν Σμύρνῃ γίγνεταί μοι τὸ ὄναρ, ἕτερον δὲ ἐν Περγάμῳ σχεδὸν πρότερον τούτου. ᾐτιᾶτο τῶν ὀνειράτων τούτων καὶ τῆσ ἐναργοῦσ τῶν θεῶν ἐπιμελείασ τὸν τοῦ Διὸσ ἀστέρα, ὅστισ δὴ καὶ ὁ αἰτιώμενοσ ἦν· σχίζειν γὰρ αὐτὸν μέσου τοῦ οὐρανοῦ μέσην τὴν μοῖραν, ἡνίκα ἐγιγνόμην, καὶ λέγουσι μέντοι οἱ ἀστρονόμοι λέοντα μὲν εἶναι τηνικαῦτα ἐπὶ μέσου τοῦ οὐρανοῦ, τὸν δὲ τοῦ Διὸσ ἀστέρα ὑπὸ τῷ λέοντι, ἐκ τετραγώνου πλευρᾶσ Ἑρμῇ δεξιὸν, ἀμφοτέρουσ ἑώουσ. σχεδὸν δὲ καὶ τῶν ἄλλων παλαιῶν τοὺσ ἐνδοξοτάτουσ ἐπὶ λόγοισ ὑπῆρξέ μοι θεάσασθαι, ὁμοίωσ λογοποιούσ τε καὶ ποιητάσ· τὸ δὲ τοῦ Λυσίου καὶ διηγήσεωσ ἄξιον. ἔκαμνον γὰρ τριταίῳ οἱῴ βαρυτάτῳ καὶ ὁρῶ Λυσίαν τὸν ῥήτορα, νεανίσκον οὐκ ἄχαριν. ἐπῄει δὲ ἡ τῆσ καταβολῆσ ἡμέρα καὶ ὁ πυρετὸσ οὐκ ἐπεγένετο, ἀλλ’ ἐλύθη τὸ νόσημα ἐν τούτῳ. καὶ δὴ καὶ Σοφοκλέα ποτὲ ἔδοξα τὸν ποιητὴν παρελθεῖν εἰσ τὴν οἰκίαν τὴν ἐμαυτοῦ, παρελθόντα δὲ στῆναι πρόσθεν τοῦ οἰκήματοσ οὗ διατρίβων τυγχάνω, ἑστῶτοσ δὲ αὐτοῦ καὶ σιωπῶντοσ αὐτὰ ἐφ’ αὑτῶν τὰ χείλη βομβεῖν οἱο͂ν ἥδιστον· ἦν δὲ καὶ ἡ πᾶσα πρόσοψισ γεραροῦ τε καὶ εὐσχήμονοσ. ἰδὼν οὖν αὐτὸν ἥσθην τε καὶ ἀναστὰσ ἠσπαζόμην καὶ ἠρώτων, ποῦ δέ σοι, ἔφην, ἁδελφόσ; καὶ ὃσ, ἔστι γάρ τισ, ἔφη, ἀδελφὸσ ἐμοί; Αἰσχύλοσ γε οὗτοσ, ἔφην ἐγώ. καὶ ἅμα συμπαρῄειν ἔξω, καὶ ὡσ ἐν τῷ προθύρῳ ἐφάνημεν, σοφιστὴσ τῶν ἐφ’ ἡμῶν καὶ μάλα τῶν ἐπιφανῶν μικρὸν ἀπωτέρω τῶν θυρῶν ἐξ ἀριστερᾶσ ἀνατραπεὶσ ἔκειτο.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION