Aristides, Aelius, Orationes, Ιἑροὶ λόγοι δ# 10:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 10:)

λόγοσ δὲ ἥκει λόγῳ συνεχὴσ καὶ λέγωμεν πάλιν ὡσ μετὰ τῶν ἄλλων ὁ σωτὴρ Ἀσκληπιὸσ καὶ τοῦτ’ ἐπέταξεν ἡμῖν, διατρίβειν ἐν ᾄσμασι καὶ μέλεσι, καὶ δὴ καὶ παίζειν τε καὶ τρέφειν παῖδασ. ὅσα μὲν δὴ καὶ ἄλλα τῆσ συμβουλῆσ ταύτησ ἀπελαύσαμεν εἰσ εὐθυμίαν καὶ τὸ ἀνταρκεῖν ἀπέραντον ἂν εἰή λέγειν, τὰ δ’ ᾄσματα ᾖδον οἱ παῖδεσ, καὶ ὁπότε ἢ πνίγεσθαι συμβαίνοι, τοῦ τραχήλου ταθέντοσ ἐξαίφνησ ἢ τοῦ στομάχου καταστάντοσ εἰσ ἀπορίασ, ἤ τισ ἄλλη γένοιτο ἄποροσ προσβολὴ, παρὼν ἂν Θεόδοτοσ ὁ ἰατρὸσ καὶ μεμνημένοσ τῶν ἐνυπνίων ἐκέλευε τοὺσ παῖδασ ᾄδειν τῶν μελῶν, καὶ μεταξὺ ᾀδόντων λάθρα τισ ἐγίγνετο ῥᾳστώνη, ἔστι δ’ ὅτε καὶ παντελῶσ ἀπῄει πᾶν τὸ λυποῦν. καὶ τοῦτο δὴ τοσοῦτον κέρδοσ ἦν καὶ τὸ τῆσ τιμῆσ ἔτι τούτου μεῖζον· εὐδοκίμει γὰρ καὶ τὰ μέλη παρὰ τῷ θεῷ. ἐκέλευε δ’ οὐ μόνον εἰσ ἑαυτὸν ποιεῖν, ἀλλὰ καὶ ἑτέρουσ ἐσήμαινεν, οἱο͂ν δὴ Πᾶνα καὶ Ἑκάτην καὶ Ἀχελῶον καὶ εἰ δή τι ἕτερον. ἧκε δὲ καὶ παρ’ Ἀθηνᾶσ ὄναρ ὕμνον ἔχον τῆσ θεοῦ καὶ ἀρχὴν τοιάνδε Ἵκεσθε Περγάμῳ νέοι, καὶ ἕτερον ἐκ Διονύσου, οὗ τὸ ἐπᾳδόμενον ἦν Χαῖρ’ ὦ ἄνα κισσεῦ Διόνυσε. ᾀδομένου δ’ αὐτοῦ καθ’ ὕπνον περιέρρει τὰ ὦτα καὶ ἠχὴ θαυμαστή. καὶ ἔδει τὸ γόνυ τὸ δεξιὸν κλίναντα ἱκετεύειν τε καὶ καλεῖν Λύσιον τὸν θεόν· καὶ ἔνεστι ταῦτα ἐν τοῖσ ᾄσμασι. καὶ ἕτερον ἧκεν ἐξ αὐτοῦ Διὸσ, ὅ τι δὲ ἦν δὴ τούτων ἢ πρῶτον ἢ ὕστερον οὐχὶ μέμνηνται, καὶ ἕτερον ἐκ Διονύσου πάλιν, οὐλοκόμην φράζον προσειπεῖν τὸν θεόν. ὤφθη δὲ καὶ ὁ Ἑρμῆσ τήν τε κυνῆν ἔχων καὶ τὸ κάλλοσ θαυμαστὸσ καὶ τὴν κίνησιν ὑπερφυήσ. καὶ ᾄδων αὐτὸν καὶ γανύμενοσ ὡσ ῥᾳδίωσ τε καὶ τὰ προσήκοντα εἰρηκὼσ ἀφυπνιζόμην. ἔδοξα δὲ καὶ περὶ τῶν ἐν Σμύρνῃ θεῶν ἀκοῦσαι τοῦ τροφέωσ, οἶμαι, ὡσ οὐκ ὀρθῶσ αὐτῶν ἐπιλελησμένοσ τυγχάνοιμι, εἰκὸσ γὰρ εἶναι καὶ ταύταισ ὕπνου ἐπιμεληθῆναι. πλεῖστα δὲ εἰσ Ἀπόλλω τε καὶ Ἀσκληπιὸν ἐποιήθη κατὰ τὰσ τῶν ὀνειράτων ἐπιπνοίασ, καὶ τούτων τὰ πολλὰ σχεδὸν ἀπὸ μνήμησ οὑτωσὶ, ὁπότε αἰωροίμην ἐπὶ τοῦ ζεύγουσ ἢ καὶ βαδίζοιμι.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION