Aristides, Aelius, Orationes, Ιἑροὶ λόγοι δ# 12:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 12:)

τοῦτό τε ἐπιγράφειν ἐδόκουν καὶ τὸ ἀνάθημα ἀναθήσειν ὡσ δὴ Διί. εὐθὺσ οὖν εἰχόμην ἀπρὶξ τοῦ ἐπιγράμματοσ ἔν τε τῷ ὕπνῳ γανύμενοσ καὶ ἔτι ἀφυπνιζόμενοσ, ἐκμελετῶν καὶ στρέφων μὴ λάθῃ με διαφυγόν· καὶ οὕτω δὴ κατεδησάμην. μετὰ δὲ ταῦτα βουλευομένοισ ἡμῖν κοινῇ περὶ τοῦ ἀναθήματοσ συνεδόκει καὶ τῷ ἱερεῖ καὶ τοῖσ νεωκόροισ ἀναθεῖναι ἐν Διὸσ Ἀσκληπιοῦ, ταύτησ γὰρ οὐκ εἶναι χώραν καλλίω· καὶ οὕτω δὴ τοῦ ὀνείρατοσ ἡ φήμη ἐξέβη. καὶ ἔστιν ὁ τρίπουσ ὑπὸ τῇ δεξιᾷ τοῦ θεοῦ, εἰκόνασ χρυσᾶσ ἔχων τρεῖσ, μίαν καθ’ ἕκαστον τὸν πόδα, Ἀσκληπιοῦ, τὴν δὲ Ὑγιείασ, τὴν δὲ Τελεσφόρου. καὶ τὸ ἐπίγραμμα ἐπιγέγραπται καὶ ὅτι ἐξ ὀνείρατοσ προσπαραγέγραπται. ἀνέθηκα δὲ καὶ τῷ Διὶ τῷ Ὀλυμπίῳ τὸ ἐπίγραμμα καὶ ἀνάθημα ἕτερον, ὡσ πανταχῆ τελέωσ ἔχειν τὰ χρησθέντα. γενομένου δὲ τοῦ ἐπιγράμματοσ πολὺ δὴ μείζων προθυμία μοι ἐγγίγνεται καὶ ἐδόκει παντὶ τρόπῳ χρῆναι ἀντέχεσθαι τῶν λόγων, ὡσ κἀν τοῖσ ὕστερον ἀνθρώποισ ὄνομα ἡμῶν ἐσόμενον, ἐπειδή γε ἀενάουσ τοὺσ λόγουσ ὁ θεὸσ ἔτυχε προσειρηκώσ. καὶ τὰ μὲν περὶ τοὺσ χοροὺσ οὕτωσ εἶχε. χρόνῳ δ’ ὕστερον οὐκ οἶδ’ ὁπόσῳ τινὶ φαντάζομαι τοιάδε. ἐδόκουν εἶναι περὶ τὴν ἑστίαν τοῦ Διὸσ τοῦ Ὀλυμπίου καὶ πατρῴου, συλλόγου δὲ γιγνομένου δημοτελοῦσ περὶ πλήθουσαν ἀγορὰν ἑστῶτα τὸν κήρυκα τὸν ἱερὸν παρ’ αὐτὴν τοῦ θεοῦ τὴν κρηπῖδα ἀνειπεῖν τοὐμὸν ὄνομα σὺν ἅπασι τοῖσ περὶ αὐτὸ, ὡσ δὴ δημοσίᾳ στεφανουμένου, ὥσπερ ὅταν ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ χρυσῷ στεφάνῳ στεφανώμεθα, προσθεῖναι δὲ ὅτι λόγων ἕνεκα· βεβαιώσασθαι δ’ αὐτὸ ἑτέρᾳ προσθήκῃ ἐπειπόντα, καὶ γάρ ἐστιν ἀήττητοσ περὶ λόγουσ· κεκηρυγμένου δὲ τούτου διαβῆναι εἰσ Ἀσκληπιοῦ κῆπον, ὃσ ἔστι μοι πρόσθεν τῆσ οἰκίασ τῆσ πατρῴασ. κἀνταῦθα εὑρεῖν ἐκ δεξιᾶσ τοῦ νεὼ μνῆμα κοινὸν ἐμοῦ τε καὶ Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλίππου, διαφράγματι μέσῳ διειργόμενον·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION